125
PC Master
ΑΛΛΕΣ ΠΕΝΤΕ ΔΥΝΑΤΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ XΡΟΝΙΑ
TEST DRIVE III
Tα πολυγωνικά vector γραφικά για μένα θα είναι πάντα συνώνυμα
με την αληθοφάνεια και το ρεαλισμό, καθώς οι παλιοί προσομοιω-
τές τα χρησιμοποιούσαν κατά κόρον. Έτσι, καταχάρηκα όταν τα
Test Drive έφυ-
γαν από τα
«
χειροποίητα»
γραφικά και
μπήκαν στο
χώρο των
τριών διαστά-
σεων. Το παι-
χνίδι μάς προ-
σέφερε μία
αχανή –για τα
μέτρα της επο-
χής– έκταση
που διασχίζαμε όπως εμείς θέλαμε και μέσα της υπήρχαν λεωφό-
ροι, σήραγγες, διασταυρώσεις, ακόμη και ζώα με τα οποία συγκρου-
όμασταν. Και όλα αυτά με εναλλαγή ώρας και καιρικών συνθηκών.
Τίποτε καλύτερο από το να πηγαίνω μαλλιοκούβαρα, να έχει πίσσα
σκοτάδι, να ρίχνει στουπόχιονο και να γίνομαι πίτα πάνω σε μία
αγελάδα ελευθέρας βοσκής. Μιλάμε για μαγικές στιγμές!
PRINCE OF PERSIA
Το κολοσσιαίο αυτό platform πολλοί το μάθαμε ως το «παιχνίδι με
το παιδάκι που τρέχει». Το Prince of Persia μπήκε στη ζωή μου σε
άψογο συγχρονισμό με τα τότε βιώματά μου. Λίγο καιρό προτού το
δω στο PC μου,
είχα συμμετά-
σχει σε μία πα-
ράσταση του
κλασικού έρ-
γου «Ο Κλέφτης
της Βαγδάτης»
που είχε διορ-
γανώσει το πο-
λύ «προχώ»
φροντιστήριο
Αγγλικών όπου
πήγαινα. Υπο-
δυόμουν ένα ταπεινό χαμίνι του λιμανιού στην εναρκτήρια σκηνή,
ενώ αργότερα έκανα και μία σύντομη εμφάνιση ως ένα κακιασμένο
πλασματάκι… Και ενώ ήμουν σε εντελώς «χίλιες και μία νύχτες» φά-
ση, μου ήρθε κουτί αυτό το επικό παίγνιο και με αποτελείωσε. Ε, ρε
χρόνια…
SHARKEY’S 3D POOL
Ώρα για ένα ακόμη σύμπλεγμα της παιδικής ηλικίας μου να δει το
φως: Οι «cool» συμμαθητές μου πήγαιναν συχνά στα μπιλιαρδάδικα
και έλιωναν
στο «αμερικά-
νικο». Φυσικά,
ένα ζαχαρένιο
σπασικλάκι
όπως εγώ δεν
θα μπορούσε
να εμφανιστεί
σε ένα τέτοιο
κακόφημο χώ-
ρο, γιατί θα
κινδύνευε ποικιλοτρόπως. Για καλή μου τύχη όμως, υπήρξε αυτός ο
τίτλος, όπου μπορούσα να φανταστώ ότι μαγεύω τα πλήθη πάνω
στην τσόχα. Ιδιαιτέρως ευφάνταστοι ήταν οι αντίπαλοι που ήλεγχε
ο υπολογιστής, οι οποίοι ήταν κάθε καρυδιάς καρύδι: από μία απο-
μίμηση της Μέριλιν Μονρόε που δεν έπιανε και πολύ το χέρι της
(
στο μπιλιάρδο) έως έναν βετεράνο του αθλήματος που θύμιζε
τους Blues Brothers.
XENON 2
Το έχουμε ξα-
ναπεί ότι δυ-
στυχώς υπήρ-
χαν ορισμένα
είδη παιχνιδιών,
στα οποία ο πο-
λυαγαπημένος
μας PC υστε-
ρούσε ποιοτικά
και ποσοτικά σε
σχέση με άλλα
μηχανήματα που είχαν παράδοση σε αυτά. Ένα τέτοιο genre ήταν
και τα κάθετα shoot ’em up. Το Xenon 2 αποτελεί μία λαμπρή εξαί-
ρεση του κανόνα, που τάραξε τα λιμνάζοντα νερά του χώρου και
μας προσέφερε συγκινήσεις που μόνο στα coin-op μπορούσαμε τό-
τε να έχουμε. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την απαίσια φάτσα του διαστημι-
κού εμπόρου όπλων που συναντούσαμε στο τέλος κάθε πίστας. Με
τις αναβαθμίσεις και τα νέα όπλα που αγοράζαμε εκεί, τουμπανιά-
ζαμε σαν αστακό το σκάφος μας και συνεχίζαμε ακάθεκτοι τον πό-
λεμο των άστρων.
RANX
Από αυτό το υπερκαμένο υβριδιακό platform/RPG της Ubisoft έχω
μία ιδιαίτερα καλτ ανάμνηση. Υπόσχεστε ότι δεν θα γελάσετε, έτσι;
Ωραία, σας πιστεύω (...) «Κορυφαία» στιγμή του gameplay ήταν όταν
ο κτηνώδης πρωταγωνιστής Ranx… συνευρισκόταν με μία «ιέρεια
του πληρωμένου έρωτα» (πολύ μπροστά το παιχνίδι, έτσι;). Το πρό-
βλημα μου ήταν ότι αυτή η έτσι κι αλλιώς φευγαλέα σκηνή διαρ-
κούσε απειροελάχιστα κλάσματα του δευτερολέπτου στον τότε
«
πανγρήγορο» 386 μου και έτσι δεν μπορούσα να δω τι στο καλό γι-
νόταν! Ως εφευρετικό αγόρι όμως, κατέφυγα στον αργότερο 286
του κολλητού μου, για να πάρω μάτι με την ησυχία μου. Με απο-
γοήτευση ανακάλυψα ότι η επίμαχη σκηνή δεν έδειχνε και τίποτε
σπουδαίο και φάνταζε παντελώς αθώα σε σχέση με εικόνες που εί-
χα δει σε ορισμένα έντυπα της εποχής. Ουπς, δεν έπρεπε να μου
ξεφύγει αυτό…
