Food Service τ. 146

72 Ηπροκατάληψη… στον στόχο Οικειότητα και άλλες ασθένειες Η απόκτηση γνώσης και βιωματικής εμπειρίας είναι αυτό που, ως επαγγελματίες, μας κάνει να αποκτούμε με τα χρόνια μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, όσον αφορά τις επιλογές και τις αποφάσεις που καλούμαστε να πάρουμε καθημερινώς στην εργασία μας. MINDSET Της Βαλεντίνας Κόρδη, Mindset & High Performance Coach for Entrepreneurs, Executives & Teams Η προκατάληψη της οικειότητας όμως μπορεί να μας περιορίσει στην επίτευξη των στόχων μας και για αυτό καλό είναι να προσπαθούμε να την εντοπίσουμε στις επιλογές μας. Ο εγκέφαλός μας λειτουργεί συγκρα- τώντας τις εμπειρίες του παρελθόντος και εξοικονομώντας μας έτσι χρόνο και ενέργεια, ώστε να βασίζουμε τις επιλογές μας σε αυτό που πετύχαμε στο παρελ- θόν, αντί να αφιερώνουμε χρόνο για να αποφασίσουμε το πώς να ανταποκριθού- με σε μια δεδομένη κατάσταση. Aποφάσεις: To σχέδιο διαφυγής Μέσα όμως σε αυτή τη διαδικασία επα- νάληψης της ίδιας ρουτίνας σκέψης και μεθοδολογίας, με στόχο να καταλήξουμε στην καλύτερη απόφαση για κάθε θέμα που επικαλούμαστε να διαχειριστούμε, κρύβεται μία παγίδα: αυτή της προκα- τάληψης της οικειότητας. Προκατάληψη της οικειότητας είναι η τάση μας να υπε- ρεκτιμούμε και να βασιζόμαστε υπέρ το δέον σε όσα ήδη γνωρίζουμε. Και ναι, από τη μία μας δίνει την αυτοπεποίθη- ση της εμπειρίας και ένα «εργαλείο» να χρησιμοποιούμε κατά τη διαδικασία της λήψης αποφάσεων, αλλά ταυτόχρονα μας εμποδίζει να δοκιμάσουμε άλλες επι- λογές. Έτσι, δεν τους δίνουμε την ευκαι- ρία σε κάποιες περιπτώσεις να μας οδη- γήσουν σε πολύ πιο επιτυχημένα απο- τελέσματα από αυτά που λαμβάνουμε, ακολουθώντας το γνωστό μονοπάτι του «αυτό ξέρω, αυτό εμπιστεύομαι». Απλοί τρόποι πρόληψης και επιτυχίας Ειδικά σε μία περίοδο όπως αυτή που βιώνουμε, όπου οι επιχειρήσεις έχουν αλλάξει ολοκληρωτικά τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να λειτουργήσουν για να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες, η προκα- τάληψη της οικειότητας μπορεί να βλά- ψει σοβαρά τα αποτελέσματα και την επίτευξη των επαγγελματικών και εται- ρικών μας στόχων. Πώς μπορούμε να διακρίνουμε τα σημάδια ύπαρξής της στις επιλογές μας και να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας να τη χρησιμοποιεί μόνο αποδοτικά, για να μη μετατρέπεται σε «σαμποτέρ» εξεύρεσης των καλύτερων λύσεων για κάθε περίπτωση; Παρατηρoύμε τις αιτιολογίες (ή δικαι- ολογίες) σε κάθε πρόταση που γίνεται από τους συνεργάτες μας κατά την επι- λογή μίας λύσης σε κάποιο πρόβλημα ή την εφαρμογή μίας ιδέας. Φράσεις όπως: «Καλύτερα να πάμε με τον τρόπο που γνωρίζουμε», «Μας έχει τύχει ξανά και το λύσαμε έτσι», «Η εμπειρία μου μου λέει...», «Ακούω την πρότασή σου, αλλά η δική μας περίπτωση είναι διαφορετική», «Καλύτερα να το κάνουμε ως συνήθως»