PC Master
16
H
μαγεία, άλλοτε απαραίτητο
δομικό συστατικό των
adventure games, τείνει να
εκλείψει από τους σύγχρο-
νους τίτλους.
Όχι, δεν πρόκειται για άλλο
ένα νοσταλγικό άρθρο στο οποίο θα ανα-
λύσουμε τους λόγους για τους οποίους
«
παλιά τα έκαναν όλα καλύτερα». Μιλάμε
για τη μαγεία όχι ως μεταφορική έννοια,
αλλά κυριολεκτικά: spells, potions, μάγοι,
ξόρκια, βουντού και άλλα συναφή. Κάποτε
adventures και magic ήταν έννοιες σχεδόν
ταυτόσημες, αφού ειδικά στην εποχή των
text adventures τα περισσότερα σενάρια
ανήκαν στο fantasy genre. Πλέον παρατη-
ρούμε ότι δίνεται έμφαση στα ρεαλιστικά
σενάρια, όπως αστυνομικά θρίλερ και περι-
πέτειες, ενώ κι αυτά που εμπίπτουν στη
σφαίρα του φανταστικού, εντάσσονται πε-
ρισσότερο στην κατηγορία της επιστημονι-
κής φαντασίας ή των παραφυσικών φαινο-
μένων, παρά στην κλασική έννοια της μα-
γείας. Κάνοντας μία ιστορική αναδρομή,
παρατηρούμε ότι ποτέ τα σενάρια τέτοιου
είδους δεν είχαν τόσο μικρό ποσοστό όσο
στη σημερινή εποχή.
Ξεκινώντας από το αρχικό Adventure,
διαπιστώνουμε ότι η μαγεία υπήρχε στο εί-
δος από την πρώτη μέρα. Πέραν της ιστο-
ρικής λέξης Xyzzy, δηλαδή του spell τηλε-
μεταφοράς, το παιχνίδι περιείχε trolls,
elves και ήταν σαφώς επηρεασμένο από
τον κόσμο της μυθολογίας του Tolkien.
Μοιραία, πολλά από τα text adventures
που ακολούθησαν το μιμήθηκαν και τα
spells αποτέλεσαν αναπόσπαστο κομμάτι
τους. Ίσως το πιο χαρακτηριστικό παρά-
δειγμα είναι η σειρά των Zork της Infocom.
Τόσο η αρχική τριλογία όσο και όσα παιχνί-
δια ακολούθησαν, τα μεταγενέστερα εκ
των οποίων είχαν graphics, λάμβαναν χώ-
ρα στο ίδιο underground σύμπαν, στο
οποίο η μαγεία διαδραμάτιζε βασικότατο
ρόλο. Αν δεν έχετε προηγούμενη εμπειρία
από τα παιχνίδια αυτά και έχετε την πε-
ριέργεια να επισκεφτείτε τον κόσμο τους,
σας συνιστώ το πολύ καλό FMV Zork Grand
Inquisitor, το οποίο μπορείτε να παίξετε
ακόμα κι αν δεν γνωρίζετε τι έχει γίνει στα
προηγούμενα.
Συνεχίζοντας τις αναφορές στα text
adventures, θα ήταν παράλειψή μας να μη
σταθούμε στη σειρά Spellcasting της
Legend Entertainment. Πολλά χρόνια πριν
από τον Harry Potter, υπήρξε ο Ernie
Eaglebeak, φοιτητής του Sorcerer
University, τον οποίο παρακολουθήσαμε
κατά τη διάρκεια των σπουδών του και μά-
θαμε μαζί του τα μυστικά της εκμάθησης
spells, αλλά και πώς αυτά μας βοηθούν με
το αντίθετο φύλο.
Έναν υπέροχο μαγικό κόσμο γνωρίσαμε
και στο Loom της Lucasfilm Games. Ακόμα
και το interface του παιχνιδιού αποτελού-
νταν μόνο από μία μαγική ρόκα, με την
οποία ο πρωταγωνιστής Bobbin Threadbare
ύφαινε spells που αποτελούνταν από μου-
σικές νότες. Αν και το παιχνίδι δανειζόταν
στοιχεία από την ελληνική μυθολογία,
στην ουσία το παιδί του αργαλειού βρισκό-
ταν σε έναν κόσμο που δεν έμοιαζε με κα-
νέναν άλλον, και για την ακρίβεια δεν δια-
σαφηνίστηκε ποτέ αν η ιστορία αυτή πε-
ριέγραφε το μέλλον του δικού μας πλανή-
τη ή κάποιου άλλου. Λίγα χρόνια αργότερα
το Gabriel Knight: Sins of the Fathers μας
πρόσφερε ένα εντελώς διαφορετικό είδος
μαγείας. Το πρώτο μέρος της περίφημης
τριλογίας της Jane Jensen διαδραματιζό-
ταν στη Νέα Ορλεάνη των Ηνωμένων Πολι-
τειών, που ήταν πάντοτε συνυφασμένη με
την αρχαία πρακτική της μαγείας βουντού.
Ο ομώνυμος ήρωας καλούνταν να εξιχνιά-
σει μία σειρά από τελετουργικές δολοφο-
νίες, σε ένα σενάριο πολύ σκοτεινό και
ενήλικο για τα δεδομένα του 1993, οπότε
κυκλοφόρησε.
Από τους πιο σύγχρονους τίτλους, ο
πρώτος που μου έρχεται στο μυαλό είναι
το Everlight: Of Magic & Power της Silver
Style Entertainment. Οι περιπέτειες του
Melvin στο μεσαιωνικό σκηνικό της πόλης
Tallen, με στόχο να γίνει πραγματικός μά-
γος, ήταν απολαυστικές, ειδικά από τη
στιγμή που προστέθηκε η εξαιρετικά πρω-
τότυπη δυνατότητα εναλλαγής της μέρας
με τη νύχτα κατά βούληση. Ένα άλλο πο-
λύ καλό παράδειγμα είναι το Emerald City
Confidential της Wadjet Eye Games. Με
σαφείς επιρροές από τον Μάγο του Οζ,
πρόκειται για ένα ιδιαίτερα καλογραμμένο
παραμύθι σε μία πόλη όπου, αν και η μα-
γεία αποτελεί μία πραγματικότητα, είναι
απαγορευμένη για σχεδόν όλους τους κα-
τοίκους της.
Αν αναρωτιέστε γιατί επιλέξαμε να μην
αναφερθούμε στη διαχρονική σειρά Simon
the Sorcerer, η απάντηση είναι ότι πάντα
θεωρούσα πως τα συγκεκριμένα παιχνίδια,
αν και πολύ καλά –ιδιαίτερα τα δύο πρώ-
τα– είχαν πολύ λιγότερη μαγεία από όση
θα περίμενε κανείς λόγω ονόματος.
ADVENTURE GAMES ΚΑΙ ΜΑΓΕΙΑ
του Άλκη Πολυράκη
Ο όμορφος κόσμος του
Everlight.
