Sephir:
Πόσο πολύ έχετε εκνευριστεί
παίζοντας κάποιο παιχνίδι; Ποιο ήταν αυτό
και για ποιον λόγο;
Admiral:
Να πω, κύριε παρουσιαστά;
Sephir:
Παρακαλώ, κύριε Trekkie.
Admiral:
Εγώ, παιδιά, όπως γνωρίζετε
όλοι σας, είμαι ένας ήρεμος άνθρωπος με
ιώβεια υπομονή και καλόβολο χαρακτήρα,
οπότε για να με φτάσει κάποιο παιχνίδι
στα όριά μου, πρέπει να προσπαθήσει πά-
ρα πολύ.
Omen:
Το κήτος σού λείπει.
Admiral:
Αλλά κάθε άνθρωπος έχει τα
όριά του και, έπειτα από πολλά χρόνια
gaming, παρατηρώ ότι βγαίνω εκτός εαυ-
τού όταν παίζω multiplayer και χάνω από
κάποιον εξαιτίας bug/glitch/exploit ή γενι-
κώς unfair συμπεριφοράς.
Sephir:
Μηχανήματα του διαβόλου. 666.
Admiral:
Π.χ., έχουν σπάσει τα νεύρα
μου ουκ ολίγες φορές στα ποδοσφαιρά-
κια, όταν παίζω διπλό. Έχω σπάσει
gamepad στον τοίχο, επειδή εγώ δεν χρη-
σιμοποιούσα exploit που οδηγούσε σε εύ-
κολο γκολ στο PES, ενώ ο άλλος το έκανε
συνέχεια!
Omen:
Αλέξανδρε, με σοκάρεις!
GAMEPAD;!
Sephir:
Χμ... δεν μπορώ να σε φαντα-
στώ, Άλεξ.
Admiral:
Ρε συ Τάσο, όχι το δικό μου!
Του άλλου!
Omen:
Καλά έκανες τότε!
Manos426f:
E ναι ρε, με τι θα παίξει PES;
Volrath:
Ε ναι, PES με πληκτρολόγιο ίσως
είμαι ΕΓΩ ο μόνος άνθρωπος που παίζει.
Admiral:
Και εγώ, Νικ!
Sephir:
Γι' αυτό χάνετε συνέχεια.
Manos426f:
Στην υγειά σας.
Admiral:
Άλλο περιστατικό,
Counter–Strike σε Internet café.
Omen:
This should be interesting!
Sephir:
Σε άκουσε όλο το νετ καφέ;
Admiral:
Είναι ένας βλάκας στην αντίπα-
λη ομάδα και του λέμε «όχι spawn killing».
Το κάνει μία, το κάνει δύο, το κάνει τρεις.
Ε, την τέταρτη φορά έφαγε το βρισίδι της
ζωής του.
Volrath:
Στην τέταρτη έφυγε το φραπε-
δοπότηρο;
Admiral:
Σχεδόν.
Sephir:
Πού προσγειώθηκε;
Omen:
Στον ταμία.
Admiral:
Όχι, δεν κάνω τέτοια πράγμα-
τα.
Volrath:
Τουλάχιστον πέτυχε frag;
Admiral:
Αλλά όταν ο άλλος καταπατά
τους άγραφους κανόνες στο gaming, με
κάνει να θέλω να τον πατήσω κάτω.
Sephir:
Γενικότερα, δηλαδή, ελάχιστα
πράγματα σε κάνουν να θυμώνεις, κυρίως
οι άλλοι άνθρωποι, δηλαδή!
Admiral:
Είμαι ένας gaming Paladin, ρε
φίλε, δεν μπορώ την αδικία.
i–VTec:
Χαχα, noble Άλεξ.
Sephir:
Με μουσάκι και πανοπλία.
Omen:
Βerserker είσαι, αλλά τέλος πά-
ντων.
Volrath:
Crusader.
Admiral:
Ναι, παιδιά, δεν μπορώ καθό-
λου να βλέπω τον άλλο να παίζει με αυτό
τον τρόπο, εκνευρίζομαι. Τώρα ξέρετε γιατί
δεν γουστάρω το multiplayer. Αυτά!
Sephir:
Θα πεις, Μήτσο;
i–VTec:
Αμέ. Λοιπόν, όταν ήμουν πιο μι-
κρός και έπαιζα σε... κονσόλες...
Admiral:
Στο μεσαίωνα, δηλαδή.
i–VTec:
Νευρίαζα αρκετά, είναι η αλή-
θεια.
Sephir:
Ωχ.
i–VTec:
Δηλαδή, gamepads και λοιπά
αξεσουάρ έβρισκαν τοίχους, τραπέζια κ.λπ.
Omen:
Μετά έπαιζες ΚΑΙ με κονσόλες.
Admiral:
Τελικά, το gamepad βγάζει σε
όλους το ίδιο συναίσθημα.
i–VTec:
Το καλό είναι ότι όλα ήταν εν-
σύρματα, οπότε γλίτωνα τη ζημιά.
Omen:
Εγώ τα gamepads τα πετάω όπου
τα βρίσκω, χωρίς καν να παίζω!
i–VTec:
Ειδικά όταν κολλούσα σε παρά-
ξενες πίστες... εκεί να δεις νεύρα. Πλέον
εκνευρίζομαι πολύ στο multiplayer (βλ.
DotA), δηλαδή, χτυπώ ό,τι βρίσκεται εντός
εύρους: Το γραφείο, το πληκτρολόγιο... Γέ-
ρασα για να σηκώνομαι από την καρέκλα.
Admiral:
Ορίστε απόδειξη! Το multiplay-
er βλάπτει την υγεία!
PC Master
134
GAMES KAI ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΟΣ
Tα games έχουν ως σκοπό να μας ψυχαγωγούν και να μας κάνουν να ξεχαστούμε από
σκοτούρες και έγνοιες, βάζοντάς μας να ηγηθούμε στρατιωτών, να προπονήσουμε ομάδες,
να σκοτώσουμε εξωγήινους ή να γίνουμε μάγοι. Είναι, όμως, πάντα αυτό εφικτό; Υπάρχουν
περιπτώσεις που ένα παιχνίδι, αντί να μας διασκεδάσει, γίνεται αιτία εκνευρισμού και οργής;
Το PES είναι υπεύθυνο για την απώλεια ψυχραιμίας αρκετών συντακτών του «PC Master».