TIME
WARP
Ο «μαύρος κύβος» του Steve
Jobs, ο υπολογιστής NeXT,
ήταν το θέμα εξωφύλλου του
τεύχους 76, ο οποίος όπως
λέγαμε θα ήταν ο PC της νέας
δεκαετίας. Τα πράγματα
βέβαια κύλησαν εντελώς
διαφορετικά.
ΤΕΥΧΟΣ 76, ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 1990
NeXT - ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΒΗΜΑ
Η εταιρεία NeXT ιδρύθηκε το 1985 από τον Steve Jobs, ο οποίος εκδιώχθηκε από την
Apple κάτω από άσχημες συνθήκες. Αρκετοί υπάλληλοι της Apple ακολούθησαν τον Jobs
στη νέα του προσπάθεια. Ο πρώτος υπολογιστής της εταιρείας με το όνομα NeXT Com-
puter κυκλοφόρησε το 1988 και δύο χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε ένα μικρότερο
μοντέλο με το όνομα NeXT Station. Αν και επρόκειτο για πρωτοποριακά προϊόντα σε
έναν κόσμο που κυριαρχούσαν τα PS/2 και τα Mac ΙΙ, ο NeXT δεν τα πήγε καλά στην
αγορά, πουλώντας συνολικά γύρω στις 50.000 μονάδες.
Παρ’ όλη την αποτυχία του στην αγορά, ο NeXT έμεινε στην ιστορία για το
πρωτοποριακό λειτουργικό του σύστημα, το NeXTSTEP, το οποίο επηρέασε την εξέλιξη
της βιομηχανίας των υπολογιστών.
Ο NeXT ήταν ένας μαύρος κύβος με ακμή 30 εκατοστών περίπου, έτσι ώστε να χωράει
σχεδόν οπουδήποτε θα ήθελε κανείς να τον τοποθετήσει. Το περίβλημά του ήταν φτιαγμένο από μαγνήσιο, το
οποίο είναι ελαφρύ και δρα σαν ασπίδα εναντίον των παρεμβολών από ραδιοσυχνότητες.
Ο επεξεργαστής του NeXT Computer ήταν ο καινούργιος 6803 της Motorola με συχνότητα λειτουργίας 25MHz. Η
μνήμη RAM κυμαινόταν μεταξύ 8 και 64MB, ενώ επίσης διέθετε ένα μαγνητοοπτικό drive των 256MB
(χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά) και σκληρό δίσκο 330 ή 660MB. Η οθόνη του ήταν 17 ιντσών grayscale και
ανάλυσης 1120x832 pixels. Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, αρκεί να πούμε ότι το 1989 ένα τυπικό PC,
Macintosh ή Amiga περιελάμβανε λίγα MB μνήμης RAM, οθόνη 640x480 16 χρωμάτων ή 320x240 4.000
χρωμάτων, σκληρό δίσκο 10 με 20MB και ελάχιστες δυνατότητες δικτύωσης. Ο NeXT ήταν επίσης ο πρώτος
υπολογιστής που διέθετε το γενικής χρήσης DSP chip (Motorola 56001), το οποίο υποστήριζε επεξεργασία
μουσικής και ήχου μέσω του συνοδευτικού λογισμικού Music Kit.
MONITORS
Όταν πρωτοεμφανίστηκε ο PC της IBM διέθετε τη μονοχρωματική κάρτα οθόνης MDA (Mono-
chrome Display Adapter) που προσέφερε μία αρκετά ικανοποιητική ανάλυση 720x380 pixels,
αλλά δεν υποστήριζε γραφήματα. Σχεδόν ταυτόχρονα, η IBM παρουσίασε την κάρτα CGA (Color
Graphics Adapter) που προσέφερε ανάλυση 640x200 ή 320x200 pixels. Στη χαμηλή ανάλυση
των 320x200 pixels, η κάρτα αυτή μπορούσε να εμφανίσει στην οθόνη 4 χρώματα από μία
παλέτα 16 χρωμάτων.
Λίγο καιρό αργότερα, μία ανεξάρτητη εταιρεία παρουσίασε τη μονοχρωματική κάρτα Her-
cules, που, όπως και η MDA, προσέφερε ανάλυση 720x380, αλλά υποστήριζε και γραφήματα,
δημιουργώντας το πιο επιτυχημένο διαχρονικά πρότυπο οθόνης για τους IBM συμβατούς. Το
πρότυπο CGA δεν ικανοποίησε όμως ποτέ τους χρήστες, γιατί η ανάλυσή του στο έγχρωμο ήταν
πολύ περιορισμένη. Έτσι, το 1984, η IBM παρουσίασε την κάρτα EGA (Enhanced Graphics Adapter) με ανάλυση
640x350 και εμφάνιζε στην οθόνη 16 από μία παλέτα 256 χρωμάτων. Στο τεύχος 76 παρουσιάσαμε 50 οθόνες
από την ελληνική αγορά από 12 έως 20 ιντσών (εννοείται τεχνολογίας CRT).
