κλοφορήσει το 1997, ήταν ένα turn-based war game, στο οποίο ο
παίκτης, εάν ήθελε να φτάσει μέχρι την Ινδία, έπρεπε κυριολεκτικά
να φτύσει αίμα. Το έπος του Αλεξάνδρου αναπαρίσταται (αν και με
πολλές ελευθερίες) και στο Rise&Fall: Civilizations at War, που έδω-
σε πρόσφατα το «PC Master». Η εκστρατεία έχει αποτελέσει και το
θέμα άλλων παιχνιδιών, όπως τα μέτρια Alexander: The Heroes
Hour, Alexander (του2004, βασισμένο στην ταινία του Όλιβερ Στό-
ουν) και Tin Soldiers: Alexander the Great (πολύ καλό αλλά «σκλη-
ρό» παιχνίδι για τους οπαδούς των war games με μινιατούρες).
Ένας πραγματικά εξαιρετικός τίτλος, ο οποίος ασχολείται με τα
δρώμενα στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, ήταν το Spartan της
Slitherine του 2004, ένας grand strategy–empire management τίτ-
λος, που επιτρέπει στον παίκτη να αναλάβει τον έλεγχο μίας πό-
λης-κράτους της αρχαίας Ελλάδας και να την οδηγήσει στο μεγα-
λείο, μέσω πολιτικής, διπλωματίας, οικονομίας και ισχύος των
όπλων. Από τα λίγα παιχνίδια που, αν και είναι εξαιρετικά σύνθετα,
με τεράστιο βάθος, μαθαίνονται πολύ εύκολα και σε αιχμαλωτίζουν
μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή σου. Ιδιαίτερες ήταν οι μάχες
του: ο παίκτης παρατάσσει τις μονάδες του στους σχηματισμούς
που επιθυμεί, δίνει τις εντολές του, και στη συνέχεια… ξεκινά η μά-
χη, στην οποία έχει ελάχιστες δυνατότητες επέμβασης. Αν και από
πλευράς gameplay ίσως να χωρούσε περισσότερη επέκταση, δεν
μπορεί να παραβλέψει κανείς το ότι είναι ίσως ο πιο ακριβής ιστορι-
κά τρόπος απεικόνισης του πώς διοικούσε το στρατό του ένας αρ-
χαίος στρατηγός. Το Ancient Wars: Sparta και το standalone
expansion του Fate of Hellas αποτέλεσαν πιο κλασικές RTS προσεγ-
γίσεις σε αυτή την περίοδο, ωστόσο δεν απέσπασαν καλές κριτικές.
Κλείνοντας, θα αναφερθώ σε έναν τίτλο ο οποίος ήρθε από το που-
θενά μέσα στο 2011 και έκανε θραύση στο χώρο, έχοντας αποσπά-
σει, χωρίς υπερβολή, διθυραμβικές κριτικές: το Hegemony: Philip of
Macedon και η πιο «αναβαθμισμένη» έκδοσή του, το Hegemony
Gold: Wars of Ancient Greece. H «μικρή αλλά τόσο μεγάλη»
Longbow Games δημιούργησε έναν τίτλο που πετυχαίνει τη μέση
οδό μεταξύ του Civilization και των Total War. Το αποτέλεσμα είναι
ένα αριστούργημα στρατηγικής, το οποίο αποδίδει με τον καλύτερο
τρόπο την άνοδο του Φιλίππου του Β’ στην εξουσία και τον Πελο-
ποννησιακό Πόλεμο, σε δύο campaigns «ντυμένα» με εξαιρετικά
γραφικά και στρωτό, λειτουργικό χειρισμό. Must play!
οςΤις ΠολεμιςΤης ακολουθειΤωμοι:
ΒυζανΤινηαυΤοκραΤορια
Δυστυχώς, φεύγοντας από τα ελληνιστικά χρόνια, το ενδιαφέ-
ρον του κόσμου των PC games για την ελληνική ιστορία φαίνεται
να μειώνεται. Και στην περίπτωση του ανατολικού ρωμαϊκού κρά-
τους, της χιλιετούς βυζαντινής αυτοκρατορίας, αυτό είναι άξιον
απορίας, καθώς, ως περίοδος, έχει πολύ «ψωμί». Η βυζαντινή αυτο-
κρατορία στα PC games εμφανίζεται σε grand strategy τίτλους,
όπως τα Medieval 1&2: Total War, Crusader Kings και Europa
Universalis, καθώς για αιώνες αποτελούσε μία από τις μεγαλύτερες
«
υπερδυνάμεις» του Μεσαίωνα. Ωστόσο, ο gaming κόσμος φαίνε-
ται να γνωρίζει πολύ καλύτερα τη μεσαιωνική ιστορία της Κεντρι-
κής και Βόρειας Ευρώπης. Παρ’ όλα αυτά, τα βυζαντινά campaigns
στα δύο Medieval είναι μοναδικές εμπειρίες, καθώς ο παίκτης κυ-
ριολεκτικά κατανοεί το τι συμβολίζει ο δικέφαλος αετός: πραγμα-
τικά, εάν θες να επιβιώσεις, οφείλεις να κοιτάς συνέχεια τόσο στην
Ανατολή όσο και στη Δύση! Και οι επελάσεις των καταφράκτων
υπό τις διαταγές αυτοκρατόρων της δυναστείας των Κομνηνών στα
βάθη της Ανατολίας, όπως και η υπεράσπιση των τειχών της Βασι-
λεύουσας από τις επιθέσεις πάσης φύσεως θρασύτατων εισβολέ-
ων, ε, είναι εμπειρίες που μέχρι σήμερα μόνο η σειρά Total War
έχει καταφέρει να προσφέρει σε τέτοιο βαθμό. Αξίζει να σημειωθεί
επίσης η μοναδική γεύση από Κωνσταντινούπολη που παίρνει κα-
νείς παίζοντας το Assassin’s Creed: Revelations. Ωστόσο, το παιχνί-
δι τοποθετείται χρονικά μετά την Άλωση.
ςυγχρονη εΠοχη
Και κάπου εδώ… κλείνουμε. Με φωτεινές εξαιρέσεις, όπως τα εγ-
χώρια «1453-1821: Η ώρα της απελευθέρωσης» (SDS Game Studios),
«1821:
Αγώνας για την ελευθερία» (διατίθεται πλέον δωρεάν από
την icehole) και παλαιούς τίτλους όπως το «Κρίση στο Αιγαίο» (εκδό-
σεις Γενναδείου Σχολής), η ενασχόληση με τα σύγχρονα δρώμενα
στα μέρη μας είναι ελάχιστη στο PC gaming. Οι Βαλκανικοί πόλεμοι
δεν έχουν μεταφερθεί ποτέ, όπως και η Μικρασιατική Καταστροφή,
ενώ σε τίτλους που έχουν να κάνουν με τον Α’ Παγκόσμιο δεν
υπάρχει κάποια αναφορά στο Μακεδονικό Μέτωπο. Όσον αφορά
στον Β’ Παγκόσμιο, ελληνικά στρατεύματα κάνουν εμφανίσεις σε
war games όπως τα Panzer General 1&2, ενώ κάποιες αποστολές επί
ελληνικού εδάφους λαμβάνουν χώρα και σε παιχνίδια όπως το Men
of War. Σενάρια «what if», στα οποία εμπλέκονται ελληνικές ένο-
πλες δυνάμεις συναντώνται σε αρκετά flight και naval simulators,
ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα κάνει και την εμφάνισή της
στα… Command and Conquer: μία αποστολή του πρώτου τίτλου της
σειράς λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα, ενώ στο Red Alert του 1996 o
No2 στην ηγεσία των Συμμάχων είναι ο Έλληνας στρατηγός Νίκος
Σταύρος, ο οποίος στο φινάλε του παιχνιδιού (εάν παίζετε με τους
Συμμάχους) παρουσιάζεται να… ξαποστέλνει στον άλλο κόσμο τον
Ιωσήφ Στάλιν μετά την πτώση της Μόσχας (το γεγονός ότι στα μέσα
του campaign η Ελλάδα παρουσιάζεται να έχει καταληφθεί από σο-
βιετικές δυνάμεις, με τον Παρθενώνα να καταστρέφεται από αερο-
πορικό βομβαρδισμό προφανώς παίζει το ρόλο του)!
Ελληνική ιστορία στο PC gaming, λοιπόν. Ελπίζουμε να δούμε
περισσότερη στο μέλλον. Και, έξω από τα PCs, ας ελπίσουμε οι
game developers του μέλλοντος να μη βρουν πολύ ενδιαφέρουσα
τη δική μας περίοδο για τα παιχνίδια τους. Ξέρετε τι λένε οι Κινέζοι
για τους «ενδιαφέροντες καιρούς»…
PC
PC Master
72
«
Ή ταν ή επί τας»: Σπαρτιάτες οπλίτες σε φάλαγγα στο Rome: Total War.
ΔΙΣ ΙΖ ΣΠΑΡΤΑΑΑ!
Στην μπάντα, στην μπάντα,
περνάνε τα κομάντα: Ιάσονας
και Ηρακλής σε επικίνδυνες
αποστολές, στο Rise of the
Argonauts.
