Επιλογή Ζωής 3

65 λεί μονόδρομο. Από την άλλη, ο πλέον αρμόδιος για να μιλήσει για τους οίκους ευγηρίας, τα γηροκομεία ή πιο σωστά τις ΜΦΗ, είναι ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Μονάδων Φροντίδας Ηλικιω- μένων, Στέλιος Προσαλίκας. Μιλώντας στο περιοδικό μας, υποστηρίζει ότι οι ΜΦΗ έχουν εκσυγχρονιστεί σε σχέση με το παρελθόν, παρέχοντας αρτιότερες υποδομές καθώς και νοσηλευτική και ια- τρική φροντίδα. Συνιστά να προσέχουμε τις ΜΦΗ που επιλέγουμε, καθώς –όπως λέει– «ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια παράνομες μονά- δες φροντίδας οι οποίες με δέλεαρ τις χαμηλές τιμές, φιλοξενούν μεγάλο αριθμό ηλικιωμένων κάτω από κακές συνθήκες.» Το οικογενειακό περιβάλλον «Είναι σημαντικό να έχουμε στο μυαλό μας ότι η κά- θε περίπτωση είναι διαφορετική. Για αυτό δεν υπάρχει ιδανική ούτε σωστή λύση. Η τρίτη ηλικία σηματοδοτείται από ένα σύνολο αλλαγών και απωλειών, που θα πρέ- πει οι ίδιοι οι ηλικιωμένοι να αντιμετωπίσουν, ενώ το περιβάλλον καλείται να προ- σαρμοστεί σε αυτές», μας επισημαίνει η κα. Παπα- δοπούλου. Στα οφέλη που πρέπει να υπολογιστούν από τη διαμονή στις ΜΦΗ, είναι ότι το ηλικιωμένο άτομο στον οίκο ευγηρίας μπορεί να έχει τη δυνα- τότητα συναναστροφής με άλλα άτομα τα οποία έχουν την ίδια ηλικία. «Στο σπίτι ζει σε ένα περιβάλλον όπου νιώθει οικειότητα, έχει ήδη εγκατεστημένες συνή- θειες, βρίσκεται κοντά στην οικογένειά του και είναι σε έναν χώρο που συνδέεται με αναμνήσεις και ασφά- λεια. Ωστόσο, το ηλικιωμένο άτομο στο σπίτι μπορεί να βιώνει μοναξιά και να έρχεται αντιμέτωπο με κινδύνους για την υγεία και τη ζωή του, ενώ ενδεχομένως να μην έχει επαρκή φροντίδα και να μην μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί. Όταν το άτο- μο χρειάζεται συνεχή επίβλεψη, η επιλογή του οίκου ευγηρίας αποτελεί μονόδρομο», σημειώνει η κ. Παπαδοπούλου. Οι δυσκολίες της προσαρμογής «Τα άτομα στον οίκο ευγηρίας μπορεί να εμφανίσουν συναισθήματα απόσυρσης και αποξένω- σης, να νιώσουν απομακρυσμένα από οικεία πρόσωπα και συνήθειες, από τη γειτονιά και το σπίτι, μπορεί να βιώσουν απόρριψη και να δυσκολευτούν να προσαρ- μοστούν στις αλλαγές. Επομένως, η μετάβαση στον οίκο ευγηρίας μπορεί να αποτελέσει μια «επώδυνη» κατάσταση, καθώς συνεπάγεται αλλαγές, αλλά και την ανάγκη προσαρμογής σε έναν νέο χώρο» δηλώνει η κ. Παπαδοπούλου. «Ένα από τα μεγαλύτε- ρα παράπονα των ηλικιω- μένων», σημειώνει, «είτε βρίσκονται στο σπίτι είτε σε κάποιον οίκο ευγηρίας, είναι η αποξένωση και η περιθωριοποίηση που βι- ώνουν. Τους πληγώνει να μην τους δίνει κανείς ση- μασία, να μην έχουν πλέον κάποιο ρόλο μέσα στην οι- κογένεια που οι ίδιοι κάπο- τε έφτιαξαν. Είναι σημαντι- κό να μην ξεχνάμε ότι είναι άνθρωποι και ότι πάντα θα θέλουν να ζουν με αξι- οπρέπεια, να αντιμετωπί- ζονται με σεβασμό και να μη νιώθουν παρείσακτοι. Σε κάποιες περιπτώσεις, η επιλογή του οίκου ευγηρί- ας συνδέεται και με διακο- πή ή μείωση των σχέσεων. Κάποιοι ηλικιωμένοι επι- λέγουν να κλειστούν στον “ Μια ΜΦΗ πρέπει οπωσδήποτε να παρέχει αξιοπρεπή διαβίωση. Eκτός του ξενοδοχειακού επιπέδου των εγκαταστάσεων που ποικίλλει, οι υπηρεσίες πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτες όσον αφορά την καθαριότητα, την ευγένεια του προσωπικού και τη φροντίδα. ” Ελένη Παπαδοπούλου Ψυχολόγος- Κοινωνιολόγος http:// papadopsixologos. blogspot.gr/ Τηλ.: 6949866593