R
eview
PC Master
102
O
ι Luis Hernandez και Jess
Brouse έπαιξαν το πρώτο
Portal, το διασκέδασαν με
την ψυχή τους και είπαν να
φτιάξουν ένα παιχνίδι πρώ-
του προσώπου που θα κου-
βαλάει αυτή την τρέλα και το σκοτεινό
σαρκασμό, αλλά ζευγαρωμένo με ρετρο-
φουτουριστική ατμόσφαιρα και εντελώς
άναρχο gameplay. Με την Unity engine στο
ρόλο της μαίας, το brainchild τους ονόματι
Jazzpunk ήρθε τελικά στον κόσμο τον Φε-
βρουάριο και είναι πραγματικά ένα πολύ
παράξενο και ιδιόρρυθμο παιδάκι.
ΠΑΡΕ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΧΑΠΙ,
ΚΑΛΟΥ-ΚΑΚΟΥ ΠΑΡΕ ΚΑΙ ΤΟ ΜΠΛΕ
Η λέξη «σενάριο» εφευρέθηκε για να
σπάνε πλάκα μαζί της παιχνίδια όπως το
Jazzpunk. Η κεντρική ιστορία θέλει τον
πρωταγωνιστή Polyblank να δουλεύει για
μία μυστική υπηρεσία η οποία του αναθέτει
μια σειρά αποστολές, όπως το να πάρει πί-
σω το τεχνητό νεφρό ενός καουμπόη ή να
κλέψει απόρρητα έγγραφα από το ρωσικό
αρχηγείο. Στην πραγματικότητα, όμως, αυ-
τές εξυπηρετούν απλώς ως αφορμή, γιατί
όταν φτάνεις στον εκάστοτε προορισμό
σου (καταπίνοντας ένα ειδικό χάπι), αντι-
λαμβάνεσαι ότι ο κόσμος του παιχνιδιού εί-
ναι ένα πολύχρωμο καρουζέλ, όπου εκκε-
ντρικοί χαρακτήρες, ουρανοκατέβατες σινε-
φιλικές και gaming αναφορές, σουρεαλιστι-
κές εικόνες και φαινομενικά ξεκάρφωτες
δραστηριότητες στροβιλίζονται διαρκώς γύ-
ρω σου και σύντομα θα θέλεις να δοκιμά-
σεις τη βόλτα με όλα τα διαφορετικά «αλο-
γάκια». Παραδόξως, όλο αυτό το πανηγύρι
καταφέρνει να υπηρετήσει αποτελεσματικά
τη βασική πρόζα της κατασκοπευτικής ιστο-
ρίας, οδηγώντας νομοτελειακά σε μία μο-
νομαχία με τον (απαραίτητο) μοχθηρό
υπερ-κακό που απειλεί ότι θα ξεκάνει τους
συντρόφους σου αν δεν τον κερδίσεις σε
μία σειρά από mini-games!
MINI GAMES, BIG FUN
Το Jazzpunk εκτυλίσσεται αποκλειστικά
σε πρώτο πρόσωπο κι έτσι σε κανένα ση-
μείο του παιχνιδιού δεν βλέπουμε την
πραγματική όψη του αινιγματικού Polyblank,
αλλά ο τρόπος που τον αντιμετωπίζουν οι
γύρω με έβαλε συχνά σε σκέψεις για το αν
είναι άνθρωπος, ρομπότ, avatar σε εικονική
πραγματικότητα, αποκύημα της φαντασίας
κάποιου ή αν όλα αυτά έχουν τελικά την
παραμικρή σημασία. Η δράση είναι γραμμι-
κή και χωρίζεται σε κεφάλαια, τα οποία
μπορούμε να ξαναπαίξουμε όποτε μας κά-
νει κέφι (υπάρχει, βέβαια, και κανονική λει-
τουργία save). Στο καθένα από αυτά έχουμε
συνήθως ένα κεντρικό objective και ορισμέ-
νες ευκαιρίες για side-quests, τα οποία δεν
εξυπηρετούν σε κάτι εκτός από το να προ-
σφέρουν γέλιο και να εμπλουτίζουν τον κό-
σμο του παιχνιδιού και τη βιβλιοθήκη των
Steam achievements μας. Παράλληλα, τα
περιβάλλοντα του Jazzpunk είναι γεμάτα με
ευκαιρίες για ξεκαρδιστικά interactions (π.χ.
το κομμάτι στο σινεμά) και mini-games, τα
οποία παρωδούν εύστοχα πασίγνωστα παι-
χνίδια της gaming κληρονομιάς μας, όπως
το Space Invaders, το Frogger, το Quake
Arena, zombie games κ.λπ. Μερικά, όπως το
Wedding Qake ή εκείνο όπου κάνουμε λα-
μπόγυαλο ένα κακόμοιρο αμάξι σε στυλ
Street Fighter, είναι σκέτη απόλαυση, ενώ
άλλα, όπως το virtual tennis και το μπιλιάρ-
δο, είναι ελαφρώς βαρετά και τους λείπει η
σπιρτάδα που χαρακτηρίζει το υπόλοιπο
JAZZPUNK
Είμαι σύρμα από ρεύμα μπλεγμένο
Tου Αντώνη «maladroid» Βαλασιάδη
PERFORMANCE
REPORT
ΤΟ ΤΡΕΞΑΜΕ ΣΕ:
Core i5-750 2,67GHz, 8GB RAM, ATI
Radeon HD 4890 1GB, ανάλυση
1280
x1024, Windows 7 64-bit SP1
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ:
Έχει ορισμένα bugs και τεχνικά θεματά-
κια που χτυπάνε εκεί που δεν το περιμέ-
νεις. Συνολικά, όμως, τρέχει νερό.
Λίγο πριν πέσουμε για τα καλά στην «κουνελότρυπα» του Jazzpunk.
Στο ρετρο-μέλλον, ο Ψυχρός Πόλεμος δεν έχει
τελειώσει ακόμα.
Το ανυπέρβλητο Wedding Qake, που μπορεί-
τε να παίξετε κι από το κεντρικό μενού. «Holy
matrimony!»
