Page 22 - PCM271

Basic HTML Version

NIΨΟΝ
NIΨΟΝ
Tου Χρήστου «Kuv» Κουβόπουλου
kouvopoulos@compupress.gr
Π
ροφανώς υπάρχει μία αλληγορία εδώ και βαθύτε-
ρα νοήματα, αρκεί να το φιλοσοφήσεις λιγάκι,
έστω και λίγο ανάλαφρα. Σκεφτόμουν, για παρά-
δειγμα, τα διαφορετικά classes που έχουμε στη ζωή, με
μία ευρύτερη έννοια, και ότι το πιο καλό… gameplay το
απολαμβάνει όποιος ανακαλύψει το class που του ταιριά-
ζει. Δυστυχώς, δεν υπάρχει walkthrough ούτε tips που
θα σε πάρουν από το χεράκι για να επιλέξεις με ένα κλικ
το class σου. Κάποιοι άνθρωποι μάλιστα ψάχνουν μία
ολόκληρη ζωή για να καταλήξουν στο class τους. Κάποιοι
δεν το βρίσκουν ποτέ.
Σημειώστε ότι με τη λέξη «class» δεν εννοείται απαραίτη-
τα το «επάγγελμα» – είναι θλιβερό να ορίζεται καθολικά ένα
άτομο ως οντότητα αποκλειστικά και μόνο από το βιοπορι-
σμό του. Αντίστοιχα, είναι από τις μεγαλύτερες ευτυχίες να
συμβαδίζει το επάγγελμα με την κλάση. Το class είναι το
στοιχείο στο οποίο καθένας από εμάς διαπρέπει, νιώθει ευ-
χάριστα και «στο στοιχείο του» (σας παραπέμπω στο «The
Element» του Sir Ken Robinson). Κάποιοι άνθρωποι γεννι-
ούνται για να ταξιδεύουν, άλλοι για να ανατρέφουν παιδιά,
να διασκεδάζουν κόσμο, να μιλάνε, να δημιουργούν, να
θεραπεύουν. Κάποιος μπορεί να είναι γεννημένος ποιητής,
ναυτικός, πατέρας, ακροβάτης, νομάδας, μαστροχαλαστής.
Του ενός το αίμα βράζει για εξερεύνηση, ο άλλος βγάζει
ρίζες και δεν κουνιέται από τον τόπο του. Υπάρχουν τόσο
πολλές διαφορετικές κλάσεις που είναι λογικό να χρειαζό-
μαστε έναν θεό για Dungeon Master. Το ruleset από την
άλλη είναι λίγο παράξενο και hardcore, εφόσον καθένας
μας παίρνει pre-rolled χαρακτήρα: τα στατιστικά μας είναι
έτοιμα και προκαθορισμένα, αλλά είναι στο χέρι μας να τα
βελτιώσουμε και να καλλιεργούμε skills και abilities. Κάποι-
οι επιλέγουν να κάνουν specialization σε διάφορα skills και
γίνονται βιρτουόζοι στο πιάνο, ξακουστοί νευροχειρουργοί,
πνευματικοί ηγέτες, άλλοι απλώνουν τους πόντους τους
σε πολλά διαφορετικά talent trees. Δεν παίζει τόσο ρόλο
το τι κάνεις με τους πόντους που παίρνεις, το σημαντικό εί-
ναι να παίρνεις experience, να περνάς επίπεδα και να βελ-
τιώνεσαι, να μη μένεις άπρακτος, να μη διστάζεις να βγεις
από την ασφαλή περιοχή του tutorial.
Θα συναντήσεις άπειρους NPCs: με μερικούς θα δεθείς,
με μερικούς θα συγκρουστείς λόγω διαφορετικού
alignment, με μερικούς θα κάνεις και τα δύο. Θα βρεις
trainers που θα σε βοηθήσουν, ενώ κάποιοι θα σου δώ-
σουν rewards αν ολοκληρώσεις αποστολές. Η ζωή, όμως,
δεν είναι inventory-based παιχνίδι, θαρρώ: ο χαρακτήρας
μας ορίζεται περισσότερο από τις πράξεις μας, τις γνώ-
σεις μας, τις σχέσεις μας, παρά το loot που θα μαζέψου-
με, πόσα κυβικά είναι το mount μας, πόσα τετραγωνικά
το σπίτι και τι μάρκα τα παπούτσια μας. Κάποιοι διαφω-
νούν και προτιμούν να παίζουν με έμφαση στο inventory,
αλλά και αυτό είναι δικαίωμά τους.
Και φυσικά, η ζωή είναι η… αποθέωση του open-ended
gameplay! Αυτός είναι ο λόγος που πιστεύω ότι μοιάζει πε-
ρισσότερο με RPG παρά με adventure: σε πολλά σημεία θα
βρεθείς μπροστά σε έναν γρίφο, σε μία δύσκολη απόφαση,
σε εμπόδιο, αλλά δεν υπάρχει πάντα μία «σωστή» επιλογή.
Πολλές φορές δεν είναι εμφανές καν αν κάνεις κάτι καλό ή
κακό, απλώς πρέπει να προχωρήσεις στο μονοπάτι μπρο-
στά σου. Απλώς, όταν προσπεράσεις μία πόρτα χωρίς να
την ανοίξεις, δεν θα μάθεις ποτέ τι encounter υπήρχε από
πίσω της: αυτό βέβαια είναι φριχτά βασανιστικό για τους…
completionists που θέλουν να ολοκληρώσουν και να δουν
το 100% του περιεχομένου. Αλλά έχουμε μόνο ένα
playthrough και καθόλου saved games, οπότε πρέπει να
αποδεχόμαστε ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε όλα τα δια-
φορετικά σενάρια, είναι πραγματικά αμέτρητα. Εξάλλου,
ένα γεγονός που θα σου φανεί άσχημο, πιθανό να οδηγή-
σει σε κάτι ευτυχές στο μέλλον και ο σκοπός είναι να συνε-
χίσεις να παίζεις και να δεις πού θα σε βγάλει αυτό το μο-
νοπάτι και να μην αναρωτιέσαι τι μπορεί να είχε γίνει.
Χρησιμοποίησε την Ιθάκη για να κάνει τον παραλληλι-
σμό του, αλλά αν ήταν gamer o Καβάφης, ίσως να ευχό-
ταν μεγάλο loading και να είναι… μακρύς ο πηγαιμός στη
βάση.
PC
ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ
ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ
PC Master
22
TO ΑΠΟΛΥΤΟ RPG
Στην on-line υπογραφή του σε διάφορα φόρουμ, ο Μάνος Καρκαλέμης γράφει:
«Δεν υπάρχει μεγαλύτερο adventure game, από την ίδια μας τη ζωή». Θα
διαφωνήσω, φίλε Μάνο: η ζωή είναι «καθαρόαιμο» RPG!
Εντάξει, μία αλ-
ληγορία έκανα…
μην πάτε να μά-
θετε two-
handed
swordfighting
(αλλά και πάλι,
αν θέλετε, κάντε
το!).