Linux Inside
16
Tου Δρ. Βασίλη Βλάχου <vsvlachos@gmail.com>
Στήλες - Academia
Ο Βασίλης Βλάχος είναι καθηγητής Εφαρμογών στο Τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών στο ΤΕΙ Λάρισας.
Σ
ε αντίθεση με ό,τι ίσως πιστεύουν ορισμένοι, το
επίτευγμα αυτό δεν οφείλεται στη μαγεία του
μακαρίτη του Steve Jobs, αλλά σε μία καλά σχε-
διασμένη και υλοποιημένη στρατηγική. Το Mac OS X
πατάει στο FreeBSD, γνωστό για τη σταθερότητά του,
την καθαρότητα του κώδικά του, καθώς και τη φιλική
προς τις επιχειρήσεις άδεια χρήσης του. Επιπρόσθε-
τα, το γραφικό interface είναι όμορφο, λειτουργικό και
μερικώς παραμετροποιήσιμο. Η κονσόλα του προ-
σφέρει όλο το κέλυφος που έχουμε συνηθίσει στα
Unix συστήματα. Τέλος, η σημαντικότερη κίνηση της
Apple ήταν η συμφωνία με τη Microsoft για μεταφορά
του MS Office στα Mac. Έτσι, δεν είναι σπάνιο να βλέ-
πεις από θεωρητικούς φυσικούς που γράφουν
Fortran έως μπαρουτοκαπνισμένους προγραμματι-
στές που το έχουν γυρίσει σε Python να δουλεύουν
όλοι σε Mac για να γράψουν τον κώδικά τους, αλλά
και για να κάνουν τις παρουσιάσεις τους μετά. Φυσι-
κά, η μεγάλη πλειοψηφία των χρηστών των Mac δεν
είναι ιδιαίτερα τεχνολογικά καταρτισμένη, αλλά δεν
έχει και μεγάλη σημασία, αφού δηλώνει ερωτευμένη
με την Apple.
Δε σκοπεύω, ωστόσο, να συνεχίσω τη διαφήμιση
της εταιρείας με σήμα το μήλο από ένα περιοδικό για
πιγκουίνους για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί από ιδεο-
λογικής άποψης η Apple ακολουθεί ένα ιδιαίτερα αυ-
στηρό και σε ορισμένες περιπτώσεις αυταρχικό και
ίσως εκδικητικό μοντέλο, όπου δεν χωρούν αντιρρή-
σεις και διαφοροποιήσεις από τις αποφάσεις της διοί-
κησής της και, δεύτερον, γιατί θεωρώ τα μηχανήματά
της σοβαρά υπερκοστολογημένα και στην παρούσα
οικονομική συγκυρία απρόσιτα στους περισσότερους
Έλληνες. Από την άλλη, με ενδιαφέρει να εξετάσω
τους παράγοντες της επιτυχίας της σε σχέση με το
Linux και ειδικότερα γιατί οι χρήστες των Windows
έγιναν χρήστες Mac και όχι χρήστες Linux.
Είναι γεγονός ότι το Linux για τουλάχιστον 5-6 χρό-
νια είχε μία χρυσή ευκαιρία να αποσπάσει ένα σημα-
ντικό ποσοστό χρηστών της Microsoft. H εταιρεία από
το Σιάτλ καθυστερούσε να παρουσιάσει τον αντικατα-
στάτη των Windows XP, που είχε προγραμματιστεί να
κυκλοφορήσει το 2003, και, όταν τα κατάφερε, τα
Windows Vista ήταν απλά απογοητευτικά. Εκείνο τον
καιρό, λοιπόν, αντί να παρουσιάσουμε μία αξιόλογη
εναλλακτική μέσω του Linux και των εφαρμογών του,
είχαμε τη μετάπτωση από KDE 3.5 σε KDE 4 και αντί-
στοιχα από Gnome 2 σε Gnome 3. Προσωπικά, ελάχι-
στα κατανοώ αυτές τις αλλαγές, καθώς και τα δύο
προαναφερθέντα γραφικά περιβάλλοντα επιτελούσαν
μια χαρά το σκοπό τους, ήταν αρκετά παραμετροποι-
ήσιμα και πιστεύω ιδιαίτερα αγαπητά από τους χρή-
στες. Αντιθέτως, και το KDE 4 και το Gnome 3 έχουν
αναπτυχθεί με εντελώς διαφορετική φιλοσοφία, κατα-
νοητή μόνο στους σχεδιαστές τους. Οι περισσότεροι
χρήστες προσπαθούν μάταια να βρουν εναλλακτικές
που να θυμίζουν κάτι από τα παλιά (MATE, Cinnamon,
Trinity) ή γυρίζουν σε πιο απλά περιβάλλοντα, όπως
το Xfce. Ταυτόχρονα, η Canonical παρουσίασε το δικό
της περιβάλλον εργασίας (Unity), ο Linus Torvalds
έχει απηυδήσει με αυτό το θέμα και όλοι μαζί είμαστε
μία ωραία ατμόσφαιρα. Όλα αυτά γιατί κάποιες από-
ψεις που επικράτησαν, θεώρησαν ότι το μέλλον του
Linux θα πρέπει να είναι κάτι εντελώς καινούργιο με
πολλά εφέ. Φαίνεται ότι οι σχεδιαστικές ομάδες τόσο
του KDE όσο και του Gnome μάλλον υπερεκτίμησαν
τις δυνατότητές τους, αδιαφορώντας για τα σχόλια
των χρηστών και θεωρώντας τους μάλλον αδαείς που
δεν ξέρουν τι πραγματικά θέλουν. Οι μεγάλοι παί-
κτες-εταιρείες προφανώς δεν ασχολήθηκαν με αυτές
τις λεπτομέρειες αλλά συνέχισαν να βελτιώνουν πε-
ρισσότερο τον πυρήνα. Φυσικά, οι περισσότερες από
αυτές τις βελτιώσεις ελάχιστα ορατές, αντιληπτές και
πολύ περισσότερο χρήσιμες είναι στους απλούς χρή-
στες. Το αποτέλεσμα είναι να μην έχουμε ακόμα μία
Σκάναρέ
το!
Άλλη μία ευκαιρία...
Αντί να παρουσιάσουμε μία αξιόλογη εναλλακτική
μέσω του Linux και των εφαρμογών του, είχαμε τη
μετάπτωση από KDE 3.5 σε KDE 4 και αντίστοιχα από
Gnome 2 σε Gnome 3.
Ένα μάλλον πικρό ανέκδοτο για όλους τους χρήστες Linux είναι οι μεγαλόστομες προβλέψεις ότι τα
χρόνια από το 2000 μέχρι και σήμερα θα ήταν «η χρονιά» του Linux στο desktop. Δυστυχώς, οι
αλλεπάλληλες διαψεύσεις των προβλέψεων αυτών έχουν προκαλέσει μία δικαιολογημένη
απογοήτευση. Από την άλλη, όλοι εμείς στην κοινότητα του Linux δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών.
Ειδικότερα θα πρέπει να αναλογιστούμε πώς κατάφερε στο αντίστοιχο χρονικό διάστημα η Apple
να κερδίσει πολλαπλάσιο ποσοστό χρηστών Windows με το δικό της λειτουργικό.
