Δ
εν ξέρω αν είναι η ιδέα μου ή αν
ισχύει στα αλήθεια, αλλά τον τελευ-
ταίο καιρό το είδος των RTS (real
time strategy) φαίνεται να χάνει σταθερά
έδαφος απέναντι στα «παλιομοδίτικα» (και
καλά) turn based.
Εξηγούμαι: όταν πρωτοεμφανίστηκαν
στις αρχές της δεκαετίας του 1990 τα real
time strategy, πολλοί θεώρησαν ότι το πα-
ραδοσιακό strategy, turn based, είχε πεθά-
νει. Τα παιχνίδια πραγματικού χρόνου υπό-
σχονταν γρηγορότερη δράση και συνοδεύ-
ονταν από πιο εντυπωσιακά εφέ και γραφι-
κά, κατά κανόνα. Η μεγάλη έκρηξη ήρθε
το ’95 με το C&C και ακολούθησε το War-
craft 2 (είχαν προηγηθεί βεβαίως τα War-
craft 1 και Dune 2). Για αρκετά χρόνια τα
RTS έδειχναν να βασιλεύουν, με τα turn
based να περιορίζονται σε πιο «κλασικά»
empire building παιχνίδια, τύπου Civiliza-
tion και Master of Orion (α, ρε, Micro-
prose).
Τα χρόνια πέρασαν και μαζί τους και η
εποχή της βασιλείας των RTS. Σήμερα, στα
τέλη του 2013, αυτό που παρατηρεί ο γρά-
φων είναι ότι, αν και τα strategy έχουν στα-
θεροποιηθεί ως είδος (έχοντας πέσει, κατά
την άποψή μου, σε σχέση με τις προηγού-
μενες δεκαετίες), το κέντρο βάρους έχει
μετατοπιστεί στα turn based: τα κατεξοχήν
παλιομοδίτικης στρατηγικής φιλοσοφίας
παιχνίδια γύρων. Τη στιγμή που οι δυνατοί
real time τίτλοι είναι λίγοι (Company of He-
roes 2, Starcraft 2), πολλά από τα πάλαι
ποτέ δυνατά χαρτιά τους έχουν αβέβαιο ή
και καθόλου μέλλον (βλ. Dawn of War, C&C
–
μην αρχίσω για το πόσο καταστροφή ήταν
το C&C 4 ή για το «γεφύρι της Άρτας» που
ακούει στο όνομα Generals 2-Ground Con-
trol, World in Conflict), σημειώνουν ανοδι-
κές τάσεις «εναλλακτικοί» τίτλοι που είναι
μεν RTS, αλλά τα λες και δεν τα λες ακρι-
βώς strategy: ο λόγος φυσικά για τα αρκε-
τά δημοφιλή τελευταία tower defence,
όπως το Anomaly. Διασκεδαστικά μεν, θέ-
λουν σκέψη, αλλά το tower defence ποτέ
δεν μου έκατσε καλά ως strategy, και να
με συγχωρούν οι φίλοι του είδους.
Απεναντίας, τα turn based, που κάποτε
θεωρούσαν πολλοί ότι πέθαναν, ζουν και
βασιλεύουν: το Rome 2 μπορεί να βασίζε-
ται στις φοβερές real time tactics μάχες
του, αλλά παραμένει στον πυρήνα του ένα
turn based empire management game,
ενώ τεράστια ονόματα, όπως X-Com και
Civilization, εξακολουθούν να σαρώνουν τα
πάντα, ενθουσιάζοντας κοινό και κριτικούς.
Στο χώρο των MMO, ανερχόμενοι τίτλοι
όπως το Jagged Alliance Online και το
March of War, είναι επίσης turn based, ενώ
το Sid Meier’s Ace Patrol του μετρ του εί-
δους αναμένεται επίσης να σημειώσει τε-
ράστια επιτυχία. Το Dragon Commander
έχει real time μάχες, αλλά διατηρεί τον
turn based χαρακτήρα του όσον αφορά στη
διαχείριση του κράτους του παίκτη, που
αποτελεί σημαντικό τμήμα του όλου παι-
χνιδιού. Και φυσικά δεν γίνεται να παραλεί-
πονται μεγάλες επιτυχίες που άνοιξαν δικές
τους σχολές, όπως το Massive Assault, το
οποίο έχει το δικό του φανατικό, single
player και multiplayer, κοινό, με παράδοση
που συνεχίζεται από τίτλους όπως το Battle
Worlds: Κronos, review του οποίου φιλοξε-
νείται σε αυτό το τεύχος. Ούτε γίνεται να
αγνοήσει κανείς την τεράστια σχολή του
Heroes of Might and Magic, μιας σειράς πα-
ραδοσιακά turn based, η οποία συνεχίζεται
μέχρι και σήμερα και έχει γεννήσει τερά-
στιο αριθμό κλώνων.
Κάποτε τα turn based θεωρούνταν «νε-
κρά», θύματα των RTS. Οι εξελίξεις έδειξαν
το αντίθετο. Πώς έρχονται καμιά φορά τα
πράγματα τελικά… (Αξίωμα που ισχύει
εντός και εκτός του strategy gaming.)
PC
PC Master
18
Του Κώστα «Archanger» Μαυραγάνη
Τι άλλη απόδειξη θέλετε ότι η turn-based στρατηγική ζει και βασιλεύει;
Turn based vs
rTs: σημειΩσατε 1;
Κατά βάθος είναι turn-based.
