βήξει έμπνευση από τα RPGοειδή στερεό-
τυπα που συναντάμε σε άλλα games, ο
πυρήνας του Double Dragon όμως παραμέ-
νει ο ίδιος. Το button mashing έχει θυσια-
στεί λιγάκι ώστε το dodge mechanic να δί-
νει μία νέα, ανανεωμένη πνοή στο (κουρα-
σμένο;) είδος των beat ‘em ups.
Όπως και οι προκάτοχοι, έτσι και στο
DD:N οι παίκτες θα κινούνται από τα αρι-
στερά στα δεξιά της οθόνης, αντιμετωπίζο-
ντας ορδές κακών, παλιών γνώριμων αλλά
και νέων κατηγοριών. Η ποικιλία σίγουρα
είναι μεγαλύτερη από αυτή στα original
παιχνίδια και περιλαμβάνει εχθρούς που
υπάρχουν μονάχα για λόγους προθέρμαν-
σης, νταγλάρια που αντέχουν στο ξύλο,
εχθρούς που τηλεμεταφέρονται και έχουν
μεγάλη γκάμα hand-to-hand επιθέσεων και
πάει λέγοντας. Άξιο αναφοράς είναι το γε-
γονός πως δεν βρήκα κάποιο είδος εχθρών
που να ήταν υπερβολικά δύσκολο ή/και
άτιμο, οπότε η δυσκολία όσο προχωράτε
στο παιχνίδι θα ανεβαίνει αρκετά ομαλά.
Στο ίδιο επίπεδο κυμαίνονται και τα levels,
τα οποία όλο και πιο συχνά θα εμφανίζουν
νέους περιβαλλοντικούς κινδύνους αλλά,
και πάλι, όχι κάτι τρομακτικά game-
breaking. Τέλος, ναι. Ακούω τι ρωτάτε. Για
να παίξετε το παιχνίδι με χαρακτηριστική
άνεση, θα χρειαστείτε ένα gamepad. Τα
πλήκτρα στο πληκτρολόγιο μπορούν να
αλλαχτούν, αλλά για κάποιο μυστήριο λό-
γο δεν μπορείτε να κάνετε το ίδιο στα
κουμπιά της κίνησης (τα βελάκια). Μεγάλο
μείον για το παιχνίδι αν είστε σαν και εμέ-
να, χωρίς ή και με ένα παλιό gamepad που
δεν αναγνωρίζει το παιχνίδι…
NeoN… NeoN everywhere!
Δεν μπορώ να εκφράσω πόσο τρομερά
είναι τα γραφικά του τίτλου. Βεβαίως, στε-
ρούνται ποιότητας λόγω του κονσολίστικου
port, αλλά για κάποιον λόγο οι τρισδιάστα-
τοι χώροι με τα πλήρως τρισδιάστατα μο-
ντέλα των παικτών και NPCs και τα παραδο-
σιακά 2d backdrops σε κάθε πίστα πετυχαί-
νουν μία εξαιρετικά καλαίσθητη χημεία. Συ-
νήθως η προσθήκη της τρίτης διάστασης σε
old-school παιχνίδια δεν βγάζει καλά συ-
μπεράσματα. Το DD:N αποφεύγει αυτή την
παγίδα διατηρώντας το 2.5d brawler
feeling, αντικαθιστώντας τα δισδιάστατα
μοντέλα με τρισδιάστατα. Από όποια μεριά
και αν το δεις, είναι απίστευτο. Τα γραφικά
καταφέρνουν να βάλουν στο ίδιο καλούπι
άφθονα ’80s/’90s references και σαχλά
sic-fi tropes για να δημιουργήσουν έναν
εξαιρετικό κόσμο. Τα τραγούδια-παρωδίες
που ακούγονται στο μενού όταν επιλέγου-
με διαφορετικές δυνάμεις, το cheesy voice-
acting των κακών και οι άκυρες ατάκες που
πετούν οι χαρακτήρες μας όταν χτυπούν
κάποιον εχθρό στο κεφάλι με ένα ρόπαλο
του baseball, το χέρι που δείχνει προς τα
δεξιά (σε περίπτωση που το παιχνίδι πι-
στεύει πως δεν ξέρουμε προς τα πού να
πάμε) που φέρνει πολύ σε ένα Power
Glove, τα ρούχα μερικών κακών που είναι
λες και βγήκαν από ’80s video clip και άλλα
πολλά που ίσως δεν κατάφερα να εντοπί-
σω. Πολύ απλά, ένα έργο τέχνης!
Δεν ξέρω τι άλλο να πω για να σας πεί-
σω να το δοκιμάσετε. Προς Θεού, αγαπητοί
αναγνώστες, για μονάχα 9 ευρώ προμη-
θεύεστε μ’ ένα από τα καλύτερα beat ‘em
ups όλων των εποχών. It’s… Brotacular!
115
PC Master
review
Ανάπτυξη:
WayForward/Abstraction
Games
Τιμή:
€ 8,99
Διάθεση:
Steam
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ:
CCCCC
Τελικά αυτά τα τσιράκια είναι πολύ αεροδυνα-
μικά!
Ελάτε εδώ, αν σας βαστάει!
Bimmy; +1.000 για το reference! Άραγε εσείς το πιάσατε;
Marian? NOOOOOO!!!
