PC Master
16
Σ
το τεύχος 267 κάναμε στην πα-
ρούσα στήλη έναν απολογισμό
της χρονιάς 2011 αναφορικά με
τα παιχνίδια περιπέτειας που εί-
χαμε την ευκαιρία να παίξουμε.
Στο προηγούμενο τεύχος ανα-
φερθήκαμε στους τίτλους που αναμένουμε
να δούμε εντός του 2012, που μόνοι λίγοι
δεν είναι. Αλήθεια, μήπως πρέπει να σκε-
φτούμε και πόσο σημαντικό είναι τo ότι το
συγκεκριμένο είδος καταφέρνει να επιβιώ-
νει και συνεχίζει να μας δίνει αξιόλογα
δείγματά του, την ίδια ώρα που από μεγά-
λη –και σημαντική– μερίδα του σχετικού
Τύπου δείχνει να αγνοείται παντελώς;
Προτού βιαστείτε να με κατηγορήσετε ότι
σκοπεύω να προβώ σε ένα –αλά Μάρθα
Βούρτση– δακρύβρεχτο και αναίτιο κείμενο
διαμαρτυρίας και παραπόνου, θυμηθείτε τα
Spike Video Game Awards 2011. Οι κατηγο-
ρίες βράβευσης τίτλων ήταν πάμπολλες, πε-
ριλαμβάνοντας, μεταξύ άλλων, τα «Best
fighting», «Best motion», «Best driving», «Best
team sports»(!) και «Best handheld/mobile»
παιχνίδια. Φυσικά, ψηφίστηκαν και αναγνωρί-
στηκαν και οι καλύτεροι εκπρόσωποι των
RPG, shooting και sports κατηγοριών. Τα
adventure games –εντελώς θεωρητικά– συ-
μπεριλήφθηκαν στην κατηγορία των
action/adventure τίτλων, όπου εκεί, όμως,
υποψήφια ήταν τα Batman: Arkham City,
Assassin’s Creed Revelations, Legend of
Zelda: Skyward Sword και Uncharted 3:
Drake’s Deception. Εντοπίσατε κάποιο αληθι-
νό adventure μεταξύ αυτών; Δεν μπορεί, λοι-
πόν, παρά να προκαλεί πλείστα ερωτήματα
το συγκεκριμένο φαινόμενο. Πώς γίνεται να
δίνεται βραβείο για το καλύτερο team sports
game και την ίδια στιγμή τα adventure games
–που κάθε άλλο παρά λίγα υπήρξαν κατά το
2011– να αγνοούνται επιδεικτικά; Εννοείται
ότι δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κά-
τι τέτοιο στην εν λόγω εκδήλωση, καθώς και
κατά το παρελθόν τα δείγματα γραφής της
υπήρξαν το ίδιο απογοητευτικά και απαξιωτι-
κά ως προς το είδος. Αν φέρουμε στο μυαλό
μας και τα περσινά βραβεία της British Video
Games Academy (BAFTA Awards 2011), η ει-
κόνα δεν διαφέρει καθόλου και είναι το ίδιο
αποκαρδιωτική. Καλύτερο strategy, sports,
handheld, αλλά και social network game.
Adventure τίτλοι για μία ακόμη φορά δεν εμ-
φανίζονται πουθενά, δεν διαθέτουν κάποιον
υποψήφιο, ούτε καν στις κατηγορίες περί κα-
λύτερου soundtrack, gameplay, ακόμη και
σεναρίου (εκτός αν θεωρείτε ότι το Heavy
rain αντιπροσωπεύει επακριβώς το είδος, με
τη μορφή που έχει η συντριπτική πλειονότη-
τα των παιχνιδιών του)!
Ίσως ο παραγκωνισμός των adventures
να έρχεται να ενισχύσει τις φωνές που λένε
ότι πρέπει επιτέλους αυτά να αλλάξουν, να
ξεφύγουν από τη συνταγή που χρησιμοποι-
ούν επί τρεις και πλέον δεκαετίες, και να
ακολουθήσουν τα παραδείγματα των Heavy
Rain και L.A. Noire. Ακόμη και αν θεωρή-
σουμε ότι ισχύει κάτι τέτοιο και ο συλλογι-
σμός έχει βάση, προκύπτει το εξής ερώτη-
μα: όλες οι υπόλοιπες κατηγορίες, δηλαδή,
έχουν τόσα στοιχεία προόδου και εξέλιξης
ανά τα χρόνια (π.χ., τα driving και sports
games), που κρίνεται ότι αξίζουν να συμπε-
ριλαμβάνονται στις –αμφιβόλου σοβαρότη-
τας κατ’ εμέ– εκδηλώσεις που αναφέρθη-
καν; Ύστερα μία κατηγορία video games
πρέπει να την κρίνεις σύμφωνα με αυτό
που βλέπεις ότι προσφέρει ή σύμφωνα με
αυτό που εσύ κρίνεις ότι θα έπρεπε να
προσφέρει; Από τη στιγμή που ο θεσμός
που διοργανώνεις ετησίως θέλεις να λογί-
ζεται ως σοβαρός, δεν οφείλεις να περι-
λαμβάνεις όλες τις πτυχές της μορφής των
video games, όπως αποτυπώνονται τη σή-
μερον ημέρα;
Γνωρίζω ότι πειστικές απαντήσεις δεν
πρόκειται να λάβω από πουθενά για όσα
αναφέρθηκαν παραπάνω. Δεν θα σταματή-
σω, όμως, να θεωρώ ότι τελείται μία σοβα-
ρή αδικία εις βάρος των adventure games,
όσο θα διαιωνίζεται το φαινόμενο του απο-
κλεισμού τους, για λόγους που προσωπικά
αδυνατώ να κατανοήσω πλήρως. Εξ ου και
έφτασα να έχω διαμορφώσει εντελώς αρ-
νητική άποψη περί της σοβαρότητας τέτοι-
ου τύπου βραβεύσεων…
Η ΑΙΣΘΗΣΗ
ΤΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ
Tου Μάνου «manos426f» Καρκαλέμη
manos426f@hotmail.com
Δεν φαίνεται να έχουν θέση εκεί τα adventure games.