Επιλογή Ζωής 3

82 δε δεύτεροι κάνουν ακριβώς το ίδιο περιμένοντας πότε θα ωρι- μάσει για εγχείρηση ο ασθενής. Αίτια και θεραπεία Ποια είναι τα αίτια της οστεο- αρθρίτιδας; Δυστυχώς είναι πολ- λά. Αλλα τα κυριότερα είναι: α) Η ηλικία. Άτομα άνω των 65 ετών σε ποσοστό πάνω από 70% πάσχουν από κάποια μορφή οστεοαρθρίτιδας. β) Η παχυσαρκία. Απώλεια 10 κι- λών σε παχύσαρκους με πόνους στα γόνατα μειώνει στο 50% την ένταση και τη διάρκεια των πό- νων. γ) Οι παλαιοί τραυματισμοί των αρθρώσεων. δ) Το φύλο. Οι γυναίκες πάσχουν συχνότερα από τους άνδρες. ε) Η κληρονομικότητα, ιδιαίτερα στην οστεοαρθρίτιδα των άκρων χεριών. στ) Πολλά άλλα μικρότερης αξί- ας. Η χρονιότητα της νόσου, η εξέ- λιξή της με εξάρσεις και υφέσεις, η συμμετοχή στην παθολογική διαδικασία όλων των μορίων της άρθρωσης, η συνύπαρξη εκ- φυλιστικών και φλεγμονωδών στοιχείων και τέλος η απουσία κάποιας λυσιτελούς θεραπείας μέχρι σήμερα, έχουν σαν επα- κόλουθο τη χρήση όλων των ια- τρικών, παραϊατρικών αλλά και εναλλακτικών θεραπειών που υπάρχουν, δυστυχώς με αμφίβο- λα αποτελέσματα. Επειδή η νόσος είναι πολυπα- ραγοντική, πιστεύουμε ότι όποια θεραπεία και να εφαρμόσει κά- ποιος, αυτή θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένη ακριβώς στον συγκεκριμένο ασθενή (προσωπο- ποιημένη) και να μεταβάλλεται σύμφωνα με τις ανάγκες του. Για τη θεραπεία της οστεοαρ- θρίτιδας έχουν χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς και χρησιμοποιού- νται ακόμη τα εξής: 1) Αναλγητικά φάρμακα (παρακε- ταμόλη, ήπια οπιοειδή). 2) Μη στεροειδή αντιφλεγμονώ- δη φάρμακα. 3) Βραδέως δρώντα αντιφλεγμο- νώδη τροποποιητικά φάρμακα (γλυκοζαμίνη, χονδροϊτίνη κ.ά.) 4) Όλα σχεδόν τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στον χρόνιο πόνο (SNRIs, κ.λπ .) από του στό- ματος ή τοπικά (καψαϊκίνη). 5) Ενδαρθρικές εγχύσεις κορτιζό- νης και υαλουρονικού οξέος. 6) Όλων των ειδών τα συμπλη- ρώματα. 7) Φυσικοθεραπεία σε όλες τις παραλλαγές της. 8) Ψυχοθεραπεία. 9) Διάφορες μέθοδοι αδυνατί- σματος. 10) Όλα σχεδόν τα είδη εναλλα- κτικής ή συμπληρωματικής ια- τρικής. 11) Πάρα πολλές πειραματικές θεραπείες με καλά ή απογοητευ- τικά αποτελέσματα. 12) Χειρουργική αποκατάσταση. Κλείνοντας Θα πίστευε κάποιος ότι, όσο βελτιώνονται οι γνώσεις μας γύ- ρω από την παθοφυσιολογία της οστεοαρθρίτιδας, όσο εξελίσσε- ται η φαρμακολογία, αλλά και όσο αυξάνεται η συμμετοχή της μοριακής βιολογίας στον χώρο, τόσο ο θεραπευτικός μας στόχος γίνεται πιο ακριβής και τα αντί- στοιχα θεραπευτικά μέσα που χρησιμοποιούμε πιο αποτελε- σματικά. Δυστυχώς, τα πράγμα- τα δεν έχουν εξελιχθεί με αυτόν ακριβώς τον τρόπο. Επειδή μέ- χρι σήμερα δεν έχει βρεθεί κά- ποια δοκιμασία (ακτινολογική ή άλλη) που να αξιολογεί με ακρί- βεια τον βαθμό της βλάβης που έχει δημιουργηθεί, να έχει ευαι- σθησία, επαναληψιμότητα και να μην κοστίζει ακριβά, έτσι ώστε να μπορεί να εφαρμοστεί εύκο- λα σε μεγάλο αριθμό ασθενών, η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας βαδίζει «με το βήμα του κάβου- ρα» δηλαδή μία μπρος, μία στα πλάγια, μία πίσω κ.ο.κ. ■ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΣΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΟΥΝ