125
PC Master
ΑΛΛΕΣ ΠΕΝΤΕ ΔΥΝΑΤΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ XΡΟΝΙΑ
DOOM II
Τα ακόρεστα για
πόνο και κατακρε-
ούργηση στίφη των
οπαδών των DOOM
διψούσαν για περισ-
σότερο αίμα και
κραύγαζαν για συνέ-
χιση του μακελειού!
Η id έσπευσε να τους ικανοποιήσει… Άπειρες οι αναμνήσεις
από αυτό το έπος! Ενδεικτικά, να αναφέρω τη μόνιμη «κλαού-
να» των γονιών μου ότι θα τρελαθώ και ότι θα γίνω μανιακός
δολοφόνος παίζοντάς το (το Doom II), καθώς και μία απίστευ-
τη στιγμή που μου έχει χαρίσει αυτή η παιχνιδάρα: Ήμουν που
λέτε ανεβασμένος σε κάποιο ψηλό κτήριο και μακριά απέναντι
μου υπήρχε ένα Imp. Το σκοτώνω και προφανώς αυτό μετα-
τράπηκε σε πολτοποιημένη μάζα. Έλα όμως που, αντί το
sprite του πτώματος να μείνει εκεί, έπεσε θεαματικά στο κε-
νό! Μου φάνηκε απίστευτα ρεαλιστικό και αποτρόπαιο! Ξέρω,
ακούγεται αστείο, αλλά ήταν η πρώτη φορά που είδα να συμ-
βαίνει κάτι τέτοιο σε οποιαδήποτε μηχανή γραφικών…
KING’S QUEST VII
Πιθανότατα μιλάμε
για το πιο μισητό παι-
χνίδι του αρχισυντάκτη.
Άρα, η αναφορά σε αυ-
τό είναι η ελάχιστη εκ-
δίκηση για την ψυχοσω-
ματική κακοποίηση που
δεχόμαστε από δαύτον!
Έχουμε και λέμε: Μετά το μαγικό King’s Quest VI, ήρθε η από-
λυτη ξενέρα. Η ιστορία του παιχνιδιού είναι ένας πραγματικός
«
τεστοστερονοδολοφόνος» που περιστρέφεται γύρω από την
αγωνία της βασίλισσας Valanice να παντρέψει την κόρη της,
τη Rosella. Ρε κυρά μου, αφού η κόρη σου δεν καίγεται για γά-
μο, τι τη ζαλίζεις; Γιατί δεν βγάζεις κήρυκες σε όλο το βασί-
λειο για να μαζέψεις κάθε προικοθήρα λεβέντη, μήπως και της
γυαλίσει κανείς; Και τέλος πάντων, εμείς τι σου φταίμε; Καθί-
στε και βρείτε τα, μάνα και κόρη. Και εσύ βρε Robertούλα
μου, κάπου ξέφυγες με τους καρτουνίστικους πειραματισμούς
σου. Στη Sierra ήσουν, όχι στην Disney που να πάρει!
MORTAL KOMBAT II
Το πρώτο MK έσπασε την κατάρα που είχε ο PC να μην δια-
θέτει κανένα πραγματικά καλό Beat ’Em Up. Είχαμε όλοι εν-
θουσιαστεί με την εξαιρετική μεταφορά του στα μηχανήματά
μας, όμως το θέμα ήταν ότι μπορούσαμε να το λιώνουμε και
στο τοπικό «ουφάδικο». Όπως και να το κάνουμε, σαν το Ar-
cade δεν έχει! Ειδικά η αίσθηση του να έχεις αργήσει στο μά-
θημα αγγλικών και από στιγμή σε στιγμή να ενδέχεται να
μπουκάρει η ασφάλεια και να σε μπαγλαρώσει για «διεξαγωγή
παράνομων παιγνίων», αλλά εσύ να θες να συνεχίσεις να παί-
ζεις, εκτόξευε την αδρεναλίνη μου στο κόκκινο! Το παππούδι
(
Θεός σχωρέστον) που
είχε το ουφάδικο δεν
έφερε όμως το MK II.
Αλλά αυτό δεν με πείρα-
ξε ιδιαίτερα: Το πάρτι με-
ταφέρθηκε στο PC μου,
αφού η μεταφορά του
MK II ήταν το ίδιο εκπλη-
κτική με του πρώτου. «Liu Kang wins» λέμε! «Fatality!»
RISE OF THE
ROBOTS
Ένα πραγματικά φρι-
κιαστικό παιχνίδι, όπου
υποδυόμαστε τον cy-
borg-σωτήρα της ανθρω-
πότητας απέναντι στην
επέλαση των μηχανών
(
μέσα στην πρωτοτυπία
μιλάμε). Παρά την αφόρητη αθλιότητά του, ήταν ένα τεχνολο-
γικό διαμάντι πολύ μπροστά από την εποχή του. Μάλιστα, το
«
παιχνίδι» (ή καλύτερα tech demo…) ερχόταν και με ενός εί-
δους benchmark που αξιολογούσε τα PCs μας και έκανε τους
κατόχους των 486 να φουσκώνουν από υπερηφάνεια. Θυμάμαι
ακόμα τη στιγμή που αντίκρισα το υψηλό σκορ που είχε φέρει
η φοβερή Trident μου σε σχέση με τη «γιωτομπαλική» κάρτα
γραφικών ενός γνωστού! Βέβαια, η υπερβολική έμφαση στον
τεχνικό τομέα έχει πάντα υψηλό κόστος, αφού αυτό που
έφτανε τελικά στον παίκτη ήταν κάτι άχαρα ντουβάρια, που
ναι μεν είχαν εντυπωσιακή όψη, αλλά πλακώνονταν σαν υπέρ-
βαρα δεκάχρονα…
ULTIMA VIII
You have been a thorn in my side for far too long, Avatar…
Με αυτά τα ανατριχιαστικά (αλλά και προφητικά) λόγια ξεκι-
νούσε η απόκοσμη εισαγωγή του πιο παρεξηγημένου Ultima
(
το Ultima ΙΧ δεν το θεωρώ Ultima). Παρά τα αμέτρητα προ-
βλήματα του στο σχεδιασμό και στο χειρισμό, το παιχνίδι αυτό
είχε κάτι το απόκοσμο και μυστηριακό. Μπορεί να έπαιζα επί
ώρες και να έκανα μηδενική πρόοδο στο σενάριο, αλλά και
πάλι περνούσα απίστευτα καλά μέσα στο αχανές –και «πρώι-
μα» sandbox– περιβάλλον του. Με γοήτευε φοβερά το πόσο
βίαιος και απρόβλεπτος ήταν ο κόσμος του, ενώ η σουρεαλι-
στική αισθητική των γραφικών του με υπνώτιζε. Όσοι βέβηλοι
κράζουν σήμερα το Ultima 8, ας αναλογιστούν για λίγο ότι αυ-
τό το παιχνίδι αποτέ-
λεσε σημαντική επιρ-
ροή για το μεταγενέ-
στερο Diablo που
«
αποκρυστάλλωσε» το
Hack ’n’ Slash. Δεν εί-
ναι τυχαίο άλλωστε
που ο Pyros είναι
φτυστός ο Diablo…
