Basic HTML Version
Δεν εντοπίζεται, λοιπόν, το παραμικρό
που να ξενίσει έναν στοιχειωδώς έμπειρο
παίκτη του είδους.
Με τους επιμέρους τεχνικούς τομείς
να αφήνουν απερίσπαστη την προσοχή
του παίκτη να στραφεί στον κόσμο του
BoUT και στα ιδιαίτερα στοιχεία του, δεν
μπορεί παρά να θεωρηθεί θετικός ο
έλεγχος τεσσάρων διαφορετικών χαρα-
κτήρων. Εκτός των τριών που αναφέρθη-
καν, σε κάποιο σημείο ελέγχουμε και το
critter του captain Nate, στην προσπά-
θειά του να ελευθερώσει την Ivo και τον
McGuffin. Πέραν τούτου, είναι άξια θαυ-
μασμού η ποικιλία των υπολοίπων χαρα-
κτήρων με τους οποίους θα έρθουμε σε
επαφή. Ο αρχηγός των orcs, που θα κα-
λέσει τον Nate σε αναμέτρηση τριών δο-
κιμασιών απέναντι στην orc Ma ‘Ζaz, οι
έμποροι από τους οποίους θα χρειαστεί
να αποσπάσουμε αντικείμενα, οι νεκροί
που θα συναντήσει ο Nate, αλλά και ο
θεραπευτής Μινώταυρος, είναι όλοι τους
πρωτότυποι. Αυτός, όμως, που προκαλεί
το περισσότερο γέλιο, είναι ο gay Pal-
adin, ο οποίος προφανέστατα αποτελεί
μία έμμεση –και ίσως αρκετά χοντρή–
σπόντα των δημιουργών του παιχνιδιού
προς όποιον διαλέγει τέτοιο χαρακτήρα
σε RPG/MMORG game. Ο τρόπος που μι-
λά, που χαϊδεύει τα μαλλιά του και όλες
οι υπόλοιπες αντιδράσεις του, είναι απο-
λαυστικές. Επιπλέον δείγματα του διάχυ-
του χιούμορ συναντάμε σε διάφορα ση-
μεία. Κατά τη συνεχή παρατήρηση μίας
καρέκλας μέσω επαναλαμβανόμενων
κλικ πάνω της, ο Wilbur μάς πληροφορεί
ότι «είναι απλώς μία καρέκλα». Αν το πα-
ρακάνουμε, τότε πάει πάσο και πετά την
ατάκα «OK, whatever, it is a horse». Στο
σημείο όπου συναντάμε το Χάρο, εκείνος
ομολογεί ότι σε ένα adventure game δεν
έχει καθόλου δουλειά, καθώς ο παίκτης
δεν γίνεται να πεθάνει. Ως εκ τούτου,
αποφασίζει να αλλάξει επάγγελμα και να
γίνει νεκροθάφτης ζωντανών! Επίσης,
στην προσπάθειά του να γίνει μάγος, ο
μικρός νάνος πρέπει να βρει έναν τρόπο
να ξεκολλήσει τον Marcus, το δάσκαλο
μαγείας, από το RPG παιχνίδι που παίζει
όλη την ώρα μαζί με έναν έμπορο, που
έχει και εκείνος εγκαταλείψει τη δουλειά
του για χάρη του. Προφανώς καταλάβατε
για ποιο παιχνίδι πηγαίνει αυτό το «καρ-
φί». Προσθέστε σε όλα τα παραπάνω τις
βρισιές που ρίχνει ο Nate στα ξωτικά,
που τον πετούν έξω από τη σπηλιά τους
μόλις τον αντιληφθούν, το ομιλούν κρά-
νος της στολής πολεμιστή που αποκτά
και τους σαρκαστικούς τερμίτες, που επί-
σης έχουν την ικανότητα να μιλούν και
τον κοροϊδεύουν ανελέητα και καταλα-
βαίνετε ότι η θεότρελη ατμόσφαιρα και
το χιούμορ είναι τα κατεξοχήν στοιχεία
του BoUT. Είναι βέβαιο ότι θα είναι αρκε-
τές οι στιγμές που το παιχνίδι θα σας κά-
νει να γελάσετε.
ΓΡΙΦΟΙ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙΑ
Κατά το παρελθόν έχω δηλώσει, μέσα
από reviews μου, ότι μου αρέσουν ιδιαίτε-
ρα τα adventure games που έχουν σφιχτή
δομή και θέτουν στον παίκτη τη μία πρό-
κληση μετά την άλλη. Ειδικά αν αυτό
συνδυάζεται με μη γραμμικό gameplay,
όπου υπάρχει επιλογή επίλυσης των γρί-
φων που ταυτόχρονα τίθενται, θεωρώ ότι
εκτινάσσεται το ενδιαφέρον και δημιουρ-
γείται μία αίσθηση πληρότητας του τίτ-
λου. Ακόμη καλύτερο, βέβαια, είναι αν
όσο συμβαίνουν τα παραπάνω , το
inventory μας είναι φορτωμένο με αρκετά
αντικείμενα, ώστε να μην είναι απολύτως
και μονομιάς ξεκάθαρο τι πρέπει να πρά-
ξουμε. Στο BoUT αυτό δεν συμβαίνει στα
τρία πρώτα κεφάλαια, καθώς απουσιά-
ζουν και οι τρεις παραπάνω παράγοντες,
ενώ ο χαμηλός δείκτης δυσκολίας συντε-
λεί στο να ολοκληρωθούν εύκολα. Εκεί
που αλλάζει θεαματικά, τόσο θεματικό
όσο και ως προς την πολυπλοκότητά του,
είναι στο τέταρτο κεφάλαιο, όπου τίθε-
νται απανωτά διάφοροι γρίφοι προς επί-
λυση άνευ αυστηρά συγκεκριμένης σει-
ράς και ανεβαίνει ελαφρώς το επίπεδο
δυσκολίας. Στο δε πέμπτο κεφάλαιο έρχε-
ται μία έκπληξη και ανατροπή της ιστο-
ρίας, που με τη σειρά της αυξάνει περαι-
τέρω το ενδιαφέρον.
Νομίζω πως εδώ πρέπει να τονίσω τρία
σημεία που μου προξένησαν εντύπωση,
για διαφορετικό λόγο καθένα. Το πρώτο
έχει να κάνει με έναν τροχό της τύχης, με
τέσσερα διαφορετικά χρώματα και δεκα-
έξι συνολικά βαμμένες φέτες, όπου ο
Wilbur καλείτε να μαντέψει τρεις απανω-
τές φορές, προτού τον γυρίσει, τι χρώμα
θα έρθει όταν σταματήσει. Έλυσα το συ-
γκεκριμένο γρίφο με τελείως διαφορετι-
κό τρόπο από αυτόν που κατοπινά διαπί-
στωσα ότι θεωρεί σωστό το παιχνίδι, βα-
σιζόμενος στο στοιχείο της παρατήρησης.
Κάποια άλλη στιγμή πρέπει να βρούμε
ένα χωριό πάνω σε έναν χάρτη, ακολου-
θώντας οδηγίες. Ακόμη και αν σημειώ-
σουμε λάθος τους ενδιάμεσους σταθ-
μούς, αρκεί να καταλάβουμε –κάτι καθό-
λου δύσκολο– ποιος είναι ο τελικός προ-
ορισμός και να τον σημαδέψουμε. Σαφώς
θα μπορούσαν –και νομίζω πως θα έπρε-
πε– οι δημιουργοί να έχουν καταστήσει
πιο δύσκολη την όλη διαδικασία, μη επι-
τρέποντας λανθασμένη χάραξη διαδρο-
μής. Τέλος, ομολογώ ότι μου προκάλεσε
μεγάλο εκνευρισμό μία καθαρά arcade
PC Master
106
Μία πολυπληθής, αλλά πολύ δυσάρεστη, συ-
νεύρεση.
Ο Μινώταυρος θεραπευτής είναι τρελή μορφή.
Μέσα στο στομάχι του τέρατος!