56
ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ
ΕΚΛΟΓΕΣ 2015
Γεώργιος Τσακίρης,
Πρόεδρος ΞΕΕ
Ο τουρισμός είναι ο βασικός πυλώνας
ανάπτυξης
Σε μία περίοδο παρατεταμένης ύφεσης, ο
ελληνικός τουρισμός κατέδειξε, σύμφωνα
με τη γλώσσα των αριθμών, ότι αποτελεί το
βασικότερο πυλώνα ανάπτυξης της ελληνι-
κής οικονομίας και πυρήνα στήριξης της
απασχόλησης και του περιφερειακού εισο-
δήματος. Είναι κοινός τόπος ότι η περαιτέρω
συνέχιση αύξησης των μεγεθών του ελληνι-
κού τουρισμού θα στηρίξει την ανάκαμψη
της οικονομίας και την ενίσχυση των δημό-
σιων οικονομικών, καθώς τόσο η πολιτεία όσο
και η ίδια η κοινωνία φαίνεται ότι έχουν πλέ-
ον αντιληφθεί τη σημαντικότητα του τουρι-
σμού για την ανάπτυξη της χώρας.
Με αυτό το δεδομένο πιστεύουμε ότι οποι-
αδήποτε μεταβολή προς τα επάνω των συ-
ντελεστών ΦΠΑ που αφορούν στον τουρισμό
θα ανακόψει και θα δυσχεράνει την ομαλή
τουριστική λειτουργία, καθιστώντας τη χώρα
μας και το τουριστικό προϊόν μας μη ανταγω-
νιστικά. Ευτυχώς, προσώρας, η αύξηση του
ΦΠΑ στον τουρισμό παραμένει ακόμη ένα
σενάριο επί της προηγούμενης κυβέρνησης,
το οποίο δεν υλοποιήθηκε. Ελπίζω και στο
μέλλον να πρυτανεύσει η λογική και να ανα-
γνωριστεί η τεράστια σημασία του τουρισμού
στην ανάπτυξη της οικονομίας.
Αναφορικά με το all-inclusive και τη συζή-
τηση που έχει ανοίξει τον τελευταίο καιρό,
καταθέτοντας τη θέση του ΞΕΕ, θέλω να το-
νίσω τα εξής: Το all inclusive είναι ένα τουρι-
στικό ξενοδοχειακό προϊόν που δημιουργή-
θηκε μετά από απαίτηση των πελατών και όχι
με πρωτοβουλία των ξενοδόχων. Σκοπός της
δημιουργίας του all- inclusive ήταν η αντιμε-
τώπιση της κερδοσκοπίας στους διάφορους
τουριστικούς προορισμούς. Παρά την υιοθέ-
τησή του από πολλές ξενοδοχειακές επιχει-
ρήσεις, αποδεδειγμένα δεν αποτελεί μία
επιχειρηματική λειτουργική επιλογή, αλλά εξ
ανάγκης προσαρμογή των επιχειρήσεων στις
τάσεις της αγοράς για τη διεκδίκηση μεριδί-
ου στη συγκεκριμένη πελατειακή ομάδα.
Η απαίτηση των καταναλωτών για εκ των
προτέρων προσδιορισμένου κόστους διακο-
πές οδήγησε στη δημιουργία του all-
inclusive. Η οικονομική κρίση στην Ευρώπη,
από όπου προέρχεται το 80% των πελατών
μας, έχει σπρώξει τους καταναλωτές σε αυ-
τό το μοντέλο διακοπών. Προφανώς, οι τοπι-
κές κοινωνίες και οικονομίες δεν είναι ευχα-
ριστημένες από αυτό το μοντέλο λειτουρ-
γίας, αλλά πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το
all-inclusive είναι μία συγκεκριμένη αγορά, η
οποία κινείται ερήμην των επιθυμιών μας και
στην οποία όλοι οι τουριστικοί προορισμοί
διεθνώς διεκδικούν το υψηλότερο δυνατό
μερίδιο. Κάθε σκέψη για διοικητικό περιορι-
σμό της διάθεσης του προϊόντος all-inclusive
θα οδηγήσει ουσιαστικά σε μία παρέμβαση
στον ελεύθερο διεθνή τουριστικό ανταγωνι-
σμό, μειώνοντας την ελκυστικότητα του του-
ριστικού προϊόντος μας και, κατ’ επέκταση,
τα τουριστικά έσοδά μας. Άλλωστε είναι χα-
ρακτηριστικό του τρόπου λειτουργίας των
διεθνών τουριστικών τάσεων ότι το all-
inclusive πρωτοεμφανίστηκε στην Κούβα.
Μάλιστα, πρόσφατα, τουριστικοί παράγοντες
της Τουρκίας δήλωσαν ότι εάν η Ελλάδα αρ-
νηθεί να δεχθεί πελάτες all-inclusive, προτί-
θενται να τους διεκδικήσουν και να τους
απορροφήσουν αυτοί, ώστε να τους φιλοξε-
νήσουν στη χώρα τους και στα ξενοδοχεία
τους. Αντίθετα, οι εξωξενοδοχειακοί επαγ-
γελματίες που πιστεύουν ότι πλήττονται από
τη διαρκώς αυξανόμενη ζήτηση πακέτων
διακοπών all-inclusive, θα μπορούσαν να συ-
νεργαστούν με τα ξενοδοχεία και να προ-
σφέρουν συνδυαστικά το προϊόν και τις υπη-
ρεσίες τους με αυτές των ξενοδόχων, δημι-
ουργώντας κατά περίπτωση ένα νέο υβριδι-
κό τουριστικό προϊόν.
Ένα άλλο σημαντικό θέμα που θα πρέπει
τόσο ο κλάδος όσο και κυρίως η πολιτεία να
αντιμετωπίσουν άμεσα είναι το φαινόμενο
της ενοικίασης ιδιωτικών κατοικιών, το οποίο
έχει πάρει τεράστια έκταση τον τελευταίο
χρόνο.
Είναι κρίμα μέρος των προερχόμενων εσό-
δων από τον τουρισμό να οδεύει στην παραοι-
κονομία. Πιστεύουμε και ελπίζουμε ότι ένας
εκ των πρωταρχικών στόχων της νέας κυβέρ-
νησης δεν μπορεί να είναι άλλος από τη δημι-
ουργία συνθηκών υγιούς ανταγωνισμού στο
χώρο της υποδομής φιλοξενίας και ταυτόχρο-
να η πάταξη της παραξενοδοχίας.
Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειάς του,
το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο της Ελλάδος
παρακολουθεί με μεθοδικό τρόπο τις τάσεις
και τις πρακτικές που προσδιορίζουν το αντα-
γωνιστικό πλαίσιο για τον ελληνικό τουρισμό,
δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή και σε ζητήματα
που αποτελούν πηγές ανησυχίας για την εύ-
ρυθμη λειτουργία των ξενοδοχειακών και λοι-
πών τουριστικών επιχειρήσεων στο σύνολο
της χώρας. Συγχρόνως, αντιλαμβανόμαστε
ότι οι συνθήκες που διαμόρφωσε η οικονομι-
κή κρίση, σε συνδυασμό με τις δυνατότητες
που προσφέρουν οι εφαρμογές του Διαδικτύ-
ου και των κινητών συσκευών, σηματοδοτούν
την ανάδυση νέων τάσεων στην προσφορά
και στη ζήτηση τουριστικών προϊόντων.
Είναι λοιπόν αυτονόητο ότι δεν μπορούμε
να είμαστε αδιάφοροι στο γεγονός ότι μία
ανεξέλεγκτη διόγκωση συναφών πρακτικών
μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα
και τη λειτουργία χιλιάδων τουριστικών επι-
χειρήσεων που συμμορφώνονται με τις δια-
τάξεις του νόμου και έχουν αντιμετωπίσει με
σθένος, επί συναπτά έτη, τις προκλήσεις της
οικονομικής κρίσης.
Το ΞΕΕ πρόσφατα προχώρησε στην ανά-
θεση της μελέτης για το Sharing Economy
σε ομάδα εμπειρογνωμόνων και ερευνητών
από την Ελλάδα και το εξωτερικό, με γνώμο-
να τη διερεύνηση των ζητημάτων που προκύ-
πτουν από την παροχή υπηρεσιών τουρισμού
και φιλοξενίας μέσω του Διαδικτύου και από
τις πλατφόρμες της οικονομίας του διαμοι-
ρασμού. Βέβαια, στην Ελλάδα, «η οικονομία
του διαμοιρασμού» αποτελεί το άλλοθι για τη
δημιουργία ενός παράνομου καταλυματικού
δυναμικού, το οποίο λειτουργεί ανεξέλεγκτα,
φοροδιαφεύγει, εισφοροδιαφεύγει και δεν
τηρεί καμία προϋπόθεση νομιμότητας ή
ασφάλειας για τους επισκέπτες και, όπως
προανέφερα, αποτελεί εν δυνάμει μεγαλύ-
τερο πρόβλημα για την εύρυθμη λειτουργία
και απόδοση του ελληνικού τουρισμού.
•
