Page 128 - Computer Για Όλους τ. 354

TIME
WARP
Τα workstations κάποτε
ήταν μία κατηγορία
υπολογιστών «για λίγους».
Σιγά σιγά όμως, η
δημοτικότητά τους ανέβαινε
ραγδαία. Μην ξεχνάμε ότι
εκείνη την εποχή το
περιοδικό ασχολούνταν
κυρίως με το business com-
puting.
ΤΕΥΧΟΣ 72, ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 1989
WORKSTATIONS
Στην αρχή υπήρχαν οι θηριώδεις mainframes με τη μνήμη RAM των... 512KB. Αργότερα
έκαναν την εμφάνισή τους τα μηχανάκια των Commodore και Spectrum, τα οποία
παρέμειναν στον εκπαιδευτικό και ψυχαγωγικό χώρο, διαμορφώνοντας μία νέα και επικερδή
αγορά, αυτή του home computing. Έπειτα, η πανίσχυρη IBM έκανε κάτι εντελώς
πρωτοποριακό: έφτιαξε έναν υπολογιστή με επεξεργαστή της Intel, τοποθέτησε 256ΚΒ
RAM, λειτουργικό DOS και έναν disk drive, ενώ το «πακέτο» συμπλήρωνε ένα
επαγγελματικό monitor και πληκτρολόγιο. Το γνωστό μας PC είχε γεννηθεί!
Το 1984 και ενώ το PC της IBM κατέλυε και τα τελευταία οχυρά του κόσμου των
μικροϋπολογιστών ένα ακόμη «σοκ» έβλεπε το φως του ήλιου: η ριζοσπαστική Sun.
Ακολουθώντας τη στρατηγική της Γαλάζιας Κυρίας (παρατσούκλι της IBM, που προήλθε από
τα πάλαι ποτέ θηριώδη γαλάζια mainframes της), επένδυσε σε μία ανοικτή αρχιτεκτονική, βασισμένη στον
επεξεργαστή Motorola 68.000 (τον ίδιο που είχε και ο Atari ST) και στις κάρτες επικοινωνίας Multibus. Σαν
λειτουργικό σύστημα προτίμησε το μέχρι τότε «εργαστηριακό» Unix, που έτρεχε σε μνήμη 256KB RAM.
ΙΒΜ P70
Η ιστορία της IBM στο χώρο των
φορητών υπολογιστών δεν είναι
και τόσο ευχάριστη. Οι πρώτες
της προσπάθειες να εισχωρήσει
σε αυτή την αγορά αρχικά με τον
IBM Portable και στη συνέχεια
με τον Convertible κατέληξαν
σε αποτυχία.
Έτσι, χωρίς καμία ματιά προς τα
πίσω κατασκεύασε το P70 386,
ένα πλήρως PS/2 συμβατό
μηχάνημα, με 2 MCA slots και με
οθόνη τύπου gas-plasma, η οποία αγγίζει τα
standards της VGA. Ο επεξεργαστής ήταν ένας
80.386
στα 20MHz, διέθετε 8MB RAM και ένα
floppy disk drive 3,5 ιντσών. Η εξωτερική του
εμφάνιση θύμιζε έναν χαρτοφύλακα διαστάσεων
48,5
x12,2x32,4εκ. Το βάρος του όμως ήταν
αρκετά μεγάλο (τεράστιο για την ακρίβεια), αφού
ζύγιζε ούτε λίγο ούτε πολύ 10 ολόκληρα κιλά.
ΕΝΑΣ ΕΝΤΙΣΟΝ ΤΟΥ 20ού
ΑΙΩΝΑ
Εκατομμύρια ρολόγια, υπολογιστές
τσέπης και άλλες συσκευές με
οθόνες υγρών κρυστάλλων
βασίζονται στις ευρεσιτεχνίες του
James Fergason (1934-2008), ενός
από τους πιο γόνιμους εφευρέτες
της εποχής μας.
Ο Fergason άρχισε τις εφευρέσεις
του το 1957, έναν χρόνο μετά την
αποφοίτησή του από το πανεπιστήμιο του Missouri.
Λίγος μήνες μετά την πρόσληψή του στο ερευνητικό
εργαστήριο της Westinghouse, εφηύρε έναν τρόπο
προστασίας από τη διάβρωση των μετάλλων που
χρησιμοποιούνταν σε όργανα μέτρησης διηθημένης
ραδιενέργειας. Δύο χρόνια μετά, επανέρχεται
δυναμικά: εφευρίσκει ένα ειδικό υγρό που αλλάζει
χρώμα ανάλογα με τη θερμοκρασία.