B
ρισκόμαστε σε μία άσχημη μετα-
βατική περίοδο. Τα μεγάλα ονό-
ματα του χώρου αυτού προσπα-
θούν να ορθοποδήσουν, να
δουν πώς θα τα βγάλουν πέρα.
Επιχειρούν να τραβήξουν όλο και περισσό-
τερο κόσμο, προσπαθώντας παράλληλα να
παραμείνουν σχετικοί με την απαραίτητη
δόση «προόδου» και «ανάπτυξης». Από τη
μία, έχουμε το Xbox One (ή Xbone, η αγα-
πημένη μου παραλλαγή). Σίγουρα θα θυμά-
στε το νέο Kinect και πόσο επαναστατικό
θα ήταν και πως όλα τα games θα το αξιο-
ποιούσαν με τρομερά πρωτότυπους τρό-
πους. Επειδή βέβαια η ύλη του περιοδικού
δεν σας καλύπτει για θέματα περί ποταπών
κονσολών (οι PC Master Elders το απεχθά-
νονται αυτό), αν και μπορείτε από τον κυνι-
κό μου τόνο να το προβλέψετε, το Xbone
δεν κατάφερε τίποτα από όλα αυτά. Λίγες
μέρες πριν τη συγγραφή αυτών των αρά-
δων, η Microsoft ανακοινώνει πλέον
Kinect-less εκδόσεις της κονσόλας, οπότε
αν θέλετε να προμηθευτείτε μία (ου να
μου χαθείτε!) χωρίς το ενοχλητικό μαραφέ-
τι, σε πολύ χαμηλότερη τιμή, εννοείται
μπορείτε να το κάνετε. Στον αντίποδα, το
PS4, που έχαιρε περισσότερης εκτίμησης
από το καταναλωτικό κοινό (επειδή ακο-
λούθησε τακτικές πολύ φιλικές προς τον
καταναλωτή), ρίχνει το κουτάκι της MS κά-
τω και του κλοτσάει χώμα στα μούτρα. Αν
εξαιρέσουμε το Wii, το PS4 έχει πουλήσει
πολύ περισσότερα τεμάχια και πολύ πιο
γρήγορα από οποιαδήποτε άλλη κονσόλα,
next-gen ή last-gen.
Οι δύο αυτές κυρίες κατευθύνουν ένα
σχετικό μερίδιο της αγοράς. Το μερίδιο αυ-
τό όμως, καλώς ή κακώς, επηρεάζει όλα τα
υπόλοιπα. Και είναι κρίμα. Όταν η Sony και
η Microsoft παλεύουν να φτιάξουν μία βαρ-
κούλα για να περάσουν στην αντίπερα
όχθη του ποταμού, το PC gaming έχει ήδη
αναπτύξει την απαραίτητη τεχνολογία για
υπερατλαντικά ταξίδια. Η προσπάθειά τους
να δημιουργήσουν ένα σκαρί που μετά βίας
θα επιπλέει, για κάποιο λόγο, εμποδίζει την
κατασκευή τεράστιων πλοίων, εκατοντάδες
φορές πιο ικανών. Καλώς ήρθατε στη βιο-
μηχανία των video games. Μην περιμένετε
να βγάλετε άκρη.
Ιούνιος 2012. Το κοινό μετά βίας συγκρα-
τεί την παιδαριώδη ορμή του. Οι κουρτίνες
αποκαλύπτουν ένα third-person action
game. Ο αινιγματικός πρωταγωνιστής χρη-
σιμοποιεί το κινητό του για να αποκτήσει
πρόσβαση σε ένα club. Παρακολουθεί το
χώρο στενά, ενώ παράλληλα ανασύρει
πληροφορίες για τις προσωπικές ζωές όσων
βρίσκονται κοντά του. Ο στόχος ετοιμάζεται
να κάνει την εμφάνισή του, οπότε ο ήρωάς
βγαίνει από το club και τον περιμένει υπο-
μονετικά στην κοντινή διασταύρωση. Με το
ίδιο κινητό, hack-άρει τα φανάρια έτσι ώστε
να προκαλέσει ένα τροχαίο και να τον στα-
ματήσει. Ένας περαστικός τρέχει να βοηθή-
σει ένα από τα θύματα, πριν το σκάσει από
την επερχόμενη σφαγή. Η βροχή τονίζει
λαμπρά το πανωφόρι του, οι βρεγμένες
επιφάνειες προσθέτουν πόντους στην
ατμόσφαιρα, το slow-motion κάνει όλα τα
παραπάνω 10 φορές πιο εκθαμβωτικά. Ο
ήρωάς μας καλύπτεται πίσω από ένα αμάξι,
ανοίγει την πόρτα και τραβά το συνοδηγό,
ο οποίος θρηνεί πάνω από το πτώμα της
οδηγού έξω από το όχημα. Το γωνιακό βεν-
ζινάδικο ανατινάζεται, ρίχνοντας τον πρω-
ταγωνιστή κάτω, και το ωστικό κύμα τρα-
«
Our hopes and expectations – Black Holes and Revelations» μάς τραγουδά με την αγγελική
φωνή του ο αοιδός των Muse, Matthew Bellamy. Κανένας άλλος στίχος δεν θα μπορούσε να
περιγράψει με τόση ακρίβεια τη συμπεριφορά του καταναλωτικού κοινού απέναντι στο
Watch_Dogs. Στο πλαίσιο μίας βιομηχανίας τόσο απελπισμένα ηλίθιας και λαίμαργης, δείτε
πώς να μη διαφημίσετε το ΑΑΑ σας.
Του Βασίλη «Bilaros» Κασαπίδη
PC Master
140
ΕδΩ next-gen, ΕκΕΙ next-
gen... ΠοΥ ’ναΙ το next gen;!
Το side-by-side comparison των δύο εκδοχών (παλιάς και νέας) του Watch_Dogs, ευγενική χορη-
γία του videogamer.com (http://tinyurl.com/oavsfcq).
