Linux Inside
71
να μεσολαβεί καθόλου το image file. Στην περίπτωση αυτή
βέβαια υπάρχει ο περιορισμός ότι πρέπει οι δύο δίσκοι (αρ-
χικός-τελικός) να είναι απολύτως ίδιοι όσον αφορά στο μέ-
γεθος και γενικά συνιστάται να είναι και του ίδιου τύπου, χω-
ρίς αυτό να είναι απολύτως δεσμευτικό.
Όπως είναι κατανοητό, η πρώτη τεχνική είναι πιο ευέλικτη
και γι’ αυτό συνήθως την προτιμώ.
Στη συνέχεια, επιλέγουμε το είδος του αποθηκευτικού μέ-
σου
(
εικόνα 3)
.
Εδώ απλά δηλώνουμε πού είναι το αποθη-
κευτικό μέσο προορισμού.
Δηλώνουμε δηλαδή αν αυτό είναι, π.χ., κάποιος εξωτερι-
κός σκληρός δίσκος USB ή αν πρόκειται να χρησιμοποιή-
σουμε κάποιον απομακρυσμένο server. Οι περισσότεροι οι-
κιακοί χρήστες επιλέγουν την πρώτη επιλογή, γιατί το συνη-
θέστερο μέσο αποθήκευσης εφεδρικών αντιγράφων είναι
ένας τοπικός εξωτερικός δίσκος USB ή e-SATA.
Στο σημείο αυτό το πρόγραμμα θα προσπαθήσει να ανι-
χνεύσει πόσα και ποια αποθηκευτικά μέσα “βλέπει” να έχουν
συνδεθεί στον υπολογιστή και θα εμφανίσει σχετικό κατάλο-
γο. Εδώ τα πράγματα θέλουν λίγη προσοχή.
Ας πούμε ότι είστε ο τυπικός χρήστης που θέλει να απο-
θηκεύσει όλα τα δεδομένα του ενσωματωμένου HDD του
υπολογιστή του σε ένα εξωτερικό μέσο.
Συνήθως ο ενσωματωμένος δίσκος στο σύστημά μας
–
επειδή ανιχνεύεται πρώτος– ονομάζεται hda ή sda, ανάλο-
γα αν είναι τύπου IDE ή SATA. Όσο για τα εξωτερικά αποθη-
κευτικά μέσα, αυτά ονομάζονται συνήθως hdb ή sdb, sdc
κ.λπ. ανάλογα με το πόσα είναι και τι τύπου είναι. Όπως μας
πληροφορεί και το ίδιο το πρόγραμμα, εδώ θα πρέπει να
επιλέξουμε το μέσο στο οποίο θα αποθηκευτεί το backup
και όχι τον αρχικό δίσκο μας από τον οποίο αυτό θα προέλ-
θει. Εδώ ελέγχουμε προσεκτικά ποιος δίσκος είναι ποιος,
προτού κάνουμε οπουδήποτε επιλογή.
Στη συνέχεια, έρχεται η κρισιμότερη ίσως απ’ όλες τις επι-
λογές που κάναμε μέχρι τώρα
(
εικόνα 4)
.
Πρέπει να απα-
ντήσουμε στα εξής δύο πράγματα: (I) Θέλουμε να λάβουμε
αντίγραφο ασφαλείας ενός δίσκου ή να ανακτήσουμε τα δε-
δομένα από κάποιο ήδη υπάρχον αντίγραφο ασφαλείας; (II)
Αναφερόμαστε σε μία μόνο κατάτμηση του δίσκου ή όλες τις
κατατμήσεις που υπάρχουν;
Όπως βλέπετε, οι διαθέσιμες επιλογές είναι αρκετά επε-
ξηγηματικές.
Επειδή τώρα θέλω να δημιουργήσω ένα αντίγραφο ασφα-
λείας ολόκληρου του δίσκου μου (που έχει πολλές κατατμή-
σεις) επιλέγω save disk.
Αν είχα μόνο μία κατάτμηση, θα μπορούσα κάλλιστα να
επιλέξω save part(s).
Στην επόμενη οθόνη, το πρόγραμμα θα σας ρωτήσει ποια
είναι η πηγή από την οποία θα ληφθεί το εφεδρικό αντίγρα-
φο και μετά η παρέμβαση του χρήστη έχει σχεδόν τελειώσει.
Αφού ερωτηθούμε δύο φορές για το αν είμαστε απόλυτα βέ-
βαιοι γι’ αυτό που πάμε να κάνουμε, το πρόγραμμα θα αρχί-
σει τη διαδικασία του backup, ή οποία προφανώς δεν πρέ-
πει να διακοπεί.
Μόλις τελειώσει, θα μπορούμε να επανεκκινήσουμε ή να
τερματίσουμε τον υπολογιστή.
Αν κοιτάξουμε τώρα μέσα στο δίσκο όπου αποθηκεύσαμε
το backup, θα δούμε ότι έχει δημιουργηθεί ένας κατάλογος
που έχει ως όνομα τη σημερινή ημερομηνία και μέσα του
υπάρχουν τα image files που περιέχουν όλα τα δεδομένα
του αρχικού δίσκου μας.
Η διαδικασία ανάκτησης ενός υπάρχοντος αντιγράφου
ασφαλείας είναι σχεδόν πανομοιότυπη με ό,τι περιγράψαμε
πιο πάνω και δεν υπάρχει λόγος να μακρηγορούμε.
Η μόνη βασική διαφορά είναι ότι στην εικόνα 3 αντί, π.χ.,
να επιλέξουμε save disk, θα επιλέγαμε restore disk. Αν
επρόκειτο μόνο για συγκεκριμένες κατατμήσεις του δίσκου,
θα επιλέγαμε restore parts.
Τέλος, σημειώστε ότι η βασικότερη αδυναμία που έχω
εντοπίσει στη χρήση του Clonezilla Live είναι ότι μέχρι στιγ-
μής δεν υποστηρίζεται η ανάκτηση ενός μεμονωμένου αρ-
χείου ή καταλόγου.
Σας ευχαριστώ θερμά για την προσοχή σας και εύχομαι
τα εφεδρικά αντίγραφα να σας είναι αχρείαστα!
•
Linux Labs – Clonezilla
Επιλογή τοπικού ή απομακρυσμένου αποθηκευτικού μέσου
προορισμού.
3
Αντιγραφή μίας συγκεκριμένης κατάτμησης ή όλου του
δίσκου;
4
Επιλογή επιπέδου δυσκολίας χρήσης του προγράμματος
(
προτείνω Beginner).
5
Επιλογή καταλόγου αποθήκευσης του/των image files.
6
