Basic HTML Version
Sephir:
Το αποψινό θέμα μας, λοιπόν:
«Κατηγορίες Παιχνιδιών που δεν παίζουμε».
Ποια είδη είναι αυτά και για ποιο λόγο δεν
σας αρέσουν;
Cyberguy:
Λοιπόν, ξεκινώ.
Manos426f:
Δώσε!
Cyberguy:
Αdventures, αθλητικά και
racing.
Admiral:
Ωχ. Νωρίς θα έχουμε γιαούρτια.
Cyberguy:
Αdventures. Είμαι νοσταλγός
της παλιάς όμορφης εποχής, όπου έλιωνα
το κορμί μου για να βρω μία λύση και σκε-
φτόμουν πώς να ξεκολλήσω την ώρα που
έπεφτα για ύπνο. Πλέον τα σημερινά
adventures δεν με καλύπτουν τόσο πολύ
και απογοητεύομαι, έτσι αποφάσισα πριν
από μερικά χρόνια ότι δεν θέλω να χάσω το
συναίσθημα των δύσκολων γρίφων και των
μεγάλων σπαζοκεφαλιών.
Manos426f:
Εννοείς ότι έχουν γίνει πολύ
εύκολα;
Admiral:
Μήπως είσαι και εσύ νοσταλγός
του FMV;
Omen:
Χαχα!
Cyberguy:
Πλέον είναι εύκολα όλα,
φτιαγμένα για ανθρώπους που δεν θέλουν
να ξημεροβραδιάζονται.
Manos426f:
Χμ, δηλαδή, το Ripper σού
άρεσε;
Volrath:
Παίξε ξανά παλιά adventures
τότε.
Sephir:
Δεν είναι όλα τόσο εύκολα πια,
βλ. Whispered World.
Cyberguy:
Ναι, αλλά δεν έχουν αυτή τη
«μαγεία».
Volrath:
Μα η μαγεία δεν ήταν μόνο
στους γρίφους...
Cyberguy:
Ακριβώς, δεν ήταν μόνο οι
γρίφοι. Ήταν όλο το feeling. Δεν εκφράζε-
ται με λόγια.
Manos426f:
Βασικά, ξέρεις τι ήταν; Ότι
ήσουν παιδί.
Admiral:
Άμα δεν βλέπεις τη γωνία του
pixel, δεν μπορείς να νιώσεις adventure.
Cyberguy:
Είμαι λίγο ρομαντικός με τα
adventures.
Sephir:
Γιατί όχι αθλητικά;
Cyberguy:
Ενώ από μικρός συμμετείχα
σε ατομικά και ομαδικά αθλήματα, δεν γού-
σταρα και πολύ τη φάση «γήπεδο». Mου
έφερνε στο μυαλό καταστάσεις... homo
sapiens, οπότε λογικό είναι να μην με τρε-
λαίνει η ιδέα να παίζω και σε PC.
I–VTec:
Άκυρο.
Admiral:
Σε επέλεγαν και εσένα τελευ-
ταίο στο σχολείο, ε, Cyber;
Sephir+
Volrath:
LOL!
Cyberguy:
Μπα, λόγω όγκου και μεγέ-
θους ξεχώριζα!
Manos426f:
Δηλαδή, δεν παίζεις κανένα
sport game;
Cyberguy:
Kανένα. Δοκίμασα κατά και-
ρούς FIFA, Pro κ.λπ., δεν με συγκίνησαν.
Ακόμη και beach volley με γκομενίτσες με
καυτά σορτς έχω παίξει, αλλά ούτε καν αυτό.
Manos426f:
Racing;
Cyberguy:
Για όσους δεν ξέρουν, ασχο-
λούμαι με racing in real life και για όποιους
τρέχουν σε πίστες και παίζουν στα βουνά,
τους φαίνεται εμετικό να παίξουν κάποιον
«εξομοιωτή». Δεν μιλώ καν για τα arcade.
Το μόνο racing που με τράβηξε, είναι το
Live for Speed.
I–VTec:
Μην το λες. Πολλοί παίζουν GT,
ας πούμε, όταν δεν μπαίνουν στην πίστα.
Sephir:
Και οι ποδοσφαιριστές παίζουν
μπάλα, αλλά παίζουν και Pro.
Admiral:
Για τον ίδιο λόγο δεν έπαιξα το
Playboy: The Mansion. Στο gaming θέλω να
ξεφεύγω από την καθημερινή ζωή μου.
Cyberguy:
Μισό λεπτό να διευκρινίσω.
Μπορεί ένα simulator να έρχεται και 90%
στην πραγματικότητα, όταν, όμως, στην
πραγματικότητα κυνηγάς το δέκατο του δευ-
τερολέπτου, αυτό που σου δίνει ως
feedback είναι η αίσθηση της βαρύτητας, κά-
τι που σε κανένα game δεν μπορείς να έχεις.
Manos426f:
Διαφωνώ και πάλι. Εδώ ολό-
κληρος Raikonnen έχει δηλώσει ότι έκανε
προπόνηση σε άγνωστες πίστες στο F1
game.
Sephir:
Μεγάλη κουβέντα ανοίγουμε. Αν
τελείωσες, George, ας μιλήσει ο επόμενος.
PC Master
134
ΟΥΤΕ ΜΕ ΣΦΑΙΡΕΣ!
Όλοι έχουμε τις προτιμήσεις μας και όλοι έχουμε ένα είδος παιχνιδιών που δεν θέλουμε να
βλέπουμε… ούτε ζωγραφιστό! Γιατί γίνεται, όμως, αυτό; Είναι καθαρά θέμα γούστου; Τι λένε
οι συντάκτες του «PC Μaster» και ποιες είναι οι προτιμήσεις τους; Το καφενείο των
συντακτών φιλοξένησε άλλο ένα αξέχαστο roundtable…
Τα adventures δέχθηκαν αρκετό «μίσος»!