R
eview
121
PC Master
κάνουν τη δουλειά τους. Σε αντίστοιχα επί-
πεδα κινείται και ο ήχος.
Περνώντας στο «ψητό», το παιχνίδι χωρί-
ζεται στο turn-based και το real-time κομ-
μάτι. Το turn-based έχει να κάνει με το
«
grand strategy» μέρος του: αποικίζετε
πλανήτες, κατασκευάζετε εγκαταστάσεις,
κάνετε έρευνες για νέες τεχνολογίες, σχε-
διάζετε τα διαστημόπλοιά σας (πού πας στα
4
Χ, άλλωστε, χωρίς ship design, για να μπο-
ρεί κάθε χρήστης να φτιάξει το battlestar
των ονείρων του), μετακινείτε τους στό-
λους σας, διαχειρίζεστε τους πόρους σας
και γενικά κάνετε όλα όσα κάθε διαστρικός
αυτοκράτωρ οφείλει να κάνει για να κρατή-
σει τους υπηκόους του μάχιμους, χορτά-
τους και ευτυχισμένους, τους πλανήτες του
ακμάζοντες και τους στόλους του ισχυ-
ρούς. Το σύστημα διαχείρισης αποικιών θυ-
μίζει αρκετά άλλα παιχνίδια του χώρου
(
προσωπικά, μουέφερε στο νου έναν άλλο
αγαπημένο παλιό τίτλο, το Imperium Galac-
tica) και τα πλανητικά συστήματα και οι γα-
λαξίες που συναντά κανείς σε κάθε επεισό-
διο ποικίλλουν όσον αφορά στο μέγεθος
και τα χαρακτηριστικά τους. Εδώ το παιχνίδι
πάσχει από ασάφεια όσον αφορά στο πώς
λειτουργούν τα διάφορα interfaces, καθώς
υπάρχουν πολλές επιλογές που δεν γίνο-
νται εύκολα αντιληπτό το τι κάνουν και πό-
τε. Αυτό θα μπορούσε να λυθεί μέσω της
κλασικής trial and error μεθόδου, αλλά τα
καταραμένα bugs είναι πανταχού παρόντα,
οπότε απλά ο παίκτης καταλήγει συχνά πυ-
κνά στο «αυτό τι στο %$^#$@# κάνει» ή
«
αφού το πατάω, γιατί δεν γίνεται τίποτα»
και τα συναφή…
ALL HANDS, BATTLE STATIONS!
Καλό το management, αλλά όταν μιλάμε
για space strategy, μιλάμε πάνω από όλα
για λέιζερ, κανόνια πλάσματος, ασπίδες,
επικές διαστημικές μάχες κ.λπ. Εκεί το παι-
χνίδι γίνεται real-time. Μη φανταστείτε τί-
ποτα εξεζητημένους ελιγμούς σε τρεις δια-
στάσεις (πού νομίζετε ότι βρίσκεστε, στο
Homeworld;), αλλά την κλασικότερη και
απλούστερη «συνταγή» τίτλων όπως το Sins
of a Solar Empire, με τους στόλους να κι-
νούνται στο ίδιο «επίπεδο». Αν και εκ πρώ-
της όψεως οι επιλογές φαίνονται πολλές
και ελπίζει κανείς σε μάχες που διαφορο-
ποιούν το παιχνίδιαπό τους ανταγωνιστές
του, αυτό δεν ισχύει, καθώς, όπως αποδει-
κνύεται, πρόκειται για την κλασική RTS
«
κλωτσοπατινάδα»: αυτός με τα περισσότε-
ρα σκάφη, τις πιο γερές ασπίδες και τα κα-
λύτερα λέιζερ κερδίζει. Το πλέον σύνθετο
που θα χρειαστεί να κάνετε θα είναι να έχε-
τε κατά νου πότε τα ελαφρά σας σκάφη δέ-
χονται βαριά πυρά για να τα τραβήξετε πί-
σω και να στείλετε εμπρός τις ανθεκτικότε-
ρες μονάδες. Οπτικά πάντως, οι αναμετρή-
σεις είναι ωραίες – και θα ήταν ακόμα πιο
ωραίες, εάν τα σκάφη σας υπάκουαν: τα
κλασικά bugs σηκώνουν ξανά τα άσχημα
κεφάλια τους. Θα δείτε σκάφη τα οποία
έχουν λάβει σαφείς εντολές να μένουν ακί-
νητα, ενώ οι σύντροφοί τους (κατά έναν
παράδοξο τρόπο, είναι πάντα οι βαριές μο-
νάδες που «αγρόν αγοράζουν», ενώ οι ελα-
φριές «πλέουν μεθ’ ορμής ακαθέκτου»)
εφορμούν κατά του εχθρού. Εκτός εάν δεν
πρόκειται για bug και οι σχεδιαστές ήθελαν
να δείξουν ότι η πειθαρχία θα είναι άγνω-
στη ως έννοια στα ναυτικά του διαστήμα-
τος…
ALL CREW, ABANDON SHIP…
Το λέω μετά πόνου καρδίας, αλλά δεν
μπορώ να συστήσω καλή τη πίστει το Leg-
ends of Pegasus ούτε καν στους φανατικό-
τερους των 4X. Τα σχεδιαστικά του μειονε-
κτήματα, αν και ενοχλητικά, θα μπορούσαν
να είναι ανεκτά, ειδικά από τη στιγμή που
πρόκειται για την προσπάθεια μίας νέας και
άπειρης εταιρείας. Το σενάριο και η ατμό-
σφαιρα δίνουν στο παιχνίδι το δικό του χα-
ρακτήρα, ειδικά εάν ανήκετε, όπως και ο
γράφων, στην κατηγορία εκείνων που θέ-
λουν ιστορία στα παιχνίδια τους και όχι
απλά καλό gameplay. Ωστόσο, τα bugs κά-
νουν το παιχνίδι σχεδόν αδύνατο να παι-
χτεί. Πολύ απλά, το Legends of Pegasus κυ-
κλοφόρησε ημιτελές. Κάπου εκεί μέσα
υπάρχει ένα πολύ ωραίο παιχνίδι, με μία εν-
διαφέρουσα space opera ιστορία, η οποία
παρουσιάζεται με όμορφο κομιξάδικο τρό-
πο, όμως, τελικά, η χειρότερη εξωγήινη
απειλή του Legends of Pegasus δεν είναι οι
Χ’or ή οι Arthrox, αλλά τα… bugs. Και δεν
εννοώ σαν αυτά του Starship Troopers…
Είναι κρίμα, γιατί στην «καρδιά» του βρί-
σκεται ένα παιχνίδι το οποίο θα ήταν, αν
όχι καλό, σίγουρα αξιοπρεπές ως 4Χ. Με
μία λέξη: κρίμα…
Ο… «δίκας»: ο απαραίτητος ζόρικος, γενειοφό-
ρος ναύαρχος κάθε space opera ιστορίας που
σέβεται τον εαυτό της.
Αυτό στις παλιές ναυτικές τακτικές το έλεγαν «crossing the enemy’s Τ» – τα σκάφη μας περνούν
κάθετα μπροστά από τον αντίπαλο και τον… γλεντούν με ό,τι όπλο έχουν διαθέσιμο.
48
%
ΘΕΤΙΚΑ-ΑΡΝΗΤΙΚΑ
•
Ενδιαφέρουσα ιστορία
• «
Πλήρες» όσον αφορά στα 4Χ
χαρακτηριστικά του
•
Τα bugs δεν αντέχονται, σε σημείο
που το παιχνίδι πολύ συχνά γίνεται
unplayable
n
Είδος:
4
X strategy
n
Ανάπτυξη:
NovaCore Studios
n
Έκδοση:
Kalypso Media
n
Τιμή:
€
39
n
Ελάχιστες απαιτήσεις:
Windows XP SP2, Vista SP2, 7 SP2, επεξεργαστής Intel Core 2 Duo
3.0
Ghz ή αντίστοιχος AMD, μνήμη 2 GB, κάρτα γραφικών NVIDIA GeForce 8800 GT 512 MB ή ATi Radeon HD 4850 512 MB, 3 GB στον σκληρό δίσκο
n
Multiplayer:
Όχι
n
Επίσημο Web site:
legendsofpegasus.com
n
Επιρροές:
Homeworld, Battlestar Galactica
n
Εναλλακτική πρόταση:
Sins of a Solar Empire
Τα bugs κάνουν
το παιχνίδι σχεδόν
αδύνατο να παιχτεί.
