PC Master
136
Sephir:
Οχι, καμία μπουνιά θα πέσει σε
γραφείο ή πληκτρολόγιο... αλλά με μέ-
τρο.
Omen:
Να πω;
Admiral:
Από εσένα περιμένω εκρήξεις
οργής, μην με απογοητεύσεις!
Omen:
Λοιπόν, οι εκνευριστικές στιγμές
που μου έρχονται τώρα, είναι τρεις (αργό-
τερα μπορεί να μου έρθουν και άλλες πιο
σημαντικές, κάτι που θα με εκνευρίσει πε-
ρισσότερο). Η πρώτη είναι single φάση:
Advanced Warfighter, στο δυσκολότερο
τελευταίο checkpoint: Μία ομάδα εχθρών
έχει ταμπουρωθεί σε κάποια ερείπια που
επιτηρούν μία πλατεία. Μου πήρε 2,5
ώρες να το βγάλω, έφθανα πάντα τόσο
κοντά, αλλά πάντα υπήρχε κάποιος
εχθρός του ιμπεριαλισμού που με ownαρε
πίσω από κάποιο χάλασμα...
Sephir:
(Α, ξέχασα και εγώ να αναφέρω
το Football Manager.)
Omen:
Ο θυμός μου είχε φτάσει σε
υπερβατικά επίπεδα, ήταν βαθιά μισαν-
θρωπικός.
Admiral:
Ένιωσες ταπεινωμένος που
σε νίκησε το μηχάνημα, Τάσο;
Omen:
Θα μπορούσα να σκοτώσω οποι-
ονδήποτε με διέκοπτε από αυτή τη δίωρη
μυσταγωγία. Ένιωθα εξευτελισμένος, πα-
ραβιασμένος. Η τελική οπλοβομβίδα που
εκτόξευσα και πέτυχα τους δύο τελευταί-
ους αντιπάλους μου, με λύτρωσε, με κα-
θάρισε.
Volrath:
Αλληλούια!
Omen:
Δεύτερο περιστατικό: LANάκι
στο σπίτι, φαινομενικά αθώο. Αντίπαλοί
μου αδέρφια, ξαδέρφια και φίλοι. Ενώ ξε-
κινούσαμε σε καλό κλίμα, δεν ξέρω πώς
γινόταν μετά...
Sephir:
Και ξεχνούσατε συγγένειες και
φιλίες...
Omen:
Και μου έβγαινε ό,τι απεχθέστερο
είχα στα έγκατα του αρρωστημένου ψυχι-
σμού μου. Μα να με νικούν αυτοί οι νου-
μπάδες;! Αυτά τα όργια;!
Sephir:
Είδες; Στα λόγια μου έρχεσαι.
Omen:
Η κατάσταση εκτραχυνόταν συ-
χνά! Και η τρίτη «πληγή» μου είναι γενικό-
τερη, συμβαίνει σε διάφορα παιχνίδια.
Admiral:
Τώρα θα έρθει η μεγάλη απο-
κάλυψη, το νιώθω. Η στιγμή που θα πέσει
το προσωπείο και ο Τάσος θα δείξει ότι ναι,
είναι και αυτός άνθρωπος με αδυναμίες,
όπως όλοι μας.
Omen:
Όταν, λοιπόν, ξεκινώ ένα check-
point και λόγω κάποιας στιγμιαίας απροσε-
ξίας χάνω αρκετή ενέργεια, συνήθως προ-
χωρώ αμέριμνος έως το νομοτελειακό θά-
νατό μου. ΕΛΑ, ΟΜΩΣ, που ορισμένες φο-
ρές, από τύχη, συμβαίνει να προχωρώ
ΑΝΕΛΠΙΣΤΑ μακριά και τότε αρχίζω να το
παίρνω στα σοβαρά...
Admiral:
Και μετά; Είναι θέμα τιμής;
Omen:
Και εκεί που νιώθω ότι είμαι κο-
ντά στο στόχο μου να χτυπήσω το επόμενο
checkpoint, κάποιος με ΟΡΓΩΝΕΙ.
Sephir:
Αποτέλεσμα νεύρων έχουμε;
Omen:
Εκείνη την ώρα, πραγματικά
επέρχεται η ιερή «Berserker's Rage».
Sephir:
Κανένα πληκτρολογιάκι, ποντι-
κάκι, οθονίτσα...
Omen:
Συνήθως χτύπημα της στιβαρής
γροθιάς μου πάνω στο τραπέζι και ακατά-
σχετο υβρεολόγιο που θα ντρόπιαζε και
γέρο Βίκινγκ. Να φανταστείτε τα γράφω
όλα αυτά ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΡΝΩ!
Admiral:
Σώπα, ρε Σβαρτσενέγκερ!
Omen:
Ηρέμησα τώρα, next.
Volrath:
Σειρά μου; Προσωπικά δεν νευ-
ριάζω ιδιαίτερα εύκολα.
Omen:
Καλά ναι, έγινε, σε πιστέψαμε.
Volrath:
Άλλωστε, όταν παίζω games,
το κάνω για να χαλαρώσω. Δεν έχω πρό-
βλημα με τη δυσκολία... θα κλείσω απλά
και χαλαρά το game και θα παίξω ξανά αρ-
γότερα. ΑΛΛΑ...
Manos426f:
Χαλαρότατος ο Νίκος. Καλά
κάνει.
Admiral:
Κάτσε να δούμε και το «αλλά».
Volrath:
Αν θυμάστε, σε προηγούμενη
συζήτησή μας είχα αναφέρει ότι δεν συνα-
ντώ ιδιαίτερα bugs. Όταν, όμως, σκάει το
bug ή κάνα πέταγμα στο desktop ΣΤΗΝ
ΤΕΛΙΚΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ!...
Omen:
Εκεί τελειώνει ο πολιτισμός.
Admiral:
Και αρχίζει το RAGE!
Volrath:
(...και έχει γίνει κάμποσες φο-
ρές, πιο πρόσφατη στο Dragon Age). Τότε
ξυπνάνε τα βορειοευρωπαικά Viking πρό-
τυπα. Χέρια βαράνε το γραφείο, χέρια βα-
ράνε το ποντίκι (και μόνο το ποντίκι).
Admiral:
Γιατί μόνο;
Sephir:
Γιατί είναι φθηνό;
Manos426f:
Γιατί έχει ακριβό πληκτρο-
λόγιο.
Volrath:
Αυτό ρωτώ και εγώ... μάλλον,
ως φίλος του DOS, αγαπώ το keyboard
μου.
Admiral:
Ελεγχόμενος θυμός.
Volrath:
Και άπειρες βρισιές ξεστομίζο-
νται ΔΥΝΑΤΑ, αλλά το καλό είναι ότι δεν
έχω σπάσει ποτέ τίποτε.
Sephir:
Τελικά, δεν σπάει κανένας τίπο-
τε. Είμαστε πολύ ξενέρωτοι.
Και όμως, ακόμη και χωρίς υπολογιστή, μπορεί κάποιος να νικήσει στο Lineage!
Ο τύπος στη φωτογραφία αποδεικνύει ότι είναι
μύθος τα νεύρα εν ώρα gaming…
Επί 2,5 ώρες ήττα στο ίδιο σημείο. Πόσο θα
αντέχατε;