R
eview
PC Master
70
T
ο 1998 έπεσε εντελώς τυχαία
στα χέρια μου ένα παιχνίδι το
οποίο έμελλε να καθορίσει τη
μετέπειτα «καριέρα» μου στο
χώρο των video games. Το
όνομα αυτού ήταν Thief: The
Dark Project, ένας τίτλος που παιζόταν
αποκλειστικά και μόνο μέσα στο απόλυτο
σκοτάδι, όταν όλοι οι υπόλοιποι έπεφταν
για ύπνο και η φύση ηρεμούσε. Και ήταν το
πρώτο παιχνίδι που με μύησε στη νοοτρο-
πία της stealth στρατηγικής, που με έμαθε
να απεχθάνομαι τα φώτα και να λατρεύω
το σκοτάδι, να περπατάω ανάλαφρα σαν τη
γάτα στις μύτες των ποδιών μου, να κρύβο-
μαι πίσω από τοίχους και κάτω από σκάλες,
να στήνω αυτί και να περιμένω την κατάλ-
ληλη στιγμή για να επιτεθώ στον εχθρό. Να
τσεκάρω ενδελεχώς το χώρο για να ανακα-
λύψω την καλύτερη δυνατή διαδρομή, ού-
τως ώστε να περάσω απαρατήρητος πίσω,
κάτω ή πάνω από τους Hammerites αλλά
ποτέ μα ποτέ από μπροστά τους.
Το Thief ήταν ο πατέρας του stealth και,
αντίθετα με όλα τα υπόλοιπα video games
που είχα παίξει μέχρι τότε, αντιπαθούσε την
τακτική «γιούρια κι όποιον πάρει ο χάρος».
Αντ’ αυτού, απαιτούσε από εμένα να βάλω
το μυαλό μου να δουλέψει (επιτέλους), να
αποκτήσω στρατηγική σκέψη, να έχω απί-
στευτη υπομονή, να είμαι αθόρυβος και να
κάνω το σκοτάδι δεύτερη φύση μου. Ακόμα
θυμάμαι (σαν σήμερα, και ας έχουν περάσει
16
ολόκληρα χρόνια) πως όταν το ολοκλή-
ρωσα το μόνο που ευχόμουν ήταν να κυκλο-
φορήσει άμεσα το επόμενο. Ω του θαύμα-
τος, η ευχή μου πραγματοποιήθηκε δύο χρο-
νάκια αργότερα με την εμφάνιση του Thief
II: The Metal Age, ενώ το 2004 η Eidos Inter-
active (που με είχε καλομάθει, η αλήθεια να
λέγεται), μου έδωσε το τελειωτικό χτύπημα
με το τρίτο κατά σειρά αριστούργημά της, το
Thief: Deadly Shadows. Και πάνω που είχα
αρχίσει να πιστεύω πως κάθε δύο με τρία
χρόνια θα έχω τη χαρά και την τιμή να ντύ-
νομαι ληστής και να γυρίζω στο όνομα Gar-
rett, η σειρά δεν κυκλοφόρησε ποτέ ξανά...
Χρειάστηκε να περάσουν δέκα χρόνια
(
διάστημα κατά το οποίο κατάφερε να γκρι-
ζάρει και το μαλλί μου) για να φτάσουμε
επιτέλους στο σωτήριο έτος 2014 και να
παίξω ξανά το λατρεμένο μου παιχνίδι. Το
τέταρτο Thief είναι πλέον γεγονός και φα-
ντάζομαι πως θα υπάρχουν πολλοί τρελοί
σαν κι εμένα σε αυτό τον κόσμο, που θα
χοροπηδάνε με αυτή την είδηση. Δεν είναι,
όμως, ούτε prequel ούτε sequel των προη-
γούμενων, καθώς ο Garrett δεν έχει βγάλει
ούτε ρυτίδα στο πρόσωπό του, ενώ τα μο-
ναδικά πράγματα που το συνδέουν με τους
προκατόχους του είναι η πόλη στην οποία
μεγάλωσε και μεγαλούργησε ο ήρωάς μας,
ο φίλος και συνάδελφος ληστής, Basso, τον
οποίο έσωσε ο Garrett από τους Ham-
merites στο Thief: The Dark Project, καθώς
επίσης και η έπαυλη του καπετάνιου του
πλοίου Abysmal Gale, Robert Moira, και της
συζύγου του Edwina, η οποία έχει γίνει
πλέον ψυχιατρικό άσυλο. Ας τα πάρουμε,
όμως, τα πράγματα από την αρχή για να
διαπιστώσουμε αν άξιζε τον κόπο ή όχι αυ-
τή η αναμονή των δέκα ετών.
ΑΜΑ ΡΑΓΙΣΕΙ ΤΟ ΓΥΑΛΙ...
Η ηρεμία στην πόλη (The City) έχει πλέ-
ον αποκατασταθεί και οι κάτοικοί της ζουν
μία όμορφη και ήσυχη ζωή. Παράλληλα, ο
Garrett συνεχίζει το αγαπημένο του άθλη-
μα που δεν είναι άλλο από το παρκούρ
στις ταράτσες και το πλιάτσικο σε όποιο
σπίτι βρεθεί στο διάβα του. Όλα βαίνουν
καλώς μέχρι τη στιγμή που ο έμπιστός του
φίλος Basso τον στέλνει σε μία άκρως επι-
κίνδυνη αποστολή, η οποία παίρνει αναπά-
ντεχα άσχημη τροπή με την εμφάνιση της
Erin, της νεαρής προστατευόμενης και μα-
θήτριας του ήρωά μας. Οι δυο τους θα βρε-
θούν πάνω στην ταράτσα του αρχοντικού
σπιτιού του βαρόνου Northcrest, όπου
ανέβηκαν για να παρακολουθήσουν ένα
απόκοσμο τελετουργικό πάνω από ένα
γυάλινο στέγαστρο που τους προσέφερε
την καλύτερη δυνατή θέα. Το γυαλί, όμως,
άρχισε να ραγίζει και, πριν προλάβουν να
αντιδράσουν, βρέθηκαν στο κενό.
THIEF
Καλώς τον και ας άργησε...
Του Θοδωρή «Pamperas» Βουδρισλή
PERFORMANCE
REPORT
ΤΟ ΤΡΕΞΑΜΕ ΣΕ:
Intel Core i7 960 3,2GHz, 12GB RAM,
Windows 7 64-bit, ATI Radeon 6950 2GB,
1920
x1080
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ:
Κανένα απολύτως πρόβλημα. Η Unreal
Engine δούλεψε αψεγάδιαστα σε όλα τα
σημεία του παιχνιδιού.
Βούτυρο στο ψωμί μας. «Καληνύχτα», φίλε!
Φώναξε κανείς κλειδαρά;
Μετά από δέκα
χρόνια, αυτό το χέ-
ρι ανοίγει ξανά...