Basic HTML Version
PC Master
46
path, με τις ίδιες ουσιαστικά ανταμοιβές. Οι προηγούμενοι τίτλοι
της σειράς υπέφεραν –όσο είναι δυνατόν να χρησιμοποιήσεις
αυτήν τη λέξη για ένα franchise της κλάσης των Creed– από το
ακόλουθο οξύμωρο. Αν και οι Altair και Ezio ήταν φονικές μηχα-
νές ικανές να μακελέψουν ντουζίνες εχθρών στην καθισιά τους,
τα παιχνίδια προσπαθούσαν να επιβάλουν μία stealth προσέγγι-
ση, η οποία ήταν η πιο ταιριαστή στο πλαίσιο της λογικής και της
μυθολογίας του παιχνιδιού, αλλά δεν έβγαζε νόημα από άποψης
καθαρού gameplay. Γιατί να σπάσω τα νεύρα μου υπολογίζοντας
μικρομοίρες στο οπτικό πεδίο του τάδε φρουρού, όταν μπορώ
κάλλιστα να αλεξιπτωτάρω (sic) στο πόστο του, να του κόψω το
λαρύγγι, να φάω από την ταράτσα τους επόμενους τρεις με το
κουμπούρι και το τόξο μου και μετά να πέσω τσίφτης στην αυλή
του κάστρου, έτοιμος για μέγιστα ζοριλίκια;
Για τους περισσότερους παίκτες, του
γράφοντος συμπεριλαμβανομένου, η
δεύτερη λύση προσέφερε σαφώς με-
γαλύτερη χαρά, καθώς απηχούσε
στην πρωτογενή και αρχέγονη χα-
ρά του gaming, που μας θέλει
να βαράμε δεκάδες κου-
μπιά ταυτόχρονα, φω-
νάζοντας ενθουσια-
σμένα και ενδεχο-
μένως χύνοντας το
φραπέ στο πλη-
κτρολόγιο, όλα στην
έκσταση του «Φά’
τον, φίλε, φίλε, φάτ’
ον, πάει να σου ρίξει!».
Σαφώς, η μαθηματική
προσέγγιση που σε θέλει να... ασσασινεύεις όλη την πίστα χωρίς
να σε παίρνει μυρωδιά κανένας και το πολυπόθητο 100%
Synchronization με το οποίο σε αντάμειβε το παιχνίδι, ήταν δέ-
λεαρ για αρκετούς, μα για τους περισσότερους αιμοδιψείς υπο-
ασσασίνους (παρών!) ανάμεσά μας, είχε εξελιχθεί σε περιοριστι-
κό πονοκέφαλο. Η Ubisoft εισάκουσε τις προσευχές μας και πλέ-
ον πριμοδοτεί τη Ράμπο προσέγγιση που τρυφερά φλογίζει τις
καρδιές μας. Διαλέγοντας Combat Path στην αρχή κάποιας απο-
στολής λοιπόν, ενθαρρυνόμαστε να δολοφονήσουμε ό,τι κινεί-
ται και ανασαίνει, χρησιμοποιώντας το πλουσιότατο και ανανεω-
μένο οπλοστάσιό μας με εξαιρετικά δημιουργικούς τρόπους. Η
stealth προσέγγιση παραμένει απόλυτα βιώσιμη και έχει τις δικές
της ανταμοιβές, αλλά μπορούμε επιτέλους να διαλέξουμε χωρίς
φόβο και πάθος, εκείνη που ταιριάζει περισσότερο στο στυλ παι-
χνιδιού μας. Στο πλαίσιο αυτής της αλλαγής, οι σχεδιαστές άλ-
λαξαν περίπου το 80% των υπαρχόντων combat animations,
πρόσθεσαν τη δυνατότητα για dual wielding και ξε-
μαντάλωσαν το παλαιότερο σύστημα των
counter kills (εκμεταλλευόμενός το, μπο-
ρούσες να θερίσεις άπειρους εχθρούς,
χωρίς να σε αγγίζει κανένας, κάτι που
έπειτα από λίγο κατέστρεφε κάθε έννοια σασπένς
ή κινδύνου σε ορισμένες αποστολές), ωθώντας μας σε
πολύ πιο επιθετικό στυλ παιχνδιού εφόσον διαλέξουμε το
Combat Path. Οι σιωπηλές δολοφονίες πλέον εκτελούνται
και με άλλα όπλα πέραν της εμβληματικής hidden blade,
π.χ., με το χαρακτηριστικό τόμαχοκ του Connor ή κάποια
ξιφολόγχη. Παραμένει η δυνατότητα για σχετικά «αμυ-
ντικό» παιχνίδι με multiple takedowns και counters, αλ-
λά το βάρος έχει πέσει σαφώς στον επιθετικό τρόπο παι-
χνιδιού, με ειδικά bonuses να εξαρτώνται από την ταχύτητα
Concept art του Connor. Προσέξτε το τόμαχοκ.
Η εναλλαγή των εποχών επηρεάζει σημαντικά το gameplay. Το χειμώνα
οι εχθροί σας δυσκολεύονται περισσότερο...
Πλέον υποστηρίζονται multiple takedowns για υπερ-εντυπωσιακές
σεκάνς μάχης.