M
ετά τη συνήθη ανομβρία τίτλων
που χαρακτηρίζει τον Ιανούαριο
κάθε έτους, ο Φεβρουάριος είναι
αυτός που αναλαμβάνει να αποζημιώσει
τους παίκτες για την αναμονή τους, προ-
σφέροντας μερικούς ενδιαφέροντες τίτ-
λους διαφόρων ειδών και σηματοδοτώντας
έτσι την έναρξη της νέας σαιζόν. Ερχόμε-
νοι στα δικά μας «χωράφια», ο φετινός Φε-
βρουάριος περιλάμβανε δύο FPS, το
Darkness 2 και το Syndicate, που, εκτός
από το γεγονός ότι ανήκουν στην ίδια κα-
τηγορία, δεν έχουν πολλά κοινά μεταξύ
τους. Επηρεασμένο από κόμιξ και με σα-
φώς περισσότερο βάρος στη διήγηση και
τις υπερφυσικές δυνάμεις του ήρωα, το
Darkness 2, reboot μίας ξεχασμένης, από
πολλούς, σειράς strategy, με έντονο το
cyberpunk στοιχείο και την εφαρμογή της
υψηλής τεχνολογίας το Syndicate. Και τα
δύο παιχνίδια οπτικά είναι πανέμορφα,
δείγμα της προσεγμένης δουλειάς που
έχει γίνει από τους αρτίστες τους, ενώ οι
shooting μηχανισμοί βρίσκονται στα καθιε-
ρωμένα standards που έχουν θέσει τα τε-
λευταία χρόνια τα FPS τέτοιου επιπέδου.
Όμως η αλήθεια είναι ότι κάπου οι δημι-
ουργοί έχουν επαναπαυτεί και δεν προ-
σπαθούν πια να προσφέρουν μία ουσιώδη
ανταγωνιστική εμπειρία στον παίκτη. Ευτυ-
χώς ή δυστυχώς, η multiplatform λογική
με την οποία αναπτύσσονται τα σημερινά
FPS έχει δημιουργήσει ένα «ταβάνι» όσον
αφορά στον τεχνικό τομέα και δεν βλέπου-
με πια την αλματώδη εξέλιξη της τεχνολο-
γίας, όπως την παρακολουθούσαμε με
κομμένη την ανάσα μέχρι και πριν από με-
ρικά χρόνια (λέγε με Crysis 1). Με αφορμή
την ενασχόλησή μου με τα δύο αυτά παι-
χνίδια, λοιπόν, έχω να κάνω μία παρατήρη-
ση που ισχύει ευρύτερα για τα σημερινά
FPS, με ελάχιστες εξαιρέσεις, και αφορά
στην ελλιπέστατη Α.Ι. που διαθέτουν. Δυ-
στυχώς, οι ομάδες ανάπτυξης, αντί να προ-
σπαθούν να βελτιώσουν αυτόν τον πρωτί-
στης σημασίας τομέα που παραπαίει, ξο-
δεύουν όλους τους πόρους τους στο φθη-
νό, scripted, εντυπωσιασμό, σπρώχνοντας
στα όριά τους ήδη «κουρασμένες» μηχανές
γραφικών ή παρουσιάζοντας νέες, εκπλη-
κτικά όμορφες μεν (Frostbite 2.0), με ελά-
χιστο ουσιαστικό αποτέλεσμα δε.
Αυτό που βιώνουμε σήμερα στη συμπε-
ριφορά της Α.Ι. σε ένα σύγχρονο FPS δεν
διαφέρει σημαντικά από την αντίστοιχη
που βλέπαμε τρία-τέσσερα χρόνια πριν. Τα
μοτίβα συμπεριφοράς των εχθρών είναι
τυποποιημένα, αντιδρούν στις κινήσεις
μας, ως επί το πλείστον, ανόητα και καθυ-
στερημένα, διαθέτουν σημάδι «στο γάμο
του Καραγκιόζη» ή «μύγα στο φτερό» (αν
παίζετε στο easy ή στο hard), ενώ ένα
ακόμα πιο εκνευριστικό τρικ που χρησιμο-
ποιείται κατά κόρον στα αυξημένα επίπεδα
δυσκολίας είναι το ότι μειώνουν απλά την
αντοχή του ήρωά μας στα πυρά και την
ανθεκτικότητα των αντιπάλων στα δικά
μας. Λαμπρή ιδέα…
Νομίζω ότι είναι καιρός οι ομάδες ανά-
πτυξης να σοβαρευτούν και να παρουσιά-
σουν επιτέλους μία Α.Ι. που θα ξεφεύγει
από τα όρια του «στέκομαι σε ένα σημείο
ακάλυπτος, πυροβολώ τον παίκτη και, όπο-
τε το θυμηθώ, κρύβομαι πίσω από κανέναν
τοίχο». Φτάσαμε αισίως στο 2012, οι υπάρ-
χουσες κονσόλες δεν μπορούν πλέον να
παρουσιάσουν κάτι πιο εντυπωσιακό τε-
χνολογικά, η μισή (και βάλε) ιπποδύναμη
των GPUs μας παραμένει ανεκμετάλλευτη,
οπότε τι είναι αυτό που λείπει; Μία πραγ-
ματικά πειστική και ρεαλιστική Α.Ι.
Η στασιμότητα αυτή έχει οδηγήσει σε μία
κατάσταση κορεσμού, με τα FPS να μοιά-
ζουν ολοένα και περισσότερο μεταξύ τους
και συνεπώς να παίζονται με τον ίδιο
«generic» τρόπο. Ο τομέας της Α.Ι. είναι
εγκληματικά παραμελημένος και απαιτείται
μία γερή κλoτσιά για συνέλθει. Μην ξεχνά-
με ότι βρισκόμαστε ήδη προ των πυλών
των λεγόμενων «next-gen» παιχνιδιών και
ακόμα δεν έχουμε εντοπίσει κάποιο φως
που να μας δείχνει ότι όντως στο μέλλον
θα δούμε κάτι αξιοσημείωτο. Γιατί αν «next-
gen» σημαίνει μόνο καλύτερα textures, τό-
τε μάλλον στραβά αρμενίζουμε…
PC
PC Master
20
Του Γιώργου «Sephir» Δεμπεγιώτη
sephir@hotmail.gr
1.
BATTLEFIELD 3
2.
CALL OF DUTY – MODERN WARFARE 3
3.
SERIOUS SAM 3
4.
DARKNESS 2
5.
CRYSIS 2
SHOOTERS
TOP 5
MIND GAMES
Καλό και διασκεδαστικό το Darkness 2, αλλά η Α.Ι. δεν κάνει τη διαφορά.
Το πρώτο F.E.A.R. του 2005 έκανε αρκετά βήματα μπροστά. Έκτοτε,
όμως, τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει όσο θα περιμέναμε.