Basic HTML Version
125
PC Master
λύνεται η ροή του αέρα μέσα από την ψύ-
κτρα και έτσι επιτυγχάνουμε καλύτερα
αποτελέσματα. Τέλος, ένας καλός ανεμι-
στήρας μπορεί να κάνει τη διαφορά σε μία
ψύκτρα, αφού η ποσότητα του airflow (που
μετριέται σε CFM – κυβικά πόδια ανά λε-
πτό) είναι ζωτικής σημασίας για την απαγω-
γή της θερμότητας. Μία μεγάλη ψύκτρα με
ανεμιστήρα μικρής ροής απλώς γίνεται μία
«αποθήκη» θερμότητας και δεν μπορεί να
την αποβάλει στο περιβάλλον, έτσι ανα-
πτύσσονται υψηλότερες θερμοκρασίες.
Σε αυτό το σημείο, πρέπει να ξεκαθαρί-
σουμε μία λανθασμένη εντύπωση που έχει
δημιουργηθεί για τα heatpipes από πολ-
λούς χρήστες. Σε αντίθεση, λοιπόν, με ό,τι
πιστεύουν πολλοί, τα heatpipes μίας ψύ-
κτρας δεν είναι «γεμάτες» μεταλλικές ρά-
βδοι, αλλά στην πραγματικότητα περικλεί-
ουν ένα μικρό ποσό αέρα, μαζί με νερό (ή
άλλο υγρό με παρεμφερείς ιδιότητες). Η
πίεση του αέρα είναι μικρή μέσα στο
heatpipe και έτσι το νερό εξατμίζεται σε
σχετικά μικρές θερμοκρασίες (που ανα-
πτύσσουν τα chips), απορροφώντας θερ-
μότητα από τη βάση της ψύκτρας. Στην πο-
ρεία του προς τα πάνω, ο ατμός ψύχεται
στις πλευρές των heatpipes και σε ειδικά
αυλάκια που υπάρχουν εκεί, με αποτέλε-
σμα να υγροποιείται ξανά, μεταφέροντας
παράλληλα μεγάλο ποσοστό της θερμότη-
τας στο heatpipe και από εκεί στο περιβάλ-
λον. Στη συνέχεια, κατεβαίνει ξανά στη βά-
ση όπου θερμαίνεται, εξατμίζεται κ.ο.κ.
Στην ξένη βιβλιογραφία αυτή η τεχνολογία
αναφέρεται ως vapor chamber, δηλαδή,
«θάλαμος ατμών», και αξίζει να αναφέρου-
με ότι χρησιμοποιήθηκε πρόσφατα και σε
high–end κάρτες γραφικών (GTX 580,
Radeon 69xx), με ολόκληρη την ψύκτρα
της κάρτας να αποτελεί ένα μεγάλο vapor
chamber (και όχι μόνο τα heatpipes)!
Ακόμη μία τεχνολογία που κερδίζει έδα-
φος τα τελευταία χρόνια είναι τα direct
touch heatpipes, δηλαδή, τα heatpipes που
έρχονται σε άμεση επαφή με τη CPU, αντι-
καθιστώντας τμήμα της βάσης. Στα μοντέλα
που υιοθετούν αυτή την τεχνολογία, τα
heatpipes, φθάνοντας στο κάτω μέρος, γί-
νονται πιο πλατιά, σχηματίζουν ουσιαστικά
ένα μέρος της βάσης, ενώ ανάμεσά τους
υπάρχει το κλασικό μεταλλικό τμήμα. Στην
πράξη είναι μικρά (αλλά υπαρκτά) τα οφέλη
σε σχέση με μία κλασική βάση, όμως, εξαρ-
τάται από την εκάστοτε υλοποίηση: Πολλές
φορές έχουμε δει DTH ψύκτρες να αποδί-
δουν χειρότερα από το αναμενόμενο, ακρι-
βώς εξαιτίας αυτής της καινοτομίας (αλλά
και αντίστοιχες περιπτώσεις που αποδίδουν
καλύτερα). Τέλος, η θερμοαγώγιμη πάστα
είναι απαραίτητη ανάμεσα στη βάση της ψύ-
κτρας και στο heatspreader της CPU/GPU,
αφού εισχωρεί στα μικροσκοπικά κενά που
υπάρχουν εκεί και τα «γεμίζει» επιτρέποντας
τη μέγιστη μεταφορά θερμότητας από το
chip στην ψύκτρα. Οι πάστες αυτές περιέ-
χουν ψήγματα μετάλλων (π.χ., ασήμι, αλου-
μίνιο, ψευδάργυρο) και βοηθούν σημαντικά
στη λειτουργία της ψύκτρας. Μία καλή πά-
στα μπορεί να έχει διαφορά ακόμη και 5
βαθμούς Κελσίου σε σύγκριση με μία κατώ-
τερη, οπότε μην αδιαφορήσετε όταν έρθει
η ώρα να την αγοράσετε.
Στις κάρτες γραφικών, η κατάσταση περι-
πλέκεται: Εδώ δεν υπάρχει ανάγκη ψύξης
μόνο του πυρήνα, της GPU, δηλαδή, αλλά
και άλλων chips πάνω στο PCB, δηλαδή,
της μνήμης και των VRMs. Οι παλαιότεροι
θα θυμάστε σίγουρα ότι όλες οι κάρτες κά-
ποτε είχαν απλώς έναν ανεμιστήρα και μία
ψύκτρα μικρού μεγέθους, αφού τότε οι
απαιτήσεις ήταν μικρότερες στον τομέα της
ψύξης. Με τα σημερινά «θηρία» των ATi και
nVidia, όμως, έχουν επικρατήσει τα «κλει-
στά» συστήματα, στα οποία σχεδόν όλο το
πάνω μέρος της κάρτας καλύπτεται από μία
ψύκτρα, που έρχεται σε επαφή με τα πιο
«θερμά» chips, ενώ παράλληλα εσωκλείεται
σε ένα πλαστικό κέλυφος, ώστε η ροή του
αέρα να είναι συγκεκριμένη. Ο ανεμιστήρας
βρίσκεται στη μέση του PCB ή στην πλευρά
προς το εσωτερικό του κουτιού, ούτως
ώστε η κάρτα να λαμβάνει κρύο αέρα από
το κουτί και να τον αποβάλλει έξω από αυ-
τό μέσω του πίσω μέρους του χάρη σε ειδι-
κές εγκοπές στο μεταλλικό bracket. Με αυ-
τά τα συστήματα οι κατασκευαστές κατά-
ΣυμβουλέΣ αΣφαλείαΣ!
τα συστήµατα ψύξης γενικά χρειάζονται προσοχή κατά την
εγκατάσταση/απεγκατάσταση, αλλά και κατά τη χρήση τους. Ειδικά για τις ογκώδεις
και µεγάλου βάρους ψύκτρες επεξεργαστών, πρέπει αφενός να τις τοποθετείτε µε
βάση τις οδηγίες του κατασκευαστή, ώστε να µην προκαλέσετε ζηµιά στον
επεξεργαστή ή στη motherboard, αφετέρου να αποφεύγετε βίαιες µετακινήσεις
του κουτιού µετά την εγκατάσταση. Ένα κιλό µάζας που κρέµεται από το socket σε
γωνία 90 µοιρών µε το έδαφος δεν είναι ό,τι καλύτερο για τη motherboard σας. ο
κανόνας είναι, «αν δεν µπαίνει, µην το ζορίζετε», αφού κατά πάσα πιθανότητα κάτι
έχει µπει µε λάθος τρόπο και το µόνο που θα καταφέρετε, είναι να το σπάσετε.
Ευτυχώς για εµάς, οι επώδυνες εγκαταστάσεις του παρελθόντος µε τα
εκνευριστικά, πλαστικά clips έχουν παρέλθει, βίδες και κατσαβίδια είναι πλέον οι
καλύτεροι φίλοι µας. το ίδιο ισχύει και για την εγκατάσταση ψύκτρας στην κάρτα
γραφικών. Εκεί, αν αφαιρέσετε και επανεγκαταστήσετε το εργοστασιακό cooler,
βεβαιωθείτε ότι τα ειδικά θερµοαγώγιµα pads που διαθέτει, µπορούν να
επαναχρησιµοποιηθούν, αν όχι, πρέπει να αγοράσετε µερικά. ςε καµία περίπτωση
µην αφήνετε την ψύκτρα χωρίς θερµοαγώγιµη πάστα, χωρίς να το παρακάνετε
όµως: Μία µε δύο µεγάλες σταγόνες είναι αρκετές, ενώ κάθε εξάµηνο ένα
φρεσκάρισµα της πάστας ενδείκνυται. Όταν θα κάνετε την πρώτη αλλαγή,
βεβαιωθείτε ότι η επαφή ήταν καλή –θα το καταλάβετε από τα σηµάδια της πάστας
πάνω στη CPU– ενώ χρειάζεται και σχολαστικός καθαρισµός της CPU και της βάσης
της ψύκτρας από την παλιά πάστα µε λίγο χαρτί ή βαµβάκι και οινόπνευµα. τέλος,
προσοχή στα λεπτά, µεταλλικά πλευρά της ψύκτρας... µπορείτε εύκολα να
τραυµατίσετε τα δάχτυλά σας µε µία απότοµη κίνηση!
Τα direct touch heatpipes έρχονται σε άμεση επαφή με τη CPU.
Η επιφάνεια της βάσης πρέπει να είναι όσο πιο επίπεδη γίνεται για ιδα-
νική επαφή με τη CPU.