Basic HTML Version
Linux Inside
51
Gnome Shells
Κουμπιά εφαρμογών
Σε μία ακόμα σημαντική λειτουργία, που τη χρησιμοποιού-
με συνεχώς, υπάρχουν και πάλι διαφορετικές προσεγγίσεις.
Το Cinnamon, όμως, δεν θα μας βγάλει από τις συνήθειές
μας, ακόμα και αν είμαστε χρήστες των Windows. Τα κουμπιά
ελαχιστοποίησης θα τα βρούμε όλα, με τη σειρά που τα είχα-
με συνηθίσει, στη δεξιά πλευρά των παραθύρων.
Αντίθετα, στο Unity βρίσκονται αριστερά. Αν τώρα επιχειρή-
σουμε να τα μεταφέρουμε δεξιά, μπορεί να τα βρούμε με αλ-
λαγμένη σειρά.
Το κυριότερο πρόβλημα, όμως, είναι ότι ναι μεν θα μετα-
φερθούν δεξιά, αλλά μόνο για τις μεγιστοποιημένες εφαρμο-
γές! Διαφορετικά αντιμετωπίζεται η κατάσταση και στο
Gnome 3. Άλλες διανομές έχουν μόνο το κουμπί κλεισίματος
στα παράθυρα των εφαρμογών και άλλες και τα τρία. Στην
περίπτωση του Gnome 3, πάντως, υπάρχει η δυνατότητα πα-
ραμετροποίησης μέσω του Gnome Tweak tool και των επε-
κτάσεών του.
Η αλληλοεξόντωση και η σύγκρουση!
Όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, τα διαφορετικά αυτά περι-
βάλλοντα προκαλούν μερικές φορές προβλήματα το ένα στο
άλλο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η ασυμβατότητα με-
ταξύ της βιβλιοθήκης που είχε επιλέξει το Ubuntu για το Unity
και το Mint για το Mate.
Έτσι, κάποιοι χρήστες είδαν τον υπολογιστή τους να δου-
λεύει συνεχώς στο 100% της ισχύος του!
Από την άλλη, κάποια βασικά χαρακτηριστικά του ενός είναι
άχρηστα για το άλλο, αφού η φιλοσοφία μεταξύ των διανο-
μών είναι εντελώς διαφορετική.
Για παράδειγμα, ένα από τα δυνατά χαρτιά του Gnome 3
είναι οι επεκτάσεις, οι οποίες του δίνουν μεγάλες δυνατότη-
τες παραμετροποίησης.
Οι επεκτάσεις αυτές πρόσφατα απέκτησαν και τη δική τους
ιστοσελίδα και μπορούμε να τις δοκιμάσουμε με ένα κλικ. Όχι
όμως αν έχουμε το Unity και το Cinnamon, αφού δεν υπάρχει
συμβατότητα.
Αυτό όμως που χωρίζει εντελώς τους δρόμους του Cinna-
mon και του Gnome 3 είναι οι δραστηριότητες. Ίσως το πιο
χρήσιμο και συχνά χρησιμοποιούμενο χαρακτηριστικό του
Gnome 3 έχει καταργηθεί εντελώς από το Cinnamon και έχει
αντικατασταθεί από τα εφαρμογίδια Windows και Themes.
Το MGSE μπορεί να χρησιμοποιήσει ταυτόχρονα και τις
δύο λειτουργίες. Αυτή είναι και η ουσιαστικότερη διαφορά με-
ταξύ Cinnamon και MGSE.
Όμως, ούτε από το MGSE λείπουν τα προβλήματα, αφού,
ενώ ελαχιστοποιούμε τα παράθυρα στην κάτω μπάρα, το εφέ
της ελαχιστοποίησης πάει προς την πάνω!
Συμπεράσματα
Τι μας δείχνουν τελικά όλα τα παραπάνω για το Linux; Ας
ξεκινήσουμε από τα θετικά. Αποδεικνύεται ότι το ανοικτό λογι-
σμικό έχει μεγάλη δυναμική και δεν εξαρτάται από τις διαθέ-
σεις μίας μόνο διανομής ή μίας εταιρείας. Επίσης, υπάρχουν
πολλές διαφορετικές επιλογές, ικανές να καλύψουν και τα πιο
απίθανα γούστα και ανάγκες. Σήμερα το Linux, έστω και με-
ταμφιεσμένο, το βρίσκουμε παντού.
Υπάρχουν, όμως, και κάποια αρνητικά σημεία. Ο κατακλυ-
σμός των πολλών διαφορετικών shells του Gnome 3 ή ακόμα
και του Gnome 2 πονοκεφαλιάζει τους χρήστες. Η αποδοτικό-
τητά μας μειώνεται, ειδικά εάν δεν έχουμε καταλήξει οριστικά
στο ποιο κέλυφος και ποια διανομή μας ταιριάζει. Και αυτό
συμβαίνει διότι, ακόμα και αν μία λειτουργία είναι καλή, εφό-
σον αλλάζει συνεχώς, δεν μπορούν να τη συνηθίσουν οι χρή-
στες και να εξοικειωθούν με αυτήν.
Γενικότερα θα λέγαμε πως οι χρήστες δύσκολα αλλάζουν
τις συνήθειές τους. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα που
έχουμε από τον κόσμο των Windows: οι χρήστες δεν ήθελαν
να χρησιμοποιήσουν το μονό κλικ με το ποντίκι, αφού είχαν
συνηθίσει τόσα χρόνια στο διπλό!
Αν και το Linux είναι αποτέλεσμα εθελοντικής και κοινοτικής
προσπάθειας, έχει τελικά ένα βασικό κοινό με το κλειστό λο-
γισμικό: όπως κι αν αντιλαμβάνεται ένας developer ή μία εται-
ρεία την επιφάνεια εργασίας, δεν έχει και τόσο μεγάλη σημα-
σία, αφού το τελικό «ΟΚ» το δίνουν πάντα οι χρήστες.
Εμείς και μόνο εμείς μπορούμε να προσδιορίσουμε αν κάτι
είναι επιτυχημένο. Αυτό ας το σκεφτούμε λίγο περισσότερο
όλοι μας.
•
Ας σκεφτούμε έναν χρήστη των Windows που
θέλει να περάσει στο Linux. Η πρώτη ερώτηση
που θα κάνει αφορά στο ποια διανομή πρέπει να
βάλει στον υπολογιστή του. Οι απαντήσεις που
θα πάρει θα είναι πολλές και διαφορετικές. Αυ-
τός ο χρήστης, όμως, θα πρέπει να επιλέξει και
μεταξύ διαφορετικών περιβαλλόντων εργασίας,
ακόμα και μεταξύ διαφορετικών shells.
Ας υποθέσουμε τώρα ότι τα τελευταία δέκα
χρόνια χρησιμοποιούσε τα Windows XP και ξαφ-
νικά βρίσκεται σε ένα περιβάλλον εργασίας
όπως αυτό του Unity, με τα κουμπιά ελαχιστο-
ποίησης αριστερά, ή σε Gnome 3, με μόνο δια-
θέσιμο το κουμπί του κλεισίματος. Επίσης, με
ένα desktop που δεν γράφει πουθενά μενού και
το έχει στην πάνω μπάρα και όχι κάτω αριστερά,
όπως έχει συνηθίσει...
Πόσες πιθανότητες έχει αυτός ο χρήστης να
παραμείνει στο Linux; Μήπως, τελικά, πριν κά-
νουμε αλλαγές, πρέπει να έχουμε με κάποιο
τρόπο «εξασφαλισμένους» τους παλιούς χρή-
στες με τις συνήθειές τους; Συνέβη κάτι τέτοιο
στην αρχή του KDE 4 και τώρα με τα Gnome 3,
Unity και Cinnamon ή άλλαξαν τα πάντα απότο-
μα χωρίς μία περίοδο προσαρμογής; Μήπως εί-
ναι και αυτός ένας βασικός λόγος που το Linux
δεν έχει κυριαρχήσει ακόμα στο desktop;
Tο Linux και η κυριαρχία στο desktop
Οι επεκτάσεις λειτουργούν μόνο στο Gnome 3 και το MGSE, και
όχι στο Cinnamon, όπου είναι απενεργοποιημένες.