139
PC Master
Pamperas:
Η απάντησή μου: «Μάνα, εγώ
μία μέρα θα παίζω παιχνίδια και θα πληρώ-
νομαι. Επίσης, θα βρω δουλειά που δεν θα
απαιτεί να ξυπνάω πρωί». Τώρα βλέπει το
όνομά μου στο περιοδικό και συγκινείται,
πανάθεμά την :P
Bilaros:
TAKE THAT, MOM!
Maladroid:
Πραγματικό success story.
Μιχάλη, η σκηνή σού ανήκει.
Pamperas:
Μισό ν’ αλλάξουμε το νερό...
CitizenMac:
Ευχαριστώ, κύριε πρόεδρε.
Εμένα, που λέτε, οι γονείς μου δεν είχαν
καθόλου καλή σχέση με την τεχνολογία.
Θεωρούσαν ότι δεν υπήρχε κανένα απολύ-
τως όφελος και ότι εξυπηρετούσε μόνο για
να χάνω την ώρα μου και να μη διαβάζω.
Bilaros:
Φήμες.
CitizenMac:
Άρα δεν είχα good cop-bad
cop κατάσταση, αλλά χρειάστηκε να ανα-
πτύξω δεινά διαπραγματευτικά skillz για να
αποκτήσω τον πρώτο μου 8086, κατόπιν το
πρώτο μου Game Boy κ.λπ.
Fairy:
Μα δεν διάβαζε ότι τα παιδιά που
ασχολούνται με video games έχουν ανε-
πτυγμένες ικανότητες σε σύγκριση με τους
Muggle;
CitizenMac:
Τους είχα δείξει όλη την
απαραίτητη αρθρογραφία, αλλά παραδό-
ξως δεν πείσθηκαν. Άσε που είχα το πρό-
σθετο πρόβλημα ότι η μάνα μου διαολιζό-
ταν άγρια όταν με έβλεπε να διαβάζω «PC
Master» και «User» αντί για κάποιο βιβλίο.
Maladroid:
«
PC Master» - «Καπλάνι της
Βιτρίνας», σημειώσατε 1.
CitizenMac:
Επίσης, μια φορά έκανα το
εξής ατόπημα: έχοντας μαζέψει λεφτά από
δω κι από κει, μήνα Μάρτιο νομίζω, παράγ-
γειλα δύο παιχνίδια από κείνα τα καταστή-
ματα που διαφημίζονταν τότε στα περιοδι-
κά. Το ένα ήταν το Mortal Kombat για
Game Boy και το άλλο το Indiana Jones
and the Fate of Atlantis για PC!
Fairy:
Α, εμένα μου τα έφερνε συνήθως
ο Άγιος Βασίλης αυτά.
CitizenMac:
Οπότε φτάνουν μία ωραία
πρωία τα παιχνίδια στο σπίτι και ανοίγω
εγώ το πακετάκι τρισευτυχισμένος... και το
βλέπουν οι γονείς μου και γίνεται χαμός.
Alkis21:
Αμάν.
CitizenMac:
«
Παράγγειλες ΔΥΟ παιχνί-
δια; Και πότε θα διαβάσεις; Είναι δυνατόν,
όλη μέρα αυτό θα κάνεις;»
Maladroid:
Μα μπροστά τους το άνοι-
ξες; You know nothing, John Snow...
CitizenMac:
Ο πατέρας μου κόντεψε να
με βάλει να κλείσω το πακέτο και να το ξα-
ναστείλω στο μαγαζί!
Alkis21:
Πες μου ότι βρέθηκε κάποια άλ-
λη λύση!
CitizenMac:
Τελικά ο Indy κρατήθηκε
όμηρος μέχρι το τέλος της σχολικής χρο-
νιάς.
Alkis21:
Όχιιιιιιιιιιι... Πόνεσε...
Pamperas:
Έπρεπε να τους πεις ότι το
δεύτερο πακέτο είναι DLC του πρώτου.
CitizenMac:
Καλόοο. Βέβαια τότε δεν
υπήρχαν DLC.
Maladroid:
Λοιπόν, έχω και εγώ αρκετό
πόνο και δάκρυ να μοιραστώ, αλλά όχι κάτι
πολύ πιασάρικο.
Alkis21:
Άνοιξέ μας την καρδιά σου.
Maladroid:
Σ’ εμένα νομίζω ταιριάζει αρ-
κετά το μοντέλο good cop-bad cop. Ο
father ήταν εκείνος που άνοιξε το δρόμο,
φέρνοντας το ’85 στο σπίτι έναν Spectrum
ZX τον οποίο τους είχαν προμοτάρει σε κά-
τι επιμορφώσεις εκπαιδευτικών που παρα-
κολουθούσε. Μαζί έφερε και καμιά 10αριά
κασέτες (για κασετόφωνο) με παιχνίδια.
Alkis21:
Και δημιούργησε ένα τέρας.
Maladroid:
Τη μάνα μου όταν με έβλεπε
να παίζω εννοείς, φαντάζομαι. Ειδικά όταν
άρχισα να χώνομαι πιο δυναμικά, πρώτα με
τον 386 και αργότερα με τον Pentium 166
στο Γυμνάσιο, ένα μαύρο σύννεφο γκρίνιας
κρεμόταν διαρκώς από πάνω μου.
Fairy:
Γιατί παραμελούσες κι εσύ τα μα-
θήματά σου, παλιόπαιδο;
Maladroid:
Απεναντίας, πάντα έπαιρνα
πολύ καλούς βαθμούς. Η γκρίνια της ήταν
ότι «θα χαλάσεις τα μάτια σου τόσες ώρες»
και «δεν ακούς που λένε κάθε μισή ώρα να
σηκώνεσαι για διάλειμμα;».
CitizenMac:
Χαχα, είχε κάνει και το σχε-
τικό research η μαμά, κατέβηκε στη μάχη
πάνοπλη.
Maladroid:
Έχω και περιστατικό τραβηγ-
μένης πρίζας, μάλιστα κατάφερε να μου
κάψει έτσι μία παλιά CRT μάρκας ADI νομί-
ζω. Εκεί μέχρι και ο πατέρας μου κόντεψε
να σκάσει από τη στενοχώρια, μάλλον
επειδή ήξερε ότι ο κόσμος να χαλάσει θα
έπαιρνα άλλη :P
Pamperas:
Κάνα game του έδειξες να
παίζει τουλάχιστον του ανθρώπου;
Maladroid:
Μπα, δεν ψήθηκε ποτέ.
Αλλά καθόταν και έβλεπε, ειδικά όταν λύ-
ναμε γρίφους με την αδερφή μου στο
Pandora Directive. Αργότερα, όταν έπαιζα
μόνος μου το Overseer, αποπειράθηκε να
με βοηθήσει σε ένα puzzle αναπαράγοντας
το γρίφο σε χαρτί με ζωγραφισμένα τετρα-
γωνάκια και φακές.
Alkis21:
Respect.
Maladroid:
Δύο-τρεις φορές τον έπια-
σα και να παιδεύεται με ένα Super Brick
Game (=μούφα Tetris χειρός) που είχα.
Έχανε στο λεπτό και γελούσε με τα χάλια
του.
Alkis21:
Πάντως αυτό με τα μάτια είναι
κλασική γκρίνια. Ευτυχώς εγώ είχα πάντα
20/20
και τη σκαπούλαρα, αλλά σε φίλους
με μυωπία πάντα φταίχτης έβγαινε το PC!
Maladroid:
Ρε παιδιά, εκείνο το άθλιο
τζαμάκι-φίλτρο που όλο ξεκόλλαγε, το εί-
χε κανείς σας πάνω στη CRT; Χωρίς αυτό η
μάνα μου ούτε στα 2 μέτρα δεν με άφηνε
να την πλησιάσω.
Pamperas:
Ναι, το φορούσα και εγώ για
να τους κάνω το χατίρι.
Alkis21:
Όχι βέβαια, αλλά φρόντιζα να
κοροϊδεύω επιμελώς όσους είχαν.
Maladroid:
Ελπίζω να το έχουμε ακόμα
κάπου για να ξορκίσω τους δαίμονες ρίχνο-
ντάς το από τον πέμπτο. Ώσπου να φτάσει
κάτω, καλές διακοπές και τα λέμε τον επό-
μενο μήνα, everyone!
PC
Δεν πάθανε τίποτα τα μάτια μου, ρε μάνα, απλώς αυτές οι καινούργιες οθόνες των 32’’ παραείναι
μικρές...
–
Μπαμπά, πες της ότι το δεύτερο παιχνίδι
είναι για σένα.
–
Τρελάθηκες, δεν βλέπεις ότι κρατάει σκούπα;
