Basic HTML Version
PC Master
50
T
ο παραπάνω απόσπασμα από τον παθιασμένο διάλογο ανάμεσα
στους δύο φτωχούς πλην τίμιους, ασυμβίβαστους και μποέμ
gamers, περιέχει λίγο έως πολύ το «ζουμί» της υπόθεσης free-
to-play (F2P). Είτε ως νέο και επαναστατικό οικονομικό μοντέλο
είτε ως έσχατη επιλογή για τίτλους οι οποίοι λειτουργούσαν με
συνδρομή αλλά δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα από οικονομικής πλευ-
ράς, όλο και περισσότερα on-line games λανσάρονται με το μοντέλο F2P
ή καταλήγουν να το χρησιμοποιούν στην πορεία. Η αρχή πίσω από αυτό το
μοντέλο είναι αρκετά απλή: όλοι μπορούν να συνδεθούν και να παίξουν
το εκάστοτε game εντελώς δωρεάν, αλλά με κάποιους (μικρούς ή μεγά-
λους) περιορισμούς. Όποιος επιθυμεί, μπορεί να πληρώσει το κατιτί του
ώστε να άρει τους συγκεκριμένους περιορισμούς και να αποκτήσει ένα
(πάλι, μικρό ή μεγάλο) πλεονέκτημα απέναντι στον απλό λαό που εξακο-
λουθεί να παίζει δωρεάν. Αυτή η τελευταία παράμετρος είναι ένα από τα
χαρακτηριστικά που καθορίζουν την επιτυχία ή την πλήρη αποτυχία των
F2P games στη συνείδηση του κόσμου, καθώς σε πολλές περιπτώσεις κά-
ποιος εντελώς μέτριος παίκτης που πληρώνει ένα σχετικά μικρό ποσό
αποκτά άμεσα ένα δυσανάλογα μεγάλο πλεονέκτημα απέναντι ακόμη και
σε ικανότατους παίκτες που επιλέγουν να παίζουν δωρεάν (στα games
που παρατηρούνται τέτοια φαινόμενα, αποδίδεται από το κοινό ο χαρα-
κτηρισμός «pay-to-win»).
Πάνω σε αυτήν τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στο free-to-play και στο pay-
to-win θα επιχειρήσει να ακροβατήσει και το παρόν άρθρο (ΚΑΙ λογοτέχνης
ο άτιμος…). Παράλληλα με την παρουσίαση των κυριότερων F2P
multiplayer τίτλων που είναι διαθέσιμοι στο κοινό αυτήν την εποχή, θα γίνει
μία απόπειρα να καθοριστεί κατά πόσο κάθε τίτλος μπορεί όντως να παιχθεί
δωρεάν χωρίς να παρέχει στους free παίκτες κατώτερη εμπειρία σε σχέση
με όσους παίκτες επιλέγουν να πληρώσουν (για τις ανάγκες του άρθρου, θα
αναφερόμαστε στους τελευταίους ως premium παίκτες), λαμβάνοντας πά-
ντα υπόψη και αν το εκάστοτε παιχνίδι είναι αξιόλογο (γιατί, προφανώς, αν
ένα game είναι «πατάτα», o δωρεάν χαρακτήρας από μόνος του δεν σώζει
την κατάσταση). Ας σημειωθεί ότι για λόγους οργάνωσης (και για να αποφύ-
γουμε να τσαλαβουτήσουμε ανάμεσα στα εκατομμύρια των κορεατικών F2P
ΜΜΟRPG grinders που υπάρχουν εκεί έξω), θα παραλείψουμε τόσο τα δια-
φόρων ειδών F2P ΜΜΟRPGs όσο και τα social games τύπου Farmville (αυτό
έλειπε), και θα ασχοληθούμε αποκλειστικά με competitive multiplayer τίτ-
λους, με MMO shooters και με games ευρύτερου PVP χαρακτήρα.
– Ρε Βρασίδα, δεν θα πάμε που δεν θα πάμε διακοπές φέτος με τόσες περικοπές
στους μισθούς, δεν υπάρχει και χρήμα για να αγοράσουμε κάνα game να λιώσουμε
παρέα, τι στον κόρακα θα κάνουμε όλο το καλοκαίρι, μου λες;
– Μα που ζεις, ρε άσχετε Φειδία; Free-to-play multiplayer το λέμε και όλοι μαζί κλαίμε.
Μπαίνεις στο site, φτιάχνεις account, κατεβάζεις το game και είσαι έτοιμος. Μπες ρε
να σε σκίσω, τζάμπα είναι!
(Απόσπασμα από το δακρύβρεχτο δράμα «Βρασίδας και Φειδίας: Μία Άφραγκη Multiplayer Οδύσσεια»,
σύντομα σε επιλεγμένους κινηματογράφους και περίπτερα.)
Του Κώστα «Hellion» Καλλιανιώτη hellion.kal@gmail.com