COMPUTER ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
115
στης απλώς ανοίγει τον υπολο-
γιστή του και μπαίνει στα
Windows, θα πρέπει να του
φτιάξετε έναν λογαριασμό
προτού εγκαταστήσετε τον
System policy editor.
Πηγαίνετε λοιπόν στο
Control panel και ανοίξτε την
επιλογή Passwords. Επιλέξτε
το tab User profiles και τσεκά-
ρετε τη ρύθμιση Users can
customize their Desktop, ενώ
επιλέξτε και τις ρυθμίσεις της
κατηγορίας User profile
settings. Στη συνέχεια, ανοίξτε
το Users και κάνοντας κλικ στο
New user δημιουργείτε έναν
νέο λογαριασμό χρήστη. Αφού
η διαδικασία τελειώσει, κάνετε
restart με το δικό σας λογαρια-
σμό (δηλαδή του administrator)
και συνεχίσετε έχοντας σημει-
ώσει τα ονόματα των χρηστών
που έχετε δώσει. Αυτό το βήμα
είναι πολύ σημαντικό όταν κάθε
PC χρησιμοποιείται από διαφο-
ρετικά άτομα.
Τώρα, μπορείτε να καλέσετε
τον System policy editor επιλέ-
γοντας Start>Run και πληκτρο-
λογώντας poledit. Αμέσως θα
εμφανιστεί το παράθυρό του,
το οποίο αρχικά είναι κενό. Επι-
λέξτε, New policy από το μενού
File και αμέσως το περιβάλλον
του προγράμματος αλλάζει,
εμφανίζοντας τα εικονίδια
Default computer και Default
user. Κάντε κλικ στο εικονίδιο
Αdd new user και από το παρά-
θυρο που θα εμφανιστεί, ορί-
στε το όνομα του χρήστη στον
οποίο θέλετε να επιβάλετε κά-
ποιους περιορισμούς. Με αυ-
τόν τον τρόπο μπορείτε να δη-
μιουργήσετε λογαριασμούς για
πολλούς χρήστες του ίδιου
υπολογιστή, έτσι ώστε καθένας
από αυτούς να μην παρεμποδί-
ζει την εργασία κάποιου άλλου.
Έχοντας, λοιπόν, δημιουρ-
Δίνουμε λύση στα προβλήματά σας
που βλέπετε στην εικόνα. Προκειμένου να
κάνετε τη διαδικασία πιο εύκολη, μπορείτε
να θέσετε ένα όνομα στον πίνακα, έτσι
ώστε να δίνετε αυτό το όνομα αντί την πε-
ριοχή κελιών του. Γενικά αυτή η λειτουρ-
γία είναι πολύ χρήσιμη όταν χρησιμοποι-
ούμε πίνακες, οι οποίοι αναφέρονται μέσα
σε συναρτήσεις.
Μαρκάρετε, κατ' αρχάς, τα κελιά a3:b7,
κάντε δεξί κλικ και επιλέξτε Ορισμός ονό-
ματος. Στο πεδίο Names in workbook πλη-
κτρολογήστε τη λέξη Βαθμοί και κάντε
κλικ στο OK.
Κατόπιν μεταβείτε στο κελί b12 και
γράψτε τη συνάρτηση:
=vlookup(b11;Βαθμοί;2)
Το πρώτο όρισμα της συνάρτησης (b11)
αφορά στον αριθμό που γράψατε στο συ-
γκεκριμένο κελί. Το δεύτερο αφορά στην
περιοχή κελιών την οποία θα εξετάσει η
συνάρτηση και το τελευταίο όρισμα (δη-
λαδή το 2) στη στήλη του πίνακα στην
οποία θα αντιστοιχίσει ένα αποτέλεσμα.
Ας αναλύσουμε λίγο περισσότερο τη
λειτουργία της συνάρτησης: Έστω ότι ο
αριθμός που γράψατε στο κελί b11 είναι
16.
Η συνάρτηση vlookup ψάχνει στην
πρώτη στήλη του πίνακα με το όνομα Βαθ-
μοί να βρει αυτόν τον αριθμό. Εάν τον
βρει, επιστρέφει την αντίστοιχη τιμή της
δεύτερης στήλης του πίνακα. Σε αντίθετη
περίπτωση, αναζητά το μεγαλύτερο αριθ-
μό που είναι μικρότερος από το 16.
Το πλεονέκτημα της χρήσης αυτής της
συνάρτησης σε σχέση με την if (εκτός, φυ-
σικά, από το ότι έχει απλούστερη σύντα-
ξη), είναι ότι οι μεταβλητές βρίσκονται σε
έναν ανεξάρτητο πίνακα, τον οποίο μπο-
ρείτε να διαμορφώνετε όπως θέλετε, ανά
πάσα στιγμή, αντί να είστε αναγκασμένοι
να αλλάζετε τιμές μέσα στην ίδια τη συ-
νάρτηση.
Ωστόσο, υπάρχουν μερικά πράγματα
που πρέπει να προσέχετε όταν χρησιμο-
ποιείτε τη συνάρτηση vlookup. Κατ' αρχάς,
οι τιμές της πρώτης στήλης του πίνακά
σας θα πρέπει υποχρεωτικά να είναι ταξι-
νομημένες κατά αύξουσα σειρά. Σε αντίθε-
τη περίπτωση, τα αποτελέσματα που θα
παίρνετε θα είναι λανθασμένα.
ΟΙ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ SUMIF ΚΑΙ COUNTIF
Υπάρχουν δύο πολύ χρήσιμες συναρτή-
σεις, οι οποίες μπορούν να προσθέτουν ή
να μετρούν αριθμό κελιών βασιζόμενες σε
συγκεκριμένες συνθήκες. Αυτές είναι οι
sumif και countif. Στη συνέχεια θα δούμε
πώς χρησιμοποιούνται.
Η sumif προσθέτει μία σειρά αριθμών,
εάν ικανοποιούν μία συγκεκριμένη συνθή-
κη. Έστω ότι έχετε μία λίστα πωλητών, οι
οποίοι εισπράττουν προμήθεια εάν πραγ-
ματοποιήσουν πωλήσεις άνω των
€
2.000.
Έτσι, λοιπόν, μπορείτε να βρείτε
το συνολικό ποσό των πωλήσεων στο
οποίο θα πληρώσετε προμήθεια, αθροίζο-
ντας μόνο όσα ποσά υπερβαίνουν τα
€
2.000.
Η συνάρτηση που θα πρέπει να
γράψετε, είναι η εξής:
=sumif(b2:b7;">2000")
Σημειώστε ότι στη συγκεκριμένη συνάρ-
τηση η συνθήκη >2000 πρέπει να μπει μέ-
σα σε εισαγωγικά.
Η countif χρησιμοποιείται όπως ακριβώς
και η sumif, μόνο που αυτή μετρά τον
αριθμό των τιμών που ικανοποιούν μία συ-
γκεκριμένη συνθήκη. Στο αρχικό παράδειγ-
μα μπορείτε να τη χρησιμοποιήσετε για να
βρείτε τον αριθμό των μαθητών που περ-
νούν το μάθημα. Έτσι έχουμε:
=countif(b3:b6;">=10")
Όταν
χρησιμοποιείτε
πίνακες, καλό
είναι να τους
ονομάζετε, διότι
έτσι μπορείτε να
τους αξιοποιείτε
σε διάφορες
συναρτήσεις
πολύ πιο εύκολα.
