R
eview
PC Master
76
τεινές δυνάμεις του Δράκουλα. Αντί λοιπόν
για το σταυρό-μαστίγιο του Gandolfi κρα-
δαίνουμε ένα εξίσου αποτελεσματικό
Shadow Whip, η δύναμη του φωτός (μπλε)
αντικαταστάθηκε με το Void Sword και η
δύναμη του σκότους (κόκκινο) με τις Chaos
Claws που ήδη φορούσαμε από το πρώτο
παιχνίδι. Τα χτυπήματα του Void Sword
αναπληρώνουν τη ζωή μας, ενώ οι φλεγό-
μενες γροθιές μας κάνουν θρύψαλα τις
ασπίδες ή την πανοπλία των αντιπάλων
(
πολύ χρήσιμο). Αντίστοιχα, αντί για μαχαί-
ρια πετάμε λεπίδες αίματος (don’t ask),
αντί για fairies νυχτερίδες που προκαλούν
σύγχυση στον αντίπαλο και αντί να καλεί
τον δαίμονα με τα μεγάλα… νύχια, η
ultimate ability του Δράκουλα εξαπολύει
τη δύναμη του Δράκου (αλλά πρακτικά κά-
νει απλώς ένα σαρωτικό ΑΟΕ). Όταν είναι
ενεργοποιημένη κάποια από τις δύο αυτές
αύρες, επηρεάζονται αντίστοιχα και τα
projectiles μας, με εφαρμογές στη μάχη
αλλά και σε environmental puzzles. Το και-
νούργιο στοιχείο είναι τα relics, που έχουν
διάφορες παραλλαγές και όταν τα χρησι-
μοποιούμε μάς δίνουν ένα παροδικό (συ-
νήθως) μπόνους, όπως να γεμίζουν άμεσα
την μπάρα ζωής μας, να δίνουν στις επιθέ-
σεις μας slow effect, να παρέχουν ατελεί-
ωτη Void και Chaos energy για κάποιο διά-
στημα κ.λπ.
Δυστυχώς, μετά τη γλυκιά πρώτη γεύση,
η δράση μεταφέρεται στο μίζερο παρόν. Ο
Δράκουλας ξαναζωντανεύει στο φέρετρό
του, αλλά μοιάζει πλέον σαν ένα θλιβερό
λείψανο που ξέχασε να κόψει τα νύχια του.
Συνεπώς, αν θέλουμε να έχουμε τύχη απέ-
ναντι στους acolytes του Οξαποδώ, θα πρέ-
πει να ανακτήσουμε τις δυνάμεις μας το
συντομότερο, και αυτό σημαίνει πολύ ξύ-
λο, power ups αλλά και ταξιδάκια στο πα-
ρελθόν(;). Γιατί ναι μεν η πλοκή εξελίσσε-
ται στη σύγχρονη εποχή και συγκεκριμένα
σε μία μεγαλούπολη αλά Gotham City, χτι-
σμένη στα ερείπια του κάστρου μας, αλλά
κάθε τόσο ο μικρός Trevor με τη μορφή
οπτασίας θα μας παρασύρει σε μία εναλλα-
κτική πραγματικότητα, όπου ο Δράκουλας
πρέπει να εξοντώσει τα φρικιά που έχουν
καταλάβει το κάστρο του αλλά και τους
εσωτερικούς του δαίμονες, που θέλουν να
του θυμίσουν ότι δεν είναι ένας τραγικός
ήρωας αλλά το Κακό προσωποποιημένο.
Σχεδόν πανομοιότυπο έχει διατηρηθεί
και το σύστημα των αναβαθμίσεων, αφού
έχουμε τρία talent trees, ένα για κάθε
όπλο (Whip, Void Sword, Chaos Claws),
όπου ξοδεύουμε experience points για να
αγοράσουμε ειδικές κινήσεις (combos) οι
οποίες, όμως, εδώ μπορούν να ενισχυθούν
περαιτέρω όσο περισσότερο τις χρησιμο-
ποιούμε στη μάχη. Η μπάρα της ζωής και
των δύο ειδών «mana» μεγαλώνει όσο βρί-
σκουμε τους αντίστοιχους κρυστάλλους,
ενώ ανοίγοντας ορισμένες κρυφές κόγχες
με τα ειδικά κλειδιά που μαζεύουμε, κερδί-
ζουμε πρόσθετα power ups, που συνήθως
είναι είτε αυξημένο relic capacity είτε ωμά
experience. Μια και ο λόγος για τα relics,
αυτά συνήθως πέφτουν από σκοτωμένους
αντιπάλους ή καταστρέψιμα στοιχεία του
περιβάλλοντος, ενώ τα projectiles μας
πλέον είναι ατελείωτα, απλώς μετά από
συνεχόμενη χρήση μπαίνουν για λίγη ώρα
σε cooldown. Ένα collectible που δεν
υπήρχε στο πρώτο LoS είναι οι σφήνες του
Kleidos, μέσω των οποίων αποκτούμε πρό-
σβαση σε μία αρένα με challenges. Όσο
περισσότερες μαζεύουμε τόσο μεγαλύτε-
ρη γκάμα από challenges ξεκλειδώνουμε,
ενώ ορισμένες προκλήσεις απαιτούν να
έχουμε ολοκληρώσει τις προηγούμενες
πληρώντας συγκεκριμένες προϋποθέσεις
(
π.χ. χωρίς τη χρήση Void/Chaos magic).
Όπως ακριβώς και στο πρώτο παιχνίδι, το
ατελείωτο hack ‘n’ slash διακόπτεται κάθε
τόσο από platforming, το οποίο είναι αρκε-
τά πιο εύκολο αυτήν τη φορά, αλλά και ει-
δικά stealth κομμάτια που ουσιαστικά αντι-
καθιστούν τα αρκετά puzzles του LoS. Ο
Δράκουλας έχει τη δυνατότητα να μετα-
μορφώνεται σε αρουραίο, γλιστρώντας
αθέατος μέσα από στενά περάσματα, αλλά
και να τυφλώνει προσωρινά τους αντιπά-
λους του στέλνοντας ένα σμήνος νυχτερί-
δων να τους παρενοχλήσει. Σε κάποια ση-
μεία αυτό χρησιμεύει για να καταλάβουμε
μετά το σώμα ενός χαρακτήρα και μέσω
αυτού να ανοίξουμε κάποιον διακόπτη ή να
μπούμε σε κάποιο δωμάτιο περιορισμένης
πρόσβασης. Υπάρχουν και δύο ακόμα
stealth missions που είναι μάλλον εκνευρι-
στικά στη σύλληψη αλλά και στην υλοποί-
ηση (ειδικά το δεύτερο), αφού μας βάζουν
να αποφεύγουμε bosses τα οποία στη συ-
νέχεια αντιμετωπίζουμε κατά πρόσωπο (και
προφανώς καταχεριάζουμε). Γενικά η
ύπαρξη του stealth σε ένα τέτοιο παιχνίδι
πάει κάπως κόντρα στη θεματολογία του
(
είσαι ο Δράκουλας, που να πάρει, αυτοί θα
έπρεπε να σε φοβούνται!), αλλά είναι προ-
φανές ότι μπήκε για λόγους ποικιλίας και
υπό αυτό το πρίσμα κάνει αρκετά καλά τη
δουλειά του.
ΑΙΜΑΤΑ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΜΑΓΚΑΣ
Στο πρώτο LoS η γραμμικότητα της πλο-
κής είχε αντιμετωπιστεί με τη δυνατότητα
να ξαναεπισκεπτόμαστε τα προηγούμενα
κεφάλαια σε περίπτωση που θέλαμε να
μαζέψουμε επιπλέον XP, να ολοκληρώ-
σουμε challenges ή να βρούμε τα power-
ups που νωρίτερα ήταν απρόσιτα. Πάνω
κάτω η λογική αυτή διατηρείται κι εδώ αλ-
λά επειδή η δράση περιστρέφεται γύρω
από περιοχές που επικοινωνούν άμεσα με-
ταξύ τους, υπάρχει μία πιο open-world αί-
σθηση στην εξερεύνηση και στην αναζήτη-
ση των μυστικών. Το κόστος είναι ότι, σε
σύγκριση με το προηγούμενο παιχνίδι, έχει
χαθεί πλέον αυτή η επική ατμόσφαιρα του
ταξιδιού και η διαρκής διαφοροποίηση του
περιβάλλοντος. Τόσο το κάστρο του Δρά-
Όχι, για να μη
λένε κάποιοι ότι
ο Δράκουλας
δεν έχει καρ-
διά…
Δείτε απόψε στις «Οικογενειακές Ιστορίες».
