Basic HTML Version
αστικά κοστίζει και ανεβάζει αρκετά ψηλά την τιμή της CE. Δεν
θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε και το ισχυρό marketing στοι-
χείο και την τωρινή εποχή, το οποίο αξιοποιείται σε πολύ καλές
κυκλοφορίες παιχνιδιών, των οποίων οι CE είναι ούτως ή άλλως
καλές. Τέτοιο παράδειγμα αποτελεί το World in Conflict, το
οποίο στη CE του είχε κομμάτι από το Τείχος του Βερολίνου!
Μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να υπάρχει διαφορά μεταξύ των
τωρινών CE και των παλαιότερων. Με την ανάπτυξη, όμως, του
Διαδικτύου και κατά κύριο λόγο την εκμετάλλευσή του στο
gaming, έχουν ξεφυτρώσει και άλλοι δύο «τύποι» συλλεκτικών
εκδόσεων. Ο πρώτος τύπος είναι η CE που μπορεί να έχει κάποιο
επιπλέον στοιχείο από τη συμβατική έκδοση, το οποίο, όμως,
ίσως να μην αποκτήσει ποτέ ιδιαίτερη συλλεκτική αξία. Ωστόσο,
η CE είναι ιδιαίτερα αρεστή, διότι δεν είναι κατά πολύ ακριβότε-
ρη της συμβατικής και περιέχει επιπλέον περιεχόμενο μορφής
DLC ή κάποιων bonuses. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το
Batman, το οποίο μάλιστα είχε διαφοροποιήσεις στο ποια skins
ξεκλειδώνονταν στο παιχνίδι αναλόγως του από πού το αγορά-
ζαμε. Επίσης, υπήρχε πιο γρήγορη πρόσβαση σε διαφορετικά
modes του παιχνιδιού (challenge maps), κάτι που, σε τελική
ανάλυση, αργά ή γρήγορα θα ξεκλειδώναμε. Πάνω σε αυτήν τη
λογική πατάνε και παιχνίδια τα οποία δίνουν επιπλέον επιλογές
στο multiplayer τμήμα τους, ξεκλειδώνοντας διάφορες κοσμετι-
κές επιλογές, οι οποίες όμως τελικά μειώνουν πάρα πολύ την
αξία του συλλεκτικού πακέτου. Η αιτία εντοπίζεται κυρίως στο
ότι αυτές οι επιλογές δεσμεύονται σε ένα συγκεκριμένο διαδι-
κτυακό προφίλ και δεν μπορούν να μεταβιβαστούν μαζί με το
υπόλοιπο πακέτο σε περίπτωση μεταπώλησης της CE του παιχνι-
διού.
Ο άλλος τύπος, ο οποίος ίσως να θεωρείται και υποκατηγορία
του προηγούμενου, είναι τα διάφορα bonuses που περιέχει μία
CE για κάποιο άλλο παιχνίδι της ίδιας εταιρείας. Το προφανέστα-
το παράδειγμα σε αυτήν την περίπτωση είναι όλες οι συλλεκτι-
κές εκδόσεις που έχει βγάλει η Blizzard μετά την έλευση του
World of Warcraft. Με καλούδια όπως τα in–game pets ή τα μο-
ναδικά πορτραίτα για το StarCraft 2, ουσιαστικά εξασφαλίζει πώ-
ληση των CE των παιχνιδιών της – τα οποία μπορεί να μην είναι
απαραιτήτως του ίδιου franchise – σε παίκτες που θέλουν να
έχουν όσο πιο ολοκληρωμένο χαρακτήρα γίνεται (στην περίπτω-
ση του WoW). Αυτό λειτουργεί ενίοτε και από την ανάποδη. Από
τη στιγμή που κάποιος έχει κάποια επιπλέον αντικείμενα για ένα
παιχνίδι που δεν έχει, γιατί να μην πάρει το παιχνίδι να τα αξιο-
ποιήσει; Και εγένετο εσωτερική διαφήμιση...
ΓΙΑΤΙ ΟΜΩΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;
«Ποιος ο λόγος να φτιάξει μία εταιρεία διαφορετική έκδοση;»,
είναι η πιο εύλογη ερώτηση. Όπως ήδη αναφέρθηκε αρχικά, οι
εταιρείες, υπακούοντας εν μέρει σε κάποιους κανόνες του
marketing, αντί να χαμηλώσουν το κόστος παραγωγής για να εί-
ναι κερδοφόρες οι εκδόσεις τους, εμπλούτισαν το περιέχομενο.
Σε μεταγενέστερα στάδια, αυτός ο εμπλουτισμός οδήγησε σε εκ-
δόσεις που δεν ήταν δυνατό να κοστολογηθούν όπως οι συμβα-
τικές. Το κέρδος, δηλαδή, είναι ο πρωταρχικός παράγοντας που
οδηγεί σε μία τέτοια απόφαση, ειδικά όταν παρατηρείται ζήτηση
για «καυτούς» ετήσιους τίτλους (λέγε με Call of Duty). Μην ξε-
χνάμε ότι, ως εταιρεία μαζικής παραγωγής, χαμηλώνει το κόστος
υπερβολικά πολύ ακόμα και για τις συλλεκτικές εκδόσεις. Επο-
μένως, ακόμη και διαφορά των
€
20 μεταξύ των δύο εκδόσεων
μπορεί να είναι τεράστιο συνολικά κέρδος για την εταιρεία.
Οι δύο καινούργιοι τύποι συλλεκτικών εκδόσεων ενισχύουν
αυτό το επιχείρημα. Στον πρώτο, η εταιρεία πουλάει πολύ πιο εύ-
κολα το DLC της απλώς βαφτίζοντας μία έκδοση «complete CE»,
ενώ στον δεύτερο δημιουργεί ενίοτε την «ανάγκη» να αγοραστεί
PC Master
86
Η συλλεκτική έκδοση
του Skyrim.
Τελικά άξιζε τα λεφτά της η CE του,
πολύ καλού, Batman: AC;
To Gabriel Knight Mysteries, εκτός από τα
δύο πρώτα παιχνίδια, έδινε και το μυθιστόρη-
μα για το τρίτο!