Food Service τ. 147

49 Η τάση στον ανταγωνισμό Οι νέες τάσεις εμφανίζουν ολοένα και περισσότερες απαιτήσεις και αυξάνουν τον ανταγωνισμό, ο οποίος δημιουργεί την αίσθηση μιας ψυχολογικής πίεσης για την «τελειότητα» των υποψηφίων που αναζητούνται. Έτσι, λοιπόν, στο μυαλό του επιχειρηματία δημιουργείται η εικό- να ενός υποψήφιου εργαζόμενου που ιδανικά βρίσκεται στην κατάλληλη θέση, την κατάλληλη στιγμή και ο οποίος θα πρέπει να διαθέτει τις απαιτούμενες γνώ- σεις, σε συνδυασμό με εξειδικευμένες δεξιότητες. Από την άλλη πλευρά, η συγκράτηση ή και η μείωση του μισθολογικού κόστους, παραμένουν στην ημερήσια διάταξη, όσον αφορά την προσπάθεια των επιχει- ρηματιών να διατηρήσουν την καλύτερη δυνατή σχέση value for money στο παρε- χόμενο προϊόν, πράγμα που καθιστά δύ- σκολη την καθημερινή επίτευξη στόχων για ομοιογένεια και quality standards, τόσο στο ίδιο το προϊόν όσο και στην προσφερόμενη υπηρεσία. Ο ανθρώπινος παράγοντας επηρεάζει σημαντικά την ει- κόνα, την οργάνωση, το αποτέλεσμα και όλες τις διαδικασίες εν γένει. Η επένδυση στον άνθρωπο Γι’ αυτό, ένας από τους κύριους λόγους μιας επένδυσης στο ανθρώπινο δυναμι- κό είναι ότι θα πρέπει να δοθεί προσοχή στο training από την πρώτη ημέρα της πρόσληψης έως και κατά τη διάρκεια του χρόνου εργασίας. Έτσι, μια διαδικασία training χρονικά τοποθετημένη στα επιμέ- ρους τμήματα και με ξεκάθαρη παρουσί- αση του στόχου που πρέπει να επιτευχθεί από αυτή, δεν διασφαλίζει απλά και μόνο απόκτηση δεξιοτήτων και γνώσεων. Επι- πλέον, συμβάλλει στο χτίσιμο των ομάδων και στη δημιουργία δεσμών μεταξύ των συναδέλφων και με την ίδια την επιχείρη- ση. Οι ομάδες συντονίζονται καλύτερα, γνωρίζουν τις καθημερινές απαιτήσεις και υπάρχει διαχωρισμός ρόλων και αρμοδι- οτήτων. Επίσης και τα ίδια τα μέλη των ομάδων μπορούν, μέσω της προσωπικής τους αυτό-αξιολόγησης, να είναι σε θέση να γνωρίζουν αν όντως μπορούν να βελ- τιώσουν κάποιες από τις δεξιότητές τους ή ακόμα και κάποια στοιχεία της προσω- πικότητάς τους, ώστε να εναρμονίζονται με την παραγωγική διαδικασία –ατομικά ή ομαδικά– και να συμβαδίζουν με την κουλτούρα και τους στόχους της επιχεί- ρησης. Ας μην ξεχνάμε ότι το προϊόν της εστίασης διαφοροποιείται στις εποχές του χρόνου και επίσης συνδέεται με την ψυχο- λογία και τη διάθεση των πελατών, όπως επίσης και του ίδιου του προσωπικού. Κανείς ή όλοι ευχαριστημένοι; Νέες, ευέλικτες μορφές απασχόλησης έρχονται στο προσκήνιο, οι οποίες μπο- ρούν να συντονισθούν με τις ανάγκες των επιχειρηματιών της εστίασης όπως η εποχικότητα και η διακύμανση της ζή- τησης για παροχή υπηρεσιών. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει από τη μια πλευρά ότι ο κάθε επιχειρηματίας χρησιμοποιεί προς όφελός του ευκαιριακές συνθήκες του εξωτερικού περιβάλλοντος και είναι σε θέση να επικαλεστεί την ανάγκη του σε ανθρώπινο δυναμικό κι από την άλλη ότι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να επιζητούν να διασφαλίσουν τις ανάγκες ασφάλειάς τους. Θα αποτελούσε μια με- θοδευμένη προσπάθεια πρόσδοσης σε μια επιχείρηση πιο λιτής δομής, μειώνοντας το προσωπικό, γεγονός το οποίο είναι δια- χρονικά αντικείμενο αντιπαράθεσης, λόγω αρνητικών επιδράσεων στους υπαλλήλους και με αντίκτυπο στην οργανωσιακή από- δοση. Ωστόσο, η δυνατότητα μείωσης του κό- στους δεν πρέπει να προσεγγισθεί μο- νοσήμαντα ως ευκαιρία, αλλά ως μια εν δυνάμει συνθήκη που μπορεί να προσφέ- ρει ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στον επιχειρηματία. Μέσω μιας σχεδιασμένης στρατηγικής που θα σχετίζεται με την και- νοτομία, το πλασάρισμα νέων προϊόντων ή υπηρεσιών, τον έλεγχο του κόστους, τον συνδυασμό ελάχιστου κινδύνου με νέες προοπτικές, δημιουργούνται νέοι πυλώ- νες αναβάθμισης ενός εταιρικού προφίλ. Σε αυτό παίζει ρόλο το μέγεθος της επιχεί- ρησης, η τεχνολογία που χρησιμοποιείται και το περιβάλλον που, όσο πιο δυναμικό είναι, τόσο οδηγεί σε πολυδιάστατη οργα- νική δομή. Δεν μπορούμε να γενικεύσουμε την ύπαρξη δεσμού ανάμεσα στη δομή και στην απόδοση των υπαλλήλων. Οι δομικές σχέσεις διαμορφώνουν τη στάση, τη συμπεριφορά και περιορίζουν τις συ- μπεριφορές του ανθρώπινου δυναμικού. Καθώς οι εργασίες γίνονται πιο σύνθε- τες και οι απαιτούμενες δεξιότητες πιο ποικίλες, συμβαίνει να χρησιμοποιούνται σε μεγαλύτερο βαθμό οι διαλειτουργικές “Η συγκράτηση ή και η μείωση του μισθολογικού κόστους παραμένουν στην ημερήσια διάταξη”