Επιλογή Ζωής 4

74 φτέρνες. Ο χρόνος που χρειά- ζεται για να δημιουργηθεί μία κατάκλιση ποικίλλει, αναλόγως της κατάστασης της υγείας του πάσχοντος και της σκληρότη- τας της επιφάνειας με την οποία έρχεται σε επαφή το δέρμα του, και μπορεί να είναι από μερικές ώρες έως μερικές ημέρες. Διάγνωση Η διάγνωση της κατάκλισης συ- νήθως είναι προφανής από την κλινική εικόνα και το ιστορικό του ασθενούς. Η μεγάλη ηλικία, ο σακχαρώδης διαβήτης, η πρό- σφατη καθήλωση στο κρεβάτι, η ύπαρξη χρόνιων νοσημάτων (π.χ. άνοια) και η εμφάνιση δερ- ματικών αλλοιώσεων στις συνή- θεις θέσεις δημιουργίας κατα- κλίσεων, αρκούν για να θέσουν τη διάγνωση. Αυτό που συνή- θως δεν είναι εμφανές, είναι η αληθής έκταση της καταστρο- φής των ιστών. Επειδή το δέρμα (επιδερμίδα και χόριο) είναι πιο ανθεκτικό στην ισχαιμία από το υποδόριο λίπος, η επιφάνεια του πάσχοντος δέρματος είναι μάλ- λον η κορυφή του παγόβουνου και συνήθως κάτω από αυτήν υποκρύπτεται σημαντικά ευρύ- τερη πάσχουσα περιοχή. Αντιμετώπιση Α) ΠΡΟΛΗΨΗ Τη μεγαλύτερη σημασία στην αντιμετώπιση των κατακλίσε- ων έχει η εφαρμογή προληπτι- κών μέτρων. Σε αυτά τα μέτρα συμπεριλαμβάνεται η συχνή αλλαγή θέσης στο κρεβάτι, η χρήση αεροστρώματος και μα- λακών προστατευτικών για τις φτέρνες, καθώς και ο επαρκής αερισμός και καθαριότητα του δέρματος στις κλασικές θέσεις εμφάνισης κατακλίσεων (κοκ- κυγική περιοχή, φτέρνες, κεφα- λή μηριαίου, γωνίες ωμοπλά- της κ.λπ. ). Κλασική περίπτωση αποτρέψιμης κατάκλισης είναι η ενδονοσοκομειακή νοσηλεία. Στο νοσοκομειακό περιβάλλον συνήθως δεν δίδεται η δέουσα προσοχή ούτε στην πρόληψη ούτε στην πρώιμη αντιμετώπι- ση των κατακλίσεων. Το γεγο- νός αυτό, σε συνδυασμό με την αδυναμία αυτοεξυπηρέτησης του πάσχοντος και την άγνοια των οικείων του, οδηγεί στην εμφάνιση κατακλίσεων που θα μπορούσαν με τα ανωτέ- ρω προληπτικά μέτρα να απο- φευχθούν. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πως μία κατάκλιση μπορεί να δημιουργηθεί σε μία ημέρα και η αποκατάστασή της να διαρκέσει εβδομάδες ή μή- νες. Είναι συνεπώς προφανής η θεμελιώδης σημασία της πρό- ληψης. Β) ΘΕΡΑΠΕΙΑ 1 Συντηρητικά μέσα, ενημέρωση Οι κατακλίσεις αποτελούν μία πάθηση που αντανακλά τη γε- νικότερη κατάσταση υγείας του ασθενούς, κυρίως, όμως, το επί- πεδο ατομικής υγιεινής και περι- ποίησης που του εξασφαλίζει το περιβάλλον του. Βασική ευθύ- νη του θεράποντος χειρουργού ασθενών με εγκατεστημένες κα- τακλίσεις, είναι η αφύπνιση του περιβάλλοντος για τα προληπτι- κά μέτρα που αναφέρθηκαν, τα οποία αναστέλλουν την περαι- τέρω επιδείνωση των κατακλίσε- ων και βοηθούν στην επούλωση μετά την αφαίρεση των νεκρω- μάτων. Ιδιαίτερο ρόλο στις κα- τακλίσεις κατέχει η διατροφή. Η διατροφή των πασχόντων σπα- νίως είναι η δέουσα και σχεδόν πάντοτε απαιτούνται διορθωτι- κές κινήσεις, όπως η αύξηση της πρόσληψης πρωτεϊνών (ψάρι, κρέας, κοτόπουλο, γαλακτοκομι- κά) και η μείωση της πρόσληψης υδατανθράκων (ψωμί, ρύζι, μα- καρόνια, πατάτες). 2 Χειρουργική αντιμετώπιση Η χειρουργική θεραπεία των κατακλίσεων συνίσταται στην αφαίρεση των νεκρωμένων ιστών μέχρις υγιών ορίων (δη- λαδή έως ότου ο ιστός που απομένει να έχει επαρκή αιμά- τωση). Προφανώς, ένας ατελής χειρουργικός καθαρισμός δεν Τα συμπτώματα είναι τα ακόλουθα: • Ερυθρότητα, ερεθισμός και οίδημα (διόγκωση) έως και δημιουργία αποστήματος με πύον. • Νέκρωση (μαύρισμα) ή/και απώλεια δέρματος, που συ- νοδεύεται από δυσοσμία. • Πυρετός ή/και σήψη, όταν ο οργανισμός δεν μπορεί να αντιμετωπίσει και να περιχαρακώσει τοπικά τη νόσο. Συμπτώματα