51
PC Master
Έτος 3167 μ.Χ. Έκθεση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας του Ηνωμένου Ηλιακού Συστήματος, με
θέμα τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής των προγόνων μας, κατοίκων της Γης, περί τον 21ο αιώνα.
Καθώς τα διαθέσιμα στοιχεία που έχουμε από εκείνες τις εποχές είναι πολύ περιορισμένα, λόγω
των καταστροφικών πολέμων που διεξήχθησαν από τα μέσα του 21ου αιώνα έως και τις αρχές
του 23ου, η έρευνά μας στηρίχθηκε κυρίως σε ευρήματα από ψηφιακές αρχειοθήκες, τις οποίες
είχαμε την ανέλπιστη τύχη να ανακαλύψουμε σε ένα υπόγειο καταφύγιο. Σε αυτές τις αρχαϊκές
μονάδες αποθήκευσης δεδομένων, που ονομάζονταν «σκληροί δίσκοι», ανακαλύψαμε δείγματα
που πιστεύουμε ότι αντιπροσωπεύουν πρώιμες ψηφιακές αναπαραστάσεις του τρόπου ζωής των
ανθρώπων της περιόδου εκείνης. Παρακάτω, θα παρουσιάσουμε τα πιο αντιπροσωπευτικά
δείγματα που μπορέσαμε να αποκωδικοποιήσουμε.
Όλοι είχαν πολύ κακή
βραχυπρόθεσμη μνήμη
Δεν γνωρίζουμε αν πρέπει να το αποδώσουμε σε βιολογικά αί-
τια του ανθρώπινου είδους εκείνη την εποχή, όμως φαίνεται πως
οι πρόγονοί μας ξεχνούσαν πολύ εύκολα. Παραμένοντας στις τό-
σο προσφιλείς τους πολεμικές δραστηριότητες, παρατηρήσαμε
πολεμιστές που εισέβαλλαν κρυφά σε εχθρικές εγκαταστάσεις,
έχοντας ενεργοποιήσει άθελά τους το συναγερμό, απλώς να πα-
ραμένουν κρυμμένοι για μερικά λεπτά – οι διώκτες τους έμοιαζαν
να ξεχνούν την παρουσία τους και να συνεχίζουν αμέριμνοι τη
ρουτίνα τους, ενώ κανονι-
κά θα έπρεπε να περιπο-
λούν με την προσοχή τους
τεταμένη τουλάχιστον για
το υπόλοιπο της ημέρας.
Προφανώς λόγω βιολογι-
κής αδυναμίας ή εξελικτι-
κής ατέλειας, από την
οποία πλέον έχουμε ευτυ-
χώς απαλλαγεί, η μνήμη
των εχθρικών φρουρών εί-
χε λίγο καλύτερη διάρκεια
από αυτήν του χρυσόψαρου, ενός θαλάσσιου είδους που υπήρξε
σύγχρονο του ανθρώπου την εποχή εκείνη (βλ. Κατάλογο Ευρη-
μάτων Παλαιοντολογικής Υπηρεσίας ΗΗΣ, τόμος 5, σελ. 43).
Όλοι έτρωγαν ό,τι έβρισκαν
Οι διατροφικές συνήθειες των προγόνων μας ήταν παράξενες
από πολλές απόψεις. Δεν είναι μόνο ότι δεν είχαν τρόπους να
παρασκευάσουν συνθετική τροφή και αναγκάζονταν να θα-
νατώνουν ζώα και να καλλιεργούν τη γη για το φαγητό
τους, αλλά φαίνεται πως το φαγητό τους είχε ιδιαίτερες
θεραπευτικές ιδιότητες, καθώς κατέφευγαν σε αυτό για
να θεραπεύσουν οποιαδήποτε πληγή ή άλλη ασθένεια
τους έπληττε. Πάντως, φαίνεται πως η ποσότητα δεν
ήταν πρόβλημα γι’ αυτούς, καθώς έβρισκαν φαγητό πα-
ντού, από τους κάδους απορριμμάτων μέχρι κιβώτια, σε-
ντούκια και άλλους χώρους αποθήκευσης. Προκαλεί μία
απορία το γεγονός ότι συχνά ξυλοκοπούσαν συνανθρώ-
πους για το φαγητό που κρατούσαν (και έπεφτε στο έδα-
φος μετά τη μάχη), καθώς η αφθονία του φαγητού ήταν τέ-
τοια που δεν δικαιολογούσε τέτοιου είδους εχθροπραξίες.
Ενδεχομένως αυτό οφείλεται στη συνεχή πολεμική διάθεση
των προγόνων μας, αλλά συνεχίζουμε τη μελέτη μας σε αυτό
τον τομέα.
Το νερό του 21ου αιώνα
ήταν θανατηφόρο
Η ως τώρα θεωρία μας ότι οι πρόγονοί μας είχαν την ίδια σχέση
που έχουμε κι εμείς με το νερό αποδεικνύεται τώρα εντελώς
λανθασμένη με αυτά τα νέα στοιχεία. Φαίνεται πως οποιαδήποτε
μάζα νερού μεγαλύτερη από γούρνα σήμαινε άμεσο και ξαφνικό
θάνατο για τον άτυχο που θα έπεφτε μέσα της. Τι τραγική ειρω-
νεία, για ένα πλάσμα του οποίου το σώμα αποτελείται κατά 75%
από νερό να βρίσκει τέτοιο τέλος από το ίδιο αυτό στοιχείο που
εμείς συνδέουμε με τη ζωή. Εκτός αν αγνοούμε βασικές πληρο-
φορίες για τη βιολογία του ανθρώπινου είδους του 21ου αιώνα.
Οι βιολόγοι μας ήδη βρίσκονται σε στάδιο αναθεώρησης των ως
τώρα ερευνών τους με βάση τα νέα στοιχεία. Είναι, πάντως, άξιο
απορίας γιατί, εφόσον το νερό ήταν τόσο θανάσιμο γι’ αυτούς,
Του Μιχάλη «CitizenMac» Τέγου (twitter.com/michaeltegos)
Παντού υπήρχαν βαρέλια
εύφλεκτου ή εκρηκτικού υλικού
Μία παράξενη ιδιομορφία στις προαναφερθείσες πολεμικές
αναμετρήσεις, της οποίας το νόημα αδυνατούμε να καταλάβουμε,
είναι η τοποθέτηση στο πεδίο της μάχης βαρελιών, συνήθως κόκκινου
χρώματος, τα οποία περιέχουν εύφλεκτα ή εκρηκτικά υλικά.
Θα μπορούσαν να αποτελούν μέθοδο αποθήκευσης καυσίμων,
αλλά συνήθως δεν συναντάμε κανενός είδους όχημα
κοντά τους. Η δε τοποθέτησή τους σε σημεία που ενδέχεται
να συγκεντρωθεί μεγάλος αριθμός στρατιωτών (σε εξόδους,
στενούς διαδρόμους κ.λπ.) προβληματίζει, καθώς αποτελεί
σημαντικό κίνδυνο για την ασφάλειά τους. Θα συνεχίσουμε
να μελετούμε το παράξενο αυτό φαινόμενο,
το οποίο ενδέχεται να έχει θρησκευτικές/
δεισιδαιμονικές προεκτάσεις.
