Μετά από μία γρήγορη κατόπτευση του χώρου, τα μάτια μας
άρχισαν να «γουρλώνουν»! Αγνοώντας εντελώς τα διάφορα «παι-
χνίδια» στα οποία οι παρευρισκόμενοι μπορούσαν να κερδίσουν
μάρκες, τις οποίες στη συνέχεια αντάλλαζαν με αναμνηστικά
δώρα, κατευθυνθήκαμε ολοταχώς σε αυτό που μας τράβηξε την
προσοχή. Φτάνοντας στο χώρο όπου βρίσκονταν φορτηγά, τζιπ,
ραντάρ και αντιαεροπορικοί πύραυλοι του πρώην Σοβιετικού
Στρατού, καταλάβαμε ότι επρόκειτο για ένα απλό «πρόγευμα» και
μόνο. Και αυτό διότι ακριβώς δίπλα υπήρχαν παραταγμένα παρο-
πλισμένα αεροσκάφη κι ελικόπτερα της πρώην Σοβιετικής Πολε-
μικής Αεροπορίας, όλα φέροντα το logo του World of Warplanes.
Ανάμεσα σε Su-25 Frogfoot, MiG-23 Flogger, Su-17 Fencer και
Mil-Mi 8 Hip είδαμε κάτι που δεν πιστεύαμε ποτέ ότι θα δούμε ιδί-
οις όμμασι! Ένα τρι-ηχητικό αναχαιτιστικό MiG-25 Foxbat αλλά
και ένα ελικόπτερο κρούσης Mil-Mi 24 Hind-E! Πρόκειται για τους
δύο μεγαλύτερους «φόβους» του ΝΑΤΟ την εποχή του Ψυχρού Πο-
λέμου. Μετά από ένα γεμάτο δίωρο και εκατοντάδες Mbytes φω-
τογραφιών κάθε λεπτομέρειας των δύο συγκεκριμένων αεροσκα-
φών (ξύπνησε ο μοντελιστής βλέπετε), κατευθυνθήκαμε στο χώ-
ρο που φιλοξενούσε άρματα μάχης του Σοβιετικού Στρατού. Από
το ISU-152 του 1943, το IS-3 του 1944 και το Τ-55 του 1946, μέχρι
το ZSU-23/4 Shilka του 1964 και το T-80 του 1976, όλα ήταν εκεί,
διακοσμημένα με το logo του World of Tanks φυσικά.
Υπήρχαν αρκετά ακόμη αυτοκινούμενα και αντιαρματικά πυρο-
βόλα, αντιαεροπορικά συστήματα, καθώς και ΤΟΜΠ και ΤΟΜΑ,
αλλά το επόμενο δίωρο ξοδεύτηκε στη λήψη φωτογραφιών των
προαναφερθέντων από κάθε δυνατή γωνία! Κάποια στιγμή ακού-
στηκε ένας βρυχηθμός στον ουρανό και πάνω από τα κεφάλια
μας εμφανίστηκαν 5 αεροσκάφη ενός ακροβατικού σμήνους, τα
οποία εκτελούσαν επικίνδυνους ελιγμούς είτε κατά μόνας είτε
σε σχηματισμό! Πιο legendary πεθαίνεις...
Στη σκηνή ανέβηκε το ρωσικό συγκρότημα BI-2 (ας είναι καλά
το πρόγραμμα, σιγά μην το ξέραμε!), το οποίο πρέπει να είναι
αρκετά δημοφιλές, καθώς οι ντόπιοι προσκεκλημένοι ήξεραν
τους στίχους όλων των τραγουδιών! Μην καταλαβαίνοντας καν
τη γλώσσα, αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με τις υπόλοιπες
ατραξιόν της εκδήλωσης. Υπήρχαν εντυπωσιακά τηλεκατευθυνό-
μενα άρματα μάχης, αεροσκάφη και πλοία, μεσαιωνική αρένα
(
για όποιον ήθελε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στη χρήση με-
σαιωνικών όπλων), σκηνές αφιερωμένες στον καθένα από τους
τίτλους που κυκλοφόρησε η Wargaming στη 15χρονη ιστορία
της (φυσικά ρίξαμε μερικές «ντουφεκιές» σε WoT και WoWP),
κιόσκια με δωρεάν παγωτό και (γλυκό;) ποπ-κορν, πεδίο βολής
με τόξα και βαλλίστρες, καθώς και η επόμενη στάση μας. Δύο
πεδία βολής με όπλα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου!
Δεν υπήρχε περίπτωση να μην το εκμεταλλευτούμε και έτσι,
μετά από μία σύντομη αναμονή στην ουρά, ρίξαμε με δύο εκδό-
σεις Mosin Nagant, με KAR-98K και, φυσικά, με ΑΚ-47
Kalashnikov. Αγνοήσαμε πλήρως το βαρύ πολυβόλο Maxim που
υπήρχε στημένο, καθώς και το οπλοπολυβόλο RPK, ενώ τα υπο-
πολυβόλα MP-40 και PPSh-41 είχαν δυστυχώς μπλοκάρει. Τα πυ-
ρά ήταν άσφαιρα φυσικά αλλά και πάλι, η αίσθηση των βολών
αλλά και του χειρισμού του κινητού ουραίου μάς αποζημίωσαν
και με το παραπάνω.
Κάπου εκεί άρχισε να νυχτώνει στη Λευκορωσία και, μετά τη
σύντομη ομιλία του Victor επί σκηνής, έπιασε μία αρκετά δυνατή
μπόρα. Μέσα σε δευτερόλεπτα είχαν εμφανιστεί από το πουθενά
κούτες με αδιάβροχα για όλους τους καλεσμένους! Μιλάμε για
οργάνωση ακριβώς σαν αυτή που έχουμε στην Ελλάδα...
Η πολύωρη ορθοστασία και πεζοπορία είχαν αρχίσει να επιβαρύ-
νουν τα πόδια κι έτσι κατευθυνθήκαμε προς τη σκηνή των VIPs.
Μετά από μία 45λεπτη συναυλία του βρετανικού electro-pop
συγκροτήματος Hurts, ήρθε η ώρα για το main event. Επί σκηνής
ανέβηκαν, άρτι αφιχθέντες από τις ΗΠΑ, οι The Offspring! Pretty
Fly (for a white guy), Self Esteem και όλες οι υπόλοιπες επιτυχίες
του γνωστού αμερικανικού συγκροτήματος δόνησαν τη σκηνή
(
και τα κεφάλια μας) για μία περίπου ώρα. Εν τω μεταξύ, στο VIP
τα αναψυκτικά και οι χυμοί είχαν αντικατασταθεί από αμέτρητα
σφηνάκια βότκας, τα οποία έδειχναν να έχουν ιδιότητες Λερναίας
Ύδρας. Ένα έπινες, δύο έπαιρναν τη θέση του! Αν μάλιστα κάπου
κοντά βρισκόταν και κάποιος από τους Ιταλούς συναδέλφους,
ένα παίρναμε να πιούμε, 4 άδεια ποτήρια έμεναν πίσω μας...
Τους Offspring ακολούθησε ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό laser
show καθώς και εκατοντάδες βεγγαλικά και πυροτεχνήματα,
προτού αναλάβει να μας αποτελειώσει ένας εξαιρετικός DJ
(
όποιος και αν ήταν). Με την ηλεκτρονική μουσική να «βαράει»
ανελέητα και τα άδεια σφηνοπότηρα να σχηματίζουν σωρούς, η
επιστροφή προς το ξενοδοχείο γύρω στις 4 το πρωί είναι απλώς
μία θολή ανάμνηση...
PC
PC Master
54
Χαμηλή διέλευση του ακροβατικού σμήνους που μας άφησε όλους με το
στόμα ανοιχτό.
Πλευρική άποψη του άκρως
εντυπωσιακού ISU-152 “Zveroboy”.
Κάπου σε αυτό
το σημείο η βότκα
άρχισε να κάνει
ιδιαίτερα αισθητή
την παρουσία της…
