R
eview
PC Master
100
T
ο Outlast έκανε πολλά πράγ-
ματα λάθος. Από την αρχή κιό-
λας του παιχνιδιού, βομβάρδι-
ζε τον παίκτη με αχρείαστες
ποσότητες gore, αφού οι τοί-
χοι είχαν βαφτεί πλέον με
πολλαπλές στρώσεις σωθικών και αίμα-
τος! Έριχνε τον παίκτη στα «βαθιά» πριν
καλά καλά προλάβει να στήσει μία ικανο-
ποιητική ατμόσφαιρα, κάτι που είναι must
για κάθε horror παιχνίδι (όπως έγραψα
στο ειδικό άρθρο πάνω στα horror games
τον περασμένο Μάρτιο). Και όμως, το
Outlast κατάφερε να τρομοκρατήσει όσο
λίγα παιχνίδια, ενώ, κατά την ταπεινή μου
γνώμη, έκανε το Amnesia: A Machine for
Pigs να φάει τη σκόνη του με χαρακτηρι-
στική άνεση. Ήταν όμως τόσο πετυχημέ-
νο παιχνίδι, που χρειάζεται και DLC; Η
απάντηση: ω ναι!
ΠΟΙΟΣ κAΡφωΣΕ ΤΟ κΑΡφI;
Ο Miles Upshur του κυρίως παιχνιδιού
έμαθε πως κάτι παράξενο τρέχει στο
Mount Massive Asylum, όταν έλαβε ένα
ανώνυμο e-mail από κάποιον άγνωστο.
Στο Whistleblower μαθαίνουμε πως ο
Waylon Park ήταν αυτός που έστειλε το
e-mail, όσο εργαζόταν ακόμα στο ψυχια-
τρείο. Θέλοντας να εκθέσει τη Murkoff
Corporation για τα ειδεχθή εγκλήματά
της, επικοινώνησε με πολλούς δημοσιο-
γράφους (συμπεριλαμβανόμενου και του
Upshur). Για κακή του τύχη, τον πήρε χα-
μπάρι το αφεντικό του και, ως αντίποινα,
ο Park πρέπει... οικειοθελώς να «συμμετέ-
χει» στα απάνθρωπα και φρικιαστικά πει-
ράματα που λαμβάνουν χώρα στη βιτρίνα
της σατανικής Murkoff Corp. Κάτι πάει
στραβά όμως στις εγκαταστάσεις της εται-
ρείας και πολλοί επικίνδυνοι τρόφιμοι κυ-
κλοφορούν πλέον ανενόχλητοι στους δια-
δρόμους. Σύντομα, τα δεσμά του Park λύ-
νονται και πρέπει να δραπετεύσει από το
ίδρυμα. Ευκολάκι!
Για όσους δεν έχουν παίξει το Outlast,
θα κάνω μία μικρή εισαγωγή εδώ. Έχουμε
να κάνουμε με ένα first-person
exploration game, όπου ο παίκτης αδυνα-
τεί να πολεμήσει. Αυτό γίνεται επίτηδες,
καθώς οι δημιουργοί θέλουν τον παίκτη
να χρησιμοποιεί stealth για να παραμένει
κρυφός, ενώ ο μόνος τρόπος να διαφύγει
κανείς από τον κίνδυνο είναι το τρέξιμο.
Αν έχετε παίξει Amnesia, Slender και άλλα
παρόμοια παιχνίδια, ξέρετε περίπου τι να
περιμένετε. Οπότε τι κάνει διαφορετικά το
Outlast; Λοιπόν, για αρχή, το Outlast ενι-
σχύεται από τα τρομερά περιβάλλοντά
του. Το Whistleblower περιλαμβάνει μερι-
κά γνώριμα μέρη από το κυρίως παιχνίδι,
αλλά για το 90% του DLC θα περιηγείστε
σε νέα levels τα οποία, παρ’ ότι γραμμικά,
είναι άρτια σχεδιασμένα και θα κρύβουν
πολλές (κυρίως δυσάρεστες) εκπλήξεις.
Επίσης, οι εχθροί στο Outlast δεν είναι ως
επί το πλείστον μεταφυσικοί, αλλά κανο-
νικοί θνητοί, με τις απαραίτητες δόσεις
τρέλας φυσικά! Δεν είναι όλοι οι τρόφιμοι
εχθρικοί, οπότε ποτέ δεν θα γνωρίζετε
πού βρίσκεται ο κίνδυνος. Κάποιοι είναι ει-
ρηνικοί, ενώ άλλοι σας αγνοούν. Υπάρ-
χουν βέβαια και μερικοί που θα θελήσουν
OUTLAST:
WHISTLEBLOWER
Ο ψυχάκιας θα σφυρίξει... πολλάκις!
Του Βασίλη «Bilaros» Κασαπίδη
PERFORMANCE
REPORT
ΤΟ ΤΡΕΞΑΜΕ ΣΕ:
Windows 7 64-bit, Intel i7-950, Radeon
HD4890, 6GB Ram
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ:
Έτρεξε ικανοποιητικά. Παρ’ όλο που τα
32-
bit λειτουργικά δεν υποστηρίζονται
επίσημα, το παιχνίδι μπορεί να τρέξει και
σε αυτά, αλλά οι επιδόσεις εκεί δεν θα
είναι όμοιες. Το παλιό μου σκαρί είχε 32-
bit Vista και έναν E8400 και το Outlast
απέδιδε μέτρια, με συχνά αλλά μικρής
έντασης frame drops.
Οπ, καλώς τα παιδιά! Ποιο e-mail, δεν ξέρω τι
λέτε!
Τι (ή, καλύτερα, ποιον) καλό θα φάμε σήμερα;
Το... επίμαχο e-mail!
