γήσει, κάτι που θα οδηγήσει σε παραχώ-
ρηση συνεντεύξεων και σχολιασμό φη-
μών, προτάσεων και προοπτικών που
ανοίγονται. Αν και για μία ακόμη χρονιά
δεν με κέρδισε το εν λόγω (career ουσια-
στικά) mode –έχω εν εξελίξει καριέρα αυ-
τή την περίοδο στην F1, που μου φαίνε-
ται πιο ενδιαφέρουσα–, δεν μπορώ παρά
να αναγνωρίσω ότι ανεβάζει αισθητά το
δείκτη διάρκειας του τίτλου, είναι εμφα-
νώς βελτιωμένο και πιθανότατα για πολ-
λούς από εσάς θα αποδειχθεί επιπλέον
θέλγητρο για να αγοράσετε τη φετινή έκ-
δοση. Φανταστείτε το εξής: Εκκίνηση
πλήρους σαιζόν 82 αγώνων, είσοδο στα
play–offs, νίκη στα 15 ματς θρυλικών παι-
κτών, ανάμειξη ομάδων διαφορετικών
εποχών σε φιλικούς αγώνες και μαζί με
όλα αυτά, εξέλιξη και πρόοδο του παίκτη
μας. Θέλετε και άλλα; Προσθέστε, λοι-
πόν, το Blacktop mode (μπάσκετ υπό
μορφή street ball) και το Association
mode, που μας δίνει τη δυνατότητα να
αναλάβουμε την προπονητική καρέκλα
και να οδηγήσουμε μία ομάδα σε επιτυ-
χίες, με διαχείριση roster, ανταλλαγές
παικτών και όλα τα σχετικά. Η διάρκεια
ζωής του ΝΒΑ 2Κ12 είναι, με λίγα λόγια,
τεράστια και μπορεί με χαρακτηριστική
άνεση να στρογγυλοκαθίσει στο PC σας
μέχρι να έρθει το NBA 2K13.
Η ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗ
ΔΙΑΦΟΡΑ
To NBA 2K12 σφύζει από υπέροχες λε-
πτομέρειες σε διάφορους τομείς του, που
ειλικρινά με έκαναν να το εκτιμήσω ιδιαι-
τέρως για μία ακόμη χρονιά. Ξεκινώντας
από τον τομέα της περιγραφής, εκτός των
δύο βασικών παρουσιαστών, στα
exhibition, regular season και play–off
παιχνίδια, την τριάδα συμπληρώνει η γνω-
στή σχολιαστής του ESPN, Doris Burke.
Όταν, όμως, έρχεται η ώρα των NBA’s
Greatest mode games, αναλαμβάνει ο πα-
λαιός παίκτης των Bulls, Steve Kerr, να
συνδράμει στην ανάλυση φάσεων και
στην παροχή πληροφοριών προς τον παί-
κτη–ακροατή. Σε κάθε περίπτωση, η περι-
γραφή πραγματοποιείται έξοχα, πλήθος
διαφορετικών φράσεων ακούγονται,
υπάρχουν αρκετά εύστοχα in–game σχό-
λια, όπως πόσους πόντους έχει σκοράρει
κάποιος παίκτη σε μία περίοδο, κσι όταν
έρθει η ώρα ενός buzzer beater (=καλάθι
στην εκπνοή του χρόνου) η αντίδραση εί-
ναι πανομοιότυπη με εκείνη ενός πραγμα-
τικού αγώνα. Τη θετική εικόνα ενισχύει η
αντίδραση του (πιο καλοσχεδιασμένου
φέτος) πλήθους στις κερκίδες. Όταν η γη-
πεδούχος ομάδα σκοράρει, αλλά είναι μα-
κριά στο σκορ, οι ιαχές είναι σχετικά πε-
ριορισμένες. Μόλις ξεκινήσει να ροκανίζει
τη διαφορά και φτάσει σε απόσταση καλα-
θιού, το πλήθος ζεσταίνεται, πανηγυρίζει
έξαλλα, σηκώνονται οι θεατές από τις θέ-
σεις τους, γενικά επικρατεί πανζουρλι-
σμός. Λεπτομέρεια: Από τον πάγκο της
ομάδας που σκοράρει, είναι εμφανείς οι
πανηγυρισμοί ορισμένων παικτών!
Συνεχίζοντας στα θετικά του τίτλου, η
κίνηση των παικτών είναι φυσικότατη,
εντυπωσιάζοντας ανά περίπτωση με τις
αντιδράσεις τους. Οι βουτιές για να σώ-
σουν μία χαμένη μπαλιά, οι πανηγυρισμοί
με υψωμένα χέρια, οι προσποιήσεις, τα
άλματά τους, όλα μαρτυρούν ένα υψηλό-
τατο και εξόχως εντυπωσιακό επίπεδο
προσομοίωσης των κινήσεων ενός αληθι-
νού ανθρώπου. Εκεί, όμως, που το ΝΒΑ
2Κ12 δίνει πραγματικά ρέστα, είναι στη
μοναδικότητα της κίνησης κάθε αθλητή,
ανάλογη εκείνης της πραγματικής. Ο
Jordan επιδιώκει να κάνει την αγαπημένη
του fade–away κίνηση όταν σουτάρει, το
τράβηγμα, δηλαδή, του σώματός του
προς τα πίσω και μακριά από τον αντίπα-
λο. Τα σουτ του Kobe Bryant δεν έχουν τη
συνήθη καμπύλη που βάζουν οι περισσό-
τεροι παίκτες, αλλά κατευθύνονται σχε-
δόν με ευθεία τροχιά προς το καλάθι.
Ομοίως, ο Earvin Johnson και ο Kareem
Jabbar δεν χάνουν ευκαιρία να δοκιμά-
ζουν το αγαπημένο τους σουτ–ραβέρσα
που πολύ δύσκολα μπλοκάρεται από τον
αμυντικό. Είναι σχεδόν απίστευτη η έμφα-
ση στη λεπτομέρεια που έχει δοθεί σε αυ-
τόν τον τομέα. Νομίζω πως κάθε αθλητι-
κού περιεχομένου παιχνίδι πρέπει να πα-
ραδειγματιστεί από το NBA 2K12 για να
καταφέρει κάτι ανάλογο, καθώς η πιστό-
τητά του αγγίζει το τέλειο.
PC Master
92
Φονικό χέρι ο Ray Allen.
Μάχες μέχρι τελικής πτώσεως.
Το NBA πάντοτε είχε και το εναλλακτικό θέαμά του.