Page 125 - PC Master τ. 285

125
PC Master
ΑΛΛΕΣ ΠΕΝΤΕ ΔΥΝΑΤΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ XΡΟΝΙΑ
DARK AGES
Κακός μάγος
που θέλει την κα-
ταστροφή ενός
fantasy μεσαιωνι-
κού κόσμου;
Check. «Τούμπα-
νο» πρωταγωνι-
στής, με φοβερή
μακριά κόμη;
Check. Αυτό το Platform της φοβερής Apogee πάταγε σε πο-
λυχρησιμοποιημένους «δρόμους», αλλά τουλάχιστον ήταν μία
τίμια απόπειρα για κάτι καλό. Στους κύκλους των
«
Abandowarάδων» το παιχνίδι δεν έχει καλό όνομα και τρώει
αρκετό κράξιμο. Όμως εμένα μου άρεσαν τα θεαματικά όπλα
που περιείχε, και επίσης μου χάρισε αρκετές «arcade στιγμές»
που επιζητούσα διακαώς (δείτε παρακάτω και θα καταλάβετε).
Εδώ και αρκετά χρόνια η Apogee το διανέμει δωρεάν για όποι-
ον το αναπολεί. Όχι, δεν το έχω ξαναπαίξει από τότε, ούτε
πρόκειται να το κάνω σήμερα, γιατί πιθανότατα θα το σιχαθώ
μέσα στα πρώτα 66,6 δευτερόλεπτα. Σημασία, όμως, έχει το τι
πέρασα μαζί του τότε…
FASCINATION
Αυτό το
Adventure της γαλ-
λικής Coktel Vision
είναι σαν τις μετα-
μεσονύκτιες ζώνες
διαφόρων σκουπιδο-
καναλιών της επι-
κράτειας, που πα-
λιότερα έβαζαν «μα-
λακές» ταινίες ενηλίκων. Για τη «σκηνή του μπάνιου» σας έχω
μιλήσει παλιότερα, ανατρέξτε στο αντίστοιχο τεύχος. Εδώ θέ-
λω, για μία και μοναδική φορά, να προσεγγίσω σοβαρά το
Fascination από την Adventurική του πλευρά. Λοιπόν, δεν
ήταν και τόσο άσχημο. Είχε ορισμένα έξυπνα γριφάκια (αλλά
και αρκετό pixel-hunting) και, κάπου προς το τέλος, κατάφερ-
νε να κτίσει μία ατμόσφαιρα θρίλερ, όταν η πανέμορφη πρω-
ταγωνίστρια βρισκόταν σε θανάσιμο κίνδυνο από όλους τους
μαφιόζους που είχε ενοχλήσει με την έρευνά της.
LEMMINGS
Όποιος δεν έχει παίξει ούτε μία από τις πολλές εκδόσεις
που γνώρισε αυτό το παιχνίδι ανά τα χρόνια, μάλλον κάνει
πολλή παρέα με τον Vanilla Ice. Τέλος πάντων... Τον καιρό
εκείνο δεν είχα ιδέα ότι τα γλυκούλικα Lemmings, που προ-
σπαθούσα να καθοδηγήσω με ασφάλεια στην έξοδο κάθε πί-
στας, ήταν βασισμένα σε ένα πραγματικό ζωάκι. Τι είχαν τρα-
βήξει τα καημένα μέχρι να καταφέρουμε να βρούμε το σωστό
συνδυασμό δράσεων για τη διάσωσή τους! Βέβαια, για να πω
την αμαρτία μου, δεν στενοχωριόμουν και ιδιαίτερα αν κάτι
πήγαινε στραβά: ο τρόπος που αυτά τα πλασματάκια συνα-
ντούσαν το μαζικό
θάνατό τους ήταν
ιδιαίτερα απολαυ-
στικός (ναι, από μι-
κρός διαισθανόμουν
ότι είμαι «διαφορετι-
κός», αργότερα το
κατάλαβα έμπρα-
κτα… εκτός αν κι
εσείς νιώθατε έτσι, οπότε αναφωνώ: Ψυχάκηδες ενωθείτε!).
MONKEY ISLAND 2
Εννοείται ότι αυτό είναι το σημαντικότερο παιχνίδι του 1991
και ένα από τα σημαντικότερα όλων των εποχών. Εσκεμμένα
του αφιερώνω λιγότερο χώρο, γιατί αν έμπαινα στη διαδικασία
να το περιγράψω διεξοδικότερα, θα ξέσπαγα σε απίστευτα γο-
ερό κλάμα (και ως
γνωστόν, οι Κιμμέρι-
οι δεν χύνουν ούτε
δάκρυ). Ας πούμε
μόνο ότι ήταν η ώρα
για τη Lucasarts να
αναφωνήσει με στε-
ντόρεια φωνή «Νενί-
κηκά σε Sierra»… Τό-
σα χρόνια μετά και
(
σχεδόν) τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί του. Συγχωρέστε
μου τη συγκίνηση και ας μου επιτραπεί να στείλω ένα μήνυμα
προς τον άνθρωπο που με έφερε σε επαφή με αυτό το αρι-
στούργημα: Παλιέ μου φίλε «CLS», σε είχα γνωρίσει μόνο λίγες
μέρες όταν ήρθες στο σπίτι μου για να δεις τον υπολογιστή
μου και μαζί σου έφερες τις δισκέτες αυτού του ιερού παιχνιδι-
ού. Σε ευχαριστώ για όλα, φίλε! Πόσο δίκιο είχες σε κάποια
πράγματα! Να είσαι καλά, όπου κι αν βρίσκεσαι…
PIT FIGHTER
Ναι, είναι άθλιο,
απαράδεκτο και μί-
ζερο. Αλλά αυτό το
Beat ’Em-Up είναι
ιδιαίτερο για μένα,
πώς να το κάνουμε!
Είναι ένα από εκείνα
τα παιχνίδια που
έδιναν στο PC μου μία «αύρα» από τα coin-op, τα οποία δεν
ήταν καθόλου εύκολο να επισκεφθώ τότε λόγω της ηλικίας
μου, αλλά και του «baby face» παρουσιαστικού μου (το οποίο
διατηρώ ακόμα, να ξέρετε). Άντε, θα σας δώσω άλλη μία καλτ
δραστηριότητα της νιότης μου: Όταν έπαιζα παιχνίδια τέτοιου
τύπου μαζί με φίλους, αρκετές φορές υποκρινόμασταν ότι
ήμασταν στα κανονικά «ουφάδικα», λέγοντας ατάκες, μιμού-
μενοι τον ιδιοκτήτη και τους πιο χαρακτηριστικούς (καμένους)
θαμώνες!