Basic HTML Version
δεν κατάφερα να αναβαθμίσω
την ταλαίπωρη Ελλαδάρα!
Υ.Γ. 2: Αυτό γράφτηκε σε
στιγμή αηδίας μετά τα εκλογικά
αποτελέσματα.
Νίκος Κ.
Φίλε Νίκο, καλά τα λες. Με
λίγη παραπάνω πίκρα και καη-
μό ίσως απ’ όσο θα έπρεπε,
αλλά έτσι είναι η κατάσταση.
Αλλά δεν είσαι μόνος: όλους
μας έχει φάει η αναβάθμιση!
Αλλά είναι η τρέλα μας, το με-
ράκι, η αγάπη και το χόμπι μας.
Στην τελική, σκέψου ότι αυτή η
αναβάθμιση που κάνεις εσύ ή ο
μέσος χομπίστας, είναι όσα θα
ξοδέψει ένας άλλος στα μπου-
ζούκια σε ένα βράδυ. Ή για να
ταξιδέψει έξω να δει την ομά-
δα του. Τώρα τα πολιτικά και
την Ελλαδάρα δεν τα σχολιά-
ζουμε, δεν είναι εδώ ο χώρος
γι’ αυτά… υπομονή!
«εεε, herp derp, εγώ είχα την
ιδέα για το The Journey Down
πολύ πριν από το 2010, το
οποίο το είχα στο μυαλό μου
απλά σαν ιδέα, μέχρι που με
την ομάδα μου προβήκαμε στη
δημιουργία του». Κάποιες σκέ-
ψεις πέρασαν από το μυαλό
μου, όπως ΠΟΣΟ καιρό πριν, δη-
λαδή δύο χρόνια η 12; Όταν τα
adventure ήταν ένα βρομοπαν-
δύσκολο κλικ-φεστ ή όταν έγι-
ναν πιο κάζουαλ; Ο Μάνος απο-
φάσισε πως δεν ήταν σημαντι-
κό. Το προσπερνώ με καχυπο-
ψία και ρουφώ λίγη φραπεδού-
μπα να στυλωθεί το νεύρο.
Μέσα στη μέρα σκεπτόμουν
ένα τεύχος PCM στο οποίο εί-
χαν αφιέρωμα σε γκέιμ των
οποίων τα sequels βγήκαν πρό-
σφατα, ενώ τα ίδια τα γκέιμ εί-
χαν βγάλει μούσια αλά Γκά-
νταλφ και Ντάμπλντορ μαζί,
ζούσαν με ορό και υπόθετα και
έβλεπαν Άσι, Σίλα και Σεχραζάτ
από το πρωί μέχρι το βράδυ,
ενώ στα νιάτα τους «έδερναν».
Και αναρωτιέμαι: Πώς μπορεί ο
game dev να πάρει ένα παιχνίδι
το οποίο γεννήθηκε σε μία
ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετική εποχή
του γκέιμινγκ και να το φέρει
στα μέτρα της σημερινής γενιάς
παιχνιδιών, ώστε να ικανοποιή-
σει ΚΑΙ τους ρετρολάγνους γε-
ροπαράξενους γκέιμερζ που
περίμεναν να νιώσουν τη χαρ-
ντκορίλα των ’90s και early’ 00s
παιχνιδιών στο τάδε ριμέικ
τους, αλλά ΚΑΙ τον average τύ-
πο που παίζει μόνο ότι βλέπει
στην τιβί και στον ιντερνέτ,
εκτός από CoD και Προ (ή αλ-
λιώς ευρύ γκέιμινγκ κοινό);
Ακόμα ψάχνω την απάντηση.
Το αποκορύφωμα της όλης
κατάστασης ήρθε όταν μπήκα
στο Kickstarter και είδα ένα,
έτσι, ψιλό «μέικ γιορ όουν
αντβέντσουρ» στυλ παιχνιδάκι,
indie εννοείται, το οποίο, μας
ενημερώνει, πως φτιάχνεται επί
πέντε χρόνια. Και δεν είναι
«ιδέα» επί πέντε χρόνια, οι pre-
alpha εκδοχές του δημιουργή-
Ωραίο το Journey...