E
να από τα παιχνίδια που ολοκλήρωσα
πρόσφατα για τις ανάγκες του περιο-
δικού ήταν το Ghost Recon: Future
Soldier, review του οποίου θα διαβάσετε
στις παρακάτω σελίδες. Άσχετα με τη συ-
νολική ποιότητά του, το Future Soldier
έπασχε υπερβολικά στον τομέα του σενα-
ρίου, καθώς υπέφερε από τη νόσο του
σύγχρονου μιλιταριστικού παιχνιδιού: τη
μάχη ενάντια στην τρομοκρατία και τον κίν-
δυνο μίας παγκόσμιας πυρηνικής κατα-
στροφής εξαιτίας αυτής.
Στην παρούσα στήλη δεν θα ασχολη-
θούμε για τους λόγους που συμβαίνει αυ-
τό, άλλωστε το ζήτημα είναι αρκετά σοβα-
ρό, σηκώνει πολλή συζήτηση και ο διαθέ-
σιμος χώρος δεν επαρκεί ούτε για το 1/5
της κουβέντας. Αυτό που όμως σίγουρα
έχετε παρατηρήσει, είναι ο αριθμός των
σχετικά πρόσφατων FPS (δηλαδή από το
Modern Warfare και έπειτα) που αναπαρά-
γουν συνεχώς το ίδιο μοτίβο, σε σημείο
που προσωπικά κοντεύω να μισήσω οτιδή-
ποτε έχει σχέση με σύγχρονη θεματολο-
γία. Το χειρότερο στην όλη υπόθεση είναι
ότι η επικράτηση της σύγχρονης θεματο-
λογίας στα shooter games γενικότερα είχε
ως συνέπεια να μειωθεί ο αριθμός των τίτ-
λων που αφορούν σε εξίσου ενδιαφέρο-
ντα settings, όπως η άγρια Δύση (θυμάστε
πώς κατέληξε το Call of Juarez), το Διά-
στημα και ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος (αν
και μία περίοδο είχαμε πήξει από αυτά),
ενώ κάποια άλλα έχουν αγνοηθεί παντε-
λώς από τους δημιουργούς. Τι εννοώ; Σχε-
δόν κανένας developer δεν έχει ασχολη-
θεί, π.χ., με τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο
οποίος είχε εξίσου σημαντικές μάχες συ-
γκριτικά με τον πιο «εμπορικό» Β’ (π.χ., μά-
χη του Βερντέν), όπου άνετα θα μπορού-
σε να κτιστεί ένα αξιόλογο game, ή έστω
να παρουσιαστεί κάτι πιο πρωτότυπο,
όπως ένα FPS στη Γαλλική επανάσταση ή
ένα Western από την οπτική γωνιά ενός...
Ινδιάνου!
Φυσικά, αντιλαμβάνομαι πλήρως ότι το
ζήτημα είναι καθαρά οικονομικό και οι πε-
ρισσότεροι publishers ποντάρουν μόνο σε
ό,τι θεωρούν πως θα τους φέρει βέβαια
(κατά την άποψή τους) κέρδη. Αδυνατώ
όμως να πιστέψω ότι δεν έχει βρεθεί έστω
και μία μικρή προγραμματιστική ομάδα να
προτείνει και να υλοποιήσει, τελικά, ένα
σωστό FPS σε ένα διαφορετικό setting από
τα συνηθισμένα. Ιδίως για τις μικρές εται-
ρείες, οι οποίες δεν διαθέτουν το budget
κολοσσών, όπως η EA και η Activision, για
να το σπαταλήσουν στο marketing, η κυ-
κλοφορία ενός Call of Duty-style τίτλου
ισοδυναμεί με καταστροφή. Για ποιο λόγο
να αγοράσει κάποιος ένα moderndate μιλι-
ταριστικό FPS, όταν μπορεί να το βιώσει κα-
λύτερα και πιο εντυπωσιακά αγοράζοντας
ένα Battlefield ή ένα Call of Duty; Αντίθετα,
ένα παιχνίδι σε μία εποχή που δεν συναντά
κάποιος εύκολα σε FPS (θυμάται κανένας
το Dark Messiah of Might & Magic;), θα
μπορούσε να τραβήξει τα βλέμματα και αν
μάλιστα ήταν αρκετά καλό και αποκτούσε
έναν αξιοσημείωτο πυρήνα οπαδών, θα
μπορούσε να στρέψει τo ενδιαφέρον των
μεγάλων publishers στο να επενδύσουν
εξίσου σε νέες ιδέες και όχι σε αναμασήμα-
τα. Αυτό θα ήταν μία καλή αρχή και έπεται
συνέχεια για τα υπόλοιπα θέματα που τα-
λανίζουν τα FPS και έχω θίξει κατά καιρούς
(Α.Ι., όπλα, ήρωες κ.λπ.). Η ελπίδα πεθαίνει
πάντα τελευταία.
PC
PC Master
16
του Γιώργου «Sephir» Δεμπεγιώτη
sephir@hotmail.gr
1.
MAX PAYNE 3
2.
TRIBES ASCEND
3.
CALL OF DUTY – MODERN WARFARE 3
4.
BATTLEFIELD 3
5.
BLACKLIGHT: RETRIBUTION
SHOOTERS
TOP 5
NEW SETTINGS ON THE BLOCK
Το επερχόμενο Medal of Honor: Warfighter
δείχνει πολύ όμορφο, αλλά... μία από τα ίδια.
To Dark Messiah of
Might & Magic, ενώ ήταν
αρκετά αξιόλογο, δεν
κέρδισε το κοινό και κα-
ταδικάστηκε στη λήθη.