55
PC Master
λεοπτική σειρά, το game κατάφερε μέσω των πέντε επεισοδίων
να ενθουσιάσει κοινό και κριτικούς, έθεσε σοβαρή υποψηφιότητα
για Game of the Year και αντιμετώπισε ώριμα και σοβαρά το αρχι-
κό υλικό του κόμικ όπου βασίστηκε, χωρίς λογοκρισίες, «κλεψιές»
και ωραιοποιήσεις για να χαμηλώσει το επίπεδο ηλικιακής καταλ-
ληλότητας. Έμεινε ώριμο και βίαιο, όπως έπρεπε να είναι.
Βραβείο Hardware:
Raspberry Pi Model B
Όχι, δεν επιλέξαμε ούτε κάποιο τρέντι i-gadget ούτε μία υπερ-
σύγχρονη κάρτα γραφικών που θέλει πυρηνικό αντιδραστήρα για
να τρέξει. Με διαφορά, το πιο εντυπωσιακό και ιδιαίτερο hardware
της χρονιάς ήταν για εμάς το Raspberry Pi (Model B), που έχει ως
σκοπό να αποτελέσει έναν λειτουργικό υπολογιστή, με χαμηλό
κόστος (35 δολάρια για το απόλυτο μίνιμουμ λειτουργίας). Η τρο-
φοδοσία, το μόνιτορ, μέθοδος input κ.λπ. δεν συμπεριλαμβάνο-
νται, αλλά, κατά τα άλλα, το Pi είναι ένας απόλυτα λειτουργικός
υπολογιστής σε μία μόνο πλακέτα. Η τεχνολογία αυτή είναι ιδιαί-
τερα χρήσιμη σε χώρες που δεν έχουν οικονομική ευχέρεια, όπου
σπουδαστές και νέοι μπορούν έτσι να μάθουν τα βασικά της πλη-
ροφορικής με πολύ χαμηλό κόστος.
GOTY: Παιχνίδι της χρονιάς: GUILDWARS 2
Η ώρα της τιτανομαχίας. Οι φιναλίστ ήταν οι εξής:
■
X-Com
■
Dishonored
■
Guildwars 2
■
The Walking Dead
Κάθε παιχνίδι ξεχώρισε για το δικό του λόγο. Το X-Com αποτε-
λεί αναβίωση ενός συμβολικού παιχνιδιού που αγάπησε (τουλάχι-
στον) μία gaming γενιά.
Το Dishonored ήταν η έκπληξη της χρονιάς, το απόλυτα αμάλ-
γαμα stealth και δράσης με περιπέτεια. Τόλμησε να ξεκινήσει ένα
νέο setting σε μία εποχή που κατακλυζόμαστε από sequels και
αυτό είναι πολύ σημαντικό. Το Guildwars 2 ένωσε ανατολική με
δυτική σχολή στο game design κι αυτό δεν είναι μικρό επίτευγμα.
Είναι επίσης η μεγαλύτερη παραγωγή της χρονιάς, ένα πλούσιο
παιχνίδι με άπειρες ώρες gameplay και μάλιστα δωρεάν (ενώ τα
υπόλοιπα ΜΜΟ χρεώνουν είτε συνδρομή είτε microtransactions).
Το The Walking Dead ήταν ίσως η πιο δυνατή εμπειρία, μία ιστορία
με πολύ δράμα και αξέχαστους χαρακτήρες. Ήταν όμως αληθινά
ένα παιχνίδι ή απλά κάποιο interactive experience; Η κόντρα ήταν
σφοδρή μέχρι την τελευταία στιγμή, καθώς μας είχε κυριεύσει
αναποφασιστικότητα. Αγνοήσαμε την ιδέα να ρίξουμε απλά το
1
d4, ένα τετράπλευρο ζάρι, και να το αφήσουμε στην τύχη – τέ-
τοιες σημαντικές αποφάσεις δεν τις αφήνεις στην τύχη.
Σκεφτήκαμε την community και αποφασίσαμε να δώσουμε το
βραβείο στον πιο «γενναιόδωρο» τίτλο, στο παιχνίδι που προσφέ-
ρει περισσότερα πράγματα στον παίκτη, με τη μεγαλύτερη αντοχή
στο χρόνο. Κι αυτό φυσικά είναι το Guild Wars 2, το Game of the
Year του «PC Master» για το 2012! Ένα αριστούργημα που φρε-
σκάρει το είδος των ΜΜΟ, πετάει παλιές ιδέες και στερεότυπα του
είδους από το παράθυρο και εισάγει φρέσκιες ιδέες που προω-
θούν πιο άνετο παίξιμο, ενώ αναπτύσσει και την ιστορία του παι-
χνιδιού, χαρακτήρες και δεν αφήνει από έξω το story-telling.
Εκτός απ’ όλα αυτά, έχει από τα πιο άρτια art directions, είναι πα-
νέμορφο και γοητευτικό. Του αξίζει η πρωτιά!
PC
Βασίλης Κασαπίδης –Max Payne3:
Αναμφίβολα, το δικό μου GOTY εί-
ναι ο Μάξαρος. Το παιχνίδι, απ’ όπου και να το κοιτάξεις, είναι φαι-
νόμενο. Δεν είναι το καλύτερο action shooter εκεί έξω, αυτό είναι σί-
γουρο. Όμως, όπως ο Μαξ είναι αποκομμένος από την ανθρωπότη-
τα, έτσι και το Max Payne 3 σνομπάρει τη στάμπα του «action game»
και χρησιμοποιεί υποδειγματικό writing και αψεγάδιαστο voice-
acting για να πει μία ώριμη ιστορία και τα δένει όλα αυτά με παραδο-
σιακό αλλά άρτια προσαρμοσμένο για το 2012 gameplay.
Μιχάλης Τέγος – TheWalkingDead:
Παραμένω από αυτούς που σε
ένα παιχνίδι κοιτούν απαραίτητα την ιστορία. Ένα παιχνίδι μηχανικά
μέτριο μπορεί να σωθεί, για μένα, από ένα άρτιο σενάριο και καλούς
χαρακτήρες, και αντίστοιχα το πιο ενδιαφέρον gameplay να χαντα-
κωθεί από κακή αφήγηση ή μέτρια ιστορία. Γι’ αυτό και το προσωπι-
κό μου Game of the Year είναι το μικρό αριστούργημα της Telltale,
που παραδίδει μαθήματα αφηγηματικού ρυθμού στο episodic
gaming και δείχνει πώς το storytelling και η ποιοτική γραφή μπορούν
να αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του gameplay.
MαρίληΝίκολη –Dishonored:
Παλεύω με τον εαυτό μου (περιττό να
πω ποιος νίκησε) για να διαλέξω GOTY. Θα διαλέξω το Dishonored
για τρεις βασικούς λόγους: 1) Έχουμε πήξει στα sequels, ενώ υπάρ-
χουν νέοι τίτλοι που δεν τους έχουμε αφιερώσει το χρόνο και τη ση-
μασία που τους αξίζει. Το Dishonored έκανε τη διαφορά να ξεχωρί-
σει, τραβώντας την προσοχή και δεν μας άφησε σε ησυχία τόσο σε
δράση όσο και σε storytelling, μέχρι τους τίτλους τέλους. 2) Πρόκει-
ται για ένα παιχνίδι που συνδυάζει σενάριο, action, stealth και
adventure χωρίς να χαντακώνει κάποιο από αυτά, κρατώντας το βαθ-
μό δυσκολίας εκεί που πρέπει. 3) Επιτέλους, ένα action/adventure
του 2012 που δεν μας παίρνει από το χεράκι να μας καθοδηγήσει σε
κάθε δυσκολία του παιχνιδιού. Μου θύμισε παλιές καλές εποχές
Tomb Raider 2 & Indiana Jones, οπότε δεν έχω παρά να το τιμήσω!
Χρήστος Κουβόπουλος –Diablo3:
Δυστυχώς, δεν έχω προλάβει να
παίξω Dishonored και Guild Wars 2 και ίσως ένα από αυτά να κέρδι-
ζε για μένα το βραβείο. Αυτή τη στιγμή, όμως, αν έδινα το βραβείο
στο παιχνίδι που με έχει κρατήσει περισσότερο μέσα στο 2012, αυτό
με διαφορά θα ήταν το Diablo 3, μετά 1.0.5 εποχής – έχω καταγράψει
πάνω από 300 ώρες παιχνιδιού με το καταραμένο…
Άλκης Πολυράκης –Resonance:
Τόσο ευφυές character switching εί-
χαμε να δούμε από την εποχή του Day of the Tentacle. Ιστορία και
γρίφοι που άγγιξαν το άριστα, σε συνδυασμό με εξαιρετικές σχεδια-
στικές ιδέες και διάχυτη πρωτοτυπία.
ΚώσταςΜαυραγάνης: Δύσκοληεπιλογή, λόγωδύο τίτλων: Mass
Effect 3και X-ComEnemy Unknown.
Το πρώτο επειδή ήταν το grand
finale μίας επικής σειράς/ιστορίας/ gaming εμπειρίας που λάτρεψα
από την αρχή ως το τέλος της, και το δεύτερο επειδή ανήκω στη γε-
νιά αυτών που αναχαίτισαν UFO για πρώτη φορά κάπου γύρω στο
1994
και, ως εκ τούτου, χάρηκα πάρα πολύ όταν είδα ότι o εν έτει
2012 «
διάδοχος» ήταν αντάξιος της κληρονομιάς των UFO: Enemy
Unknown και X-Com: Terror From the Deep (τα ενδιάμεσα δεν μου
προκάλεσαν ποτέ αντίστοιχες συγκινήσεις). Οπότε, και τα δύο! Με
Shepard και Normandy ή X-Com και Skyranger, HUMANITY RULES
SUPREME, κυρίες και κύριοι! (Cheater, επέλεξε δύο GOTY!).
Αποστόλης Καραβίας – Far Cry 3:
Ένα από τα καλύτερα shooter που
έχω δει τα τελευταία χρόνια: παράξενος/τεράστιος κόσμος, τροπικά
νησιά, insane άτομα και τρελό story! Έχει βασικά στοιχεία FPS, πλέ-
ον έχει inventory, αγοράζεις-πουλάς, ένα full extra FPS και «must»
για κάθε gamer. Σίγουρα αξίζει να είναι ο καλύτερος τίτλος, ακόμα
και αν γονατίζει κάθε PC.
Αντώνης Βαλασιάδης –Deponia:
Δεν είναι το τέλειο adventure (άλλω-
στε, περιέχει μόλις το 1/3 της συνολικής ιστορίας που υπόσχεται),
αλλά η τέλεια αφορμή για αισιοδοξία ότι είναι εφικτό το comeback
του είδους στα standards που έθεσε η LucasArts πριν από 20 περί-
που χρόνια: απίθανα visuals, σπαρταριστοί χαρακτήρες και καταστά-
σεις, ευφάνταστοι γρίφοι, ιδιαίτερος πρωταγωνιστής. Η τρίτη από-
πειρα κατάκτησης του κόσμου από τους Γερμανούς φαίνεται ότι θα
γίνει by Pointing & Clicking!
