του Tomb Raider, τίτλους και δεν είδαμε
ξανά ένα καθαρόαιμο adventure game με
το λατρεμένο αυτό ήρωα.
Κυκλοφορώντας την ίδια εποχή με το
Fate of Atlantis, απολύτως λογικό ήταν
για το Fascination να επισκιαστεί από το
πρώτο. Ωστόσο, επρόκειτο για ένα αξιό-
λογο παιχνίδι περιπέτειας, με αρκετά τολ-
μηρό, για την εποχή, περιεχόμενο και
υπόθεση που ήταν ικανή να ανταποκριθεί
στις απαιτήσεις των fan του είδους.
Περνώντας σε άλλα είδη παιχνιδιών,
πάλι από τη Lucasarts, ερχόταν το Secret
weapons of the Luftwaffe, που εστίαζε
στα μαχητικά Messerschmitt 262,
Messerschmitt 163 και Gotha 163, που
επρόκειτο να αποτελέσουν τα κρυφά
όπλα των Γερμανών κατά τον Β’ Παγκό-
σμιο Πόλεμο, αλλά δεν το κατάφεραν πο-
τέ, καθώς τα πρόλαβαν οι εξελίξεις και η
λήξη της, μαζικής αυτής, πολεμικής σύρ-
ραξης. Ο παίκτης είχε την ευκαιρία να πε-
τάξει τόσο με τα συγκεκριμένα αεροσκά-
φη όσο και με αρκετά ακόμη, μεταξύ των
οποίων τα P-51 Mustang και P-47
Thunderbolt, εάν επέλεγε το μέρος των
Αμερικανών. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρου-
σίαζε το Campaign battles mode, όπου
εκεί μπορούσαμε να προγραμματίσουμε
το πλάνο μάχης της μεριάς που είχαμε
αναλάβει. Ο αρκετά υψηλός βαθμός ιστο-
ρικής ακρίβειας που διέθετε, καθώς και οι
λεπτομέρειες που ενσωμάτωνε κατέστη-
σαν το εν λόγω παιχνίδι έναν αξιοπρόσε-
κτο flight simulator.
Tέλος, έκπληξη προκαλούσε η ύπαρξη
δύο platform games για PCs, που παρα-
δοσιακά αποτελούσαν το «φτωχό συγγε-
νή» στη συγκεκριμένη κατηγορία παιχνι-
διών. Το Bart Simpson’s House of
weirdness και το Rolling Ronny ήταν αμ-
φότερα δημιουργίες της Titus interactive,
που είχε βρει το μυστικό να κυκλοφορεί
αξιόλογα arcade platforms στους IBM και
συμβατούς, και το επανέλαβε εις διπλούν
με τους δύο αυτούς τίτλους, που δεν εί-
χαν τίποτα να ζηλέψουν από ανάλογες
κυκλοφορίες σε Amiga 500 και Atari ST.
10
ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ
Φτωχός ποιοτικά ο Σεπτέμβριος του
2002.
Πέραν των Italian job, The secret of
Nautilus, Attack Squadron και The sum of
all fears, που κινήθηκαν στη μετριότητα,
ευτυχώς κατέφθασαν τα Age of wonders
II, Gilbert Goodmate and the mushroom
of Phungoria, The watchmaker και Duke
Nukem: Manhattan project, για να σώ-
σουν κάπως τα προσχήματα.
To πρώτο δεν είχε ουσιαστικά να παρου-
σιάσει τίποτα το φρέσκο ή το πρωτοπορια-
κό στην κατηγορία των strategies. Εκμε-
ταλλευόμενο όμως τη βροχή από real time
strategy games που παρατηρούνταν εκείνη
την περίοδο και άφηνε παραπονεμένους
τους φίλους των turn based strategies, πά-
τησε σε δοκιμασμένες συνταγές και χρησι-
μοποίησε κλασικά συστατικά για να κερδί-
σει το δικό του κοινό. Απλό και εύχρηστο
interface –στοιχείο σημαντικό σε τέτοιους
τίτλους–, όμορφα γραφικά, ποικιλία φυλών
και μονάδων, καθώς και ευρύ φάσμα επιπέ-
δων δυσκολίας ήταν τα στοιχεία που συ-
γκαταλέγονταν στα θετικά του, με ορισμέ-
να bugs και λεπτομέρειες (π.χ. την αδυνα-
μία μεταφοράς των έμπειρων μονάδων σε
κατοπινά campaigns) να αμαυρώνουν ελα-
φρώς την εικόνα του.
To δεύτερο αποτελεί ένα φοβερά παρα-
γνωρισμένο παιχνίδι. Κάτι η άγνωστη εται-
ρεία δημιουργίας του, κάτι η ελλιπής διαφή-
μισή του, κάτι η δυσκολία εντοπισμού του
από μεριάς των παικτών, άφησαν εν μέρει
στην αφάνεια έναν υπέροχο τίτλο. Διαθέτο-
ντας συμπαθέστατο πρωταγωνιστή, έξυ-
πνους και μακροσκελείς διαλόγους (που
μπορούσαν όμως ενδεχομένως να κουρά-
σουν ορισμένους παίκτες), εύστοχο χιού-
μορ, υπέροχα hand-drawn γραφικά και ικα-
νοποιητικό αριθμό γρίφων, είναι από εκείνα
τα adventure games που δεν τους έλειπε
τίποτα, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν τα θυμάται
σχεδόν κανείς. Παίζεται ευχάριστα μέχρι και
σήμερα, οπότε μη διστάσετε να του ρίξετε
μία ματιά, εάν το πετύχετε πουθενά.
Από κοντά ερχόταν και το The
watchmaker, που επίσης αντιμετώπισε
προβλήματα κυκλοφορίας, όντας προϊόν
ιταλικής εταιρείας, που άργησε πολύ να
βρει το δρόμο του προς τις υπόλοιπες αγο-
ρές. Η ενδιαφέρουσα υπόθεσή του, οι γρί-
φοι που απαιτούσαν συνδυαστικές ενέργει-
ες από πλευράς του παίκτη, τα πολύ καλά
3
D γραφικά και η ατμόσφαιρά του προσπα-
θούσαν να αντισταθμίσουν τον προβλημα-
τικό χειρισμό, την ανόητη ύπαρξη ορισμέ-
νων action sequences και το κακό σύστημα
save-load, που έμοιαζε με αυτό του πρό-
σφατου και ανεκδιήγητου Hoodwink. Αν τα
τελευταία είχαν προσεχθεί και αποφευχθεί,
σίγουρα θα είχε καταστεί ευρύτερα γνωστό
στους κύκλους των adventure gamers.
Τέλος, την τετράδα των άξιων αναφο-
ράς τίτλων έκλεινε το Duke Nukem:
Manhattan project. Εκεί που όλοι περίμε-
ναν (από τότε!) κάποιο νέο σχετικά με το
Duke Nukem Forever, ο Δούκας επέστρε-
ψε στις δύο διαστάσεις και στο platform
στοιχείο, από το οποίο και ξεκίνησε, άλ-
λωστε, την επιτυχημένη πορεία του. Με
ατού την απλότητά του, η οποία όμως
αναπόφευκτα παρέπεμπε σε παιχνίδι άλ-
λης εποχής, δυσαρεστώντας έτσι τους νε-
ότερους και πιο απαιτητικούς παίκτες που
είχαν συνηθίσει αλλιώς, και με την πάντα
αξιοπρόσεκτη παρουσία του εκκωφαντι-
κού πρωταγωνιστή του, κατάφερε να συ-
γκινήσει κυρίως όσους είχαν αγαπήσει τη
3
D version του τίτλου, αναπτερώνοντας
τις ελπίδες τους για τον ερχομό του
Forever, που τελικά άργησε… μόλις εν-
νέα ακόμη χρόνια!
PC
125
PC Master
ScummVm 1.5.0
Τ
ο διάσημο utility, που διευκολύνει
αφάνταστα την αναπαραγωγή 2D
adventure του παρελθόντος σε σύγ-
χρονα συστήματα και λειτουργικά,
έφτασε αισίως στην 1.5.0 έκδοσή του,
με πλήθος βελτιώσεων και υποστήριξη
νέων τίτλων, μεταξύ των οποίων το
Blue force.
ΝEΟ SitE/forum,
Γ
ια τη συλλογή παλαιών home μηχα-
νημάτων και κονσολών που διαθέτει
ο αναγνώστης και φίλος του περιοδικού
Fotis_KFOR σας έχουμε μιλήσει πολλά-
κις μέσα από την παρούσα στήλη. Πρό-
σφατα προχώρησε στη δημιουργία ενός
site με ατελείωτο όγκο πληροφοριών
για τα πάμπολλα μηχανήματά του, και
όχι μόνο, συνοδευόμενο από forum,
όπου τα μέλη μπορούν να ανταλλάσ-
σουν απόψεις και πληροφορίες. Από
εμάς, τι άλλο, καλορίζικο!
Ευχάριστο, πανέμορφο και σίγουρα παραγνωρισμένο το Gilbert Goodmate and the mushroom of
Phungoria.
