PC Master
98
Ε
ίναι γεγονός ότι τα τελευταία
χρόνια πολλοί mainstream τίτλοι
μάς έχουν απογοητεύσει. Αυτό
έχει ως αντίκτυπο μία γενική
gaming–κατήφεια και την κατα-
φυγή μίας σεβαστής μερίδας παι-
κτών προς τους indie τίτλους. Χαρακτηρι-
στικό αυτών των παιχνιδιών είναι οι απλές,
αλλά ενδιαφέρουσες και άψογα εκτελε-
σμένες ιδέες γύρω από τις οποίες περι-
στρέφεται όλο το gameplay. Έτσι και το
Limbo: Με πολύ βασικά υλικά, κτίζει μία
αξέχαστη εμπειρία.
BLACK IS THE MEANING OF LIFE
Το παιχνίδι έχει κάποια πολύ ιδιαίτερα
γνωρίσματα, που γίνονται άμεσα αντιλη-
πτά με την έναρξή του. Τα μοναδικά χρώ-
ματα είναι το μαύρο, το άσπρο και οι δια-
βαθμίσεις του γκρίζου. Δεν παρέχεται κα-
νενός είδους πρόλογος ή εισαγωγή στην
ιστορία και το μόνο που βλέπουμε, ξεκι-
νώντας, είναι ένας άνθρωπος που ξυπνά
από λήθαργο στη μέση του πουθενά. Από
την εμφάνισή του, καταλαβαίνουμε ότι
πρόκειται για ένα αγόρι ντυμένο με κοντό
παντελονάκι. Εκτός από το περίγραμμα
του, το μόνο άλλο διακριτό χαρακτηριστι-
κό του είναι τα δύο αλαφιασμένα ματάκια
του, που λαμπυρίζουν στο σκοτάδι. Και η
ιστορία ξεκινά…
Από το αρχικό βαλτώδες δάσος, θα με-
τακινηθούμε προς ένα αστικοποιημένο
περιβάλλον, ενώ στην τελική φάση θα
μπούμε στα ενδότερα ενός γιγαντιαίου
συστήματος μηχανισμών. Κατά τη διάρ-
κεια της περιπλάνησής μας αντιλαμβανό-
μαστε ότι ο πρωταγωνιστής μας αναζητά
μία συνομήλική του κοπέλα. Η επίσημη
εκδοχή επιμένει ότι πρόκειται για την
αδερφή του. Καθένας, όμως, είναι ελεύ-
θερος να «δει» ό,τι θέλει: Μία φίλη, έναν
ανεκπλήρωτο έρωτα, ένα αιθέριο πλάσμα
της φαντασίας του ή μία ιδέα…
Αυτή η απίστευτα υποβλητική ατμό-
σφαιρα που κτίζει το παιχνίδι με τόση επι-
μέλεια, θα ήταν λειψή αν δεν θεμελιωνό-
ταν πάνω σε αντίστοιχης ποιότητας
gameplay. Ο χαρακτήρας μας θα υποβλη-
θεί σε πολλές δοκιμασίες και θα πρέπει
να υπερβεί πλείστα εμπόδια για να προ-
σεγγίσει το στόχο του. Η επίλυση αυτών
των ευφυέστατων γρίφων έρχεται ως
αποτέλεσμα της λογικής ανάλυσής τους,
της επίτευξης απόλυτου συγχρονισμού
και της αξιοποίησης της Φυσικής των
αντικειμένων. Με απλό τρόπο, χρησιμο-
ποιώντας τα πλήκτρα κατεύθυνσης και
ένα πλήκτρο δράσης, ο νεανίας που χει-
ριζόμαστε, εκτελεί μία σειρά απαιτητικών
ενεργειών που, όταν συνδυαστούν αρμο-
νικά, θα φέρουν το επιθυμητό αποτέλε-
σμα. Στην πορεία θα χρειαστεί να πεθά-
νουμε αρκετές φορές, όταν οι ριψοκίνδυ-
νες απόπειρές μας θα αποτυγχάνουν. Κά-
θε θάνατος αναπαριστάται γλαφυρά πάνω
στο παιδικό κορμάκι του αγοριού μας και
έχει ως συνέπεια την επανεκκίνηση μας
από κάποιο κοντινό σημείο.
Η αντίθεση μεταξύ του άψογου anima-
tion που αποτυπώνει κάθε κινηματική λε-
πτομέρεια και του αχνού φωτισμού που
«πνίγει» με τη θολότητά του ό,τι συναντά,
δίνει μία ονειρώδη εικόνα παραίσθησης.
Από τα ελάχιστα ακουστικά ερεθίσματα
που δεχόμαστε, ξεχωρίζει ο χτύπος που
κάνουν τα μικρά και κοφτά βηματάκια του
ήρωά μας και μερικοί πολύ συγκεκριμένοι
ήχοι που είναι αντιπροσωπευτικοί του
εκάστοτε περιβάλλοντος. «Εκκωφαντική»
είναι δε η απόλυτη απουσία μουσικής. Αν
η σιωπή σάς είναι αφόρητη και θέλετε
οπωσδήποτε κάτι για υπόκρουση, προτεί-
νω ανεπιφύλακτα τα «έπη» των Crimson
Glory.
Το Limbo είναι σαν μία καλλιτεχνική ται-
νία μικρού μήκους, ένα ψυχεδελικό τρα-
γούδι, ένας ζωγραφικός πίνακας καταθλι-
πτικού ύφους ή ένα αφηρημένο ποίημα
PERFORMANCE
REPORT
ΤΟ ΤΡΕΞΑΜΕ ΣΕ:
Επεξεργαστής: AMD Phenom II X4 965
στα 3.4GHz, 4GB μνήμης, Κάρτα Γραφι-
κών: ATI Radeon HD5870 1GB RAM,
Windows 7 Ultimate 64–bit, Ανάλυση:
1.920x1.080
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ:
Black is the wind on the heels of the gift-
ed…
Πιάσαμε αράχνες.
Το κοράκι πέταξε.
LIMBO
Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε…
του Τάσου «Omen» Κεχαγιά blackisthewind@hotmail.com
Ήταν ένα μικρό καράβι…