Food Service τ. 142

στα μάτια των πελατών, ενεργοποιώντας το αίσθημα της επιθυμίας απόκτησής του και της βίωσης μιας ξεχωριστής και συνάμα μοναδικής εμπειρίας. Μιας ιδέας «φρέσκιας», «ζωντανής», εξόχως παρεΐστι- κης κι αρκούντως διασκεδαστικής. Υπάρχουν περιπτώσεις μπαρ στις ΗΠΑ, όπου τα shareable cocktails σερβίρο- νται σε εξαιρετικά «περίεργα» μέσα, όπως ανακυκλωμένο εξοπλισμό παρασκευής καφέ, μικρά ενυδρεία, μεγάλα μπολ κου- ζινομηχανών, κατσαρόλες μεγέθους χύ- τρας, ακόμη και λαξευμένων καρπουζιών! Το σύνολο των μέσων δεν θεωρείται ως επιτυχημένο, παρ’ όλα αυτά φαίνεται πως εξιτάρει τους πελάτες, οι οποίοι και δείχνουν το ενδιαφέρον τους να δοκιμά- σουν μια «τρελή» εμπειρία. Την ίδια στιγ- μή, «τραβά» -ως άλλος μαγνήτης- ακόμη περισσότερους πελάτες. Συνδυάζοντας τα shareable cocktail με «φρέσκα» trends Αναπόφευκτα, το ρητορικής φύσε- ως ερώτημα που προκύπτει κι αφορά μια επιχείρηση είναι εάν υφίσταται κάτι καλύτερο από το να κεφαλαιοποιεί ένα εξαιρετικά «hot» trend. Ασφαλώς και υπάρχει. Η περαιτέ- ρω αξιοποίηση σε πολλαπλά αναδυ- όμενες τάσεις! Υπό αυτή τη λογική, οι bartenders επιχειρούν να συνδυάσουν τις shareable αλκοολούχες δημιουργίες τους με άλλα trends, λ.χ. εγχύσεις τσα- γιού, προσθήκη φρέσκων βοτάνων στην όλη μείξη, ακόμη και καταφυγή σε ποικί- λα τρικ και εφέ, όπως καπνός ή φωτισμός στο cocktail mix. Θα πρέπει να τονιστεί πως οι περιο- ρισμοί σε τέτοιες προσμείξεις δεν είναι άλλοι από αυτούς που συνδέονται με τη φαντασία σας! Μια ακόμη εκδοχή που δεν πρέπει να διαφεύγει από τον νου είναι κι η δημο- σιότητα που δύναται να λάβουν οι συ- γκεκριμένες προτάσεις, μέσω των ίδιων των πελατών, χάρη στη δυναμική που προσφέρουν τα social media. Όσο περισσότερο επιλέξουν να «εκτε- θούν» στη δημοσιότητα, τόσο μεγαλύ- τερη κίνηση… γεννούν για την επιχεί- ρησή σας, και δη για την επιλογή των shareable cocktails. Επιπροσθέτως, αρκετά μπαρ τελευταία προωθούν μια «do-it-yourself» εκδοχή, καθώς διαπιστώνουν πως οι ενδιαφερό- μενοι πελάτες επιθυμούν να δοκιμάσουν τις δυνατότητες mixologist (που δεν δι- αθέτουν…), ενώ την ίδια στιγμή προσπα- θούν να συνδυάσουν διαφορετικές γεύ- σεις, ώστε να ικανοποιηθεί η πλειοψηφία των συμμετεχόντων στην παρέα και η διάθεσή της να εκτοξευτεί στα ύψη. Τι γίνεται με την τιμολογιακή πολιτική; Η χρέωση οφείλει να είναι τέτοια που αφενός θα… σέβεται την τσέπη του κατα- ναλωτή αφετέρου δεν θα γεννά δεύτερες σκέψεις ή ερωτήματα σχετικά με την ποι- ότητα των ποτών. Όσο για το καίριο ζήτημα της ακολου- θούμενης λογικής σε ό,τι αφορά την τι- μολόγηση των shareable cocktails, η συ- νήθης τακτική είναι μεν απλοϊκή, ωστόσο δύσκολα μπορεί να αμφισβητηθεί. Κι αυτό, καθώς οι επιχειρήσεις υπο- λογίζουν το κόστος του μονού κοκτέιλ, που αποτελεί -ουσιαστικά- βάση του δι- αμοιραζόμενου ποτού, και το πολλαπλα- σιάζουν επί τα άτομα κάθε παρέας, προ- σθέτοντας μια λογική επιβάρυνση για τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Σε αυτό το πλαίσιο, οι πελάτες δύσκο- λα θα δυσαρεστηθούν είτε θα θεωρή- σουν πως τους υπερχρέωσαν, ενώ την ίδια στιγμή θα έχουν βιώσει μια έξυπνη όσο κι εξόχως παρεΐστικη διάθεση και εμπειρία. Πόσο μάλλον, όταν έχουν δι- ασκεδάσει πραγματικά κι έχουν περάσει ένα χαλαρό βράδυ όλοι μαζί. Όπως υποστηρίζουν ιδιοκτήτες night club και bartenders στις ΗΠΑ και την Αγγλία, οι πελάτες δείχνουν πρόθυμοι, σε βαθμό που η αλήθεια είναι πως εκ- πλήσσει ευχάριστα, να πληρώσουν έναν ελαφρώς επιβαρυμένο λογαριασμό που σχετίζεται με τα shareable cocktails. < 95 “Οι bartenders επιχειρούν να συνδυάσουν τις shareable δημιουργίες τους με άλλα trends, τρικ και εφέ”