σαγωγή του (εξακολουθώ να επιμένω ότι
ο ηθοποιός που υποδύεται τον αυτοκρά-
τορα Uriel Septim είναι φτυστός με έναν
γνωστό Έλληνα πολιτικό…), μαθαίνω για
κάποιες ερασιτεχνικές απόπειρες για βελ-
τίωση των γραφικών του, βλέπω φανατι-
κούς οπαδούς του να παρακαλούν την
Bethesda να το ξαναφτιάξει στα πρότυπα
του Skyrim και να βασίσει επάνω του τη
συνέχιση της εποποιίας των TES, ενώ δια-
βάζω με ευχαρίστηση τις αναμνήσεις άλ-
λων παικτών, που μου είναι τόσο –μα τό-
σο– οικείες. Και γλυκιά νοσταλγία με κα-
τακλύζει…
Οι λέξεις αδυνατούν να περιγράψουν
πόσο αναπολώ αυτόν τον τίτλο και πόσο
σημαντικός σταθμός υπήρξε στην πολυ-
τάραχη gaming ζωή μου. Οπότε, σε μια
απέλπιδα προσπάθεια να εκφράσω το μέ-
γεθος της εκτίμησης, του σεβασμού και
της ευγνωμοσύνης μου προς αυτόν, θα
πω μόνο το εξής: Αν είχα την επιλογή να
ζήσω στον κόσμο ενός ηλεκτρονικού παι-
χνιδιού, χωρίς αμφιβολία θα διάλεγα αυ-
τόν του Daggerfall: Εκεί μέσα θα ήμουν ο
αρχηγός μιας φατρίας νομάδων πολεμι-
στών. Όλη τη μέρα θα σπέρναμε τον τρό-
μο και τον θάνατο στους μισητούς
εχθρούς μας με τις έφιππες επιδρομές
μας, πάντα ντυμένοι με γούνες, δέρματα
και πάντα κραδαίνοντας Ατσάλι. Το βρά-
δυ, ξέφρενοι εορτασμοί θα λάμβαναν χώ-
ρα στο στρατόπεδό μου, με τις γυναίκες
των ηττημένων να θρηνούν για τους
άντρες τους και τα νέα σχέδια να κατα-
στρώνονται για τις μάχες της επόμενης
μέρας. Μα τον Κρομ, αυτό είναι το καλύ-
τερο στη ζωή!
PC
Skeleton of death, wanting my soul…
