Τουριστική Αγορά τ. 277

39 ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ λειτουργίας), που με τη σειρά της δύ- ναται να παρέχει υπηρεσίες φροντίδας υγείας δευτέρου βαθμού σε ασθενείς-ε- πισκέπτες για ιατρικές πράξεις που δεν προϋποθέτουν παραμονή για νοσηλεία. Από την πλευρά τους, ως Εκπαιδευτι- κά Κέντρα Φροντίδας Υγείας ορίζονται φορείς εκπαίδευσης, που εντάσσονται οργανικά και λειτουργούν στο πλαίσιο άλλου φορέα-παρόχου ιατρικής φροντί- δας ή παρόχων τουριστικών υπηρεσιών και ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων, και ασκούν δραστηριότητα εκπαίδευσης ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού σε θέματα ιατρικής φροντίδας. Η δρα- στηριότητα των εκπαιδευτικών κέντρων των ΝΠΔΔ Νοσοκομείων έγκειται στη διαμόρφωση σεμιναρίων για την εκ- μάθηση πρωτοποριακών μεθόδων και πρακτικών φροντίδας υγείας μετά από συμμετοχή και πρόσκληση επιστημό- νων διεθνούς κύρους. Πώς γίνεται η διασυνοριακή εκτέλεση ιατρικών συνταγών; Ένα από τα βασικότερα προβλήματα που καλείται να λύσει όποιο κράτος εισέλθει στον… χορό του Τουρισμού Υγείας, δεν είναι άλλο από τον τρόπο, τις προϋποθέσεις και τις δικλείδες ασφαλείας σε ό,τι έχει να κάνει με τη διασυνοριακή συνταγογράφηση. Ήτοι, τη δυνατότητα εκτέλεσης ιατρικών συ- νταγών, σε διαφορετική χώρα απ’ αυτήν που εκδόθηκαν. Όπως επισημαίνεται από έγκριτους νομικούς, η αναγνώριση τέτοιου είδους συνταγών δεν θίγει τις εθνικές διατάξεις που διέπουν τη συντα- γογράφηση και τη χορήγηση συνταγο- γραφημένων φαρμάκων. Αρκεί, βεβαί- ως, αυτές να είναι συμβατές με το Κοι- νοτικό Δίκαιο, περιλαμβανομένης της υποκατάστασης με γενόσημα ή άλλα φάρμακα. Για την ακρίβεια, η αναγνώ- ριση των συνταγών δεν φαίνεται πως θίγει το δικαίωμα του φαρμακοποιού, βάσει οποιουδήποτε εθνικού κανόνα, να αρνηθεί, για λόγους δεοντολογίας, τη χορήγηση φαρμάκου για το οποίο η συνταγή έχει εκδοθεί σε άλλο Κοινοτικό κράτος, στο οποίο ο φαρμακοποιός θα είχε δικαίωμα να αρνηθεί τη χορήγησή του, εάν η συνταγή είχε εκδοθεί στο κράτος-μέλος ασφάλισης. Τι συμβαίνει, όμως, εάν οι όροι εκτέ- λεσης συνταγών διασυνοριακής προέ- λευσης είναι από τρίτη χώρα, εκτός Ευ- ρωπαϊκής Ένωσης; Τότε απαιτείται η κα- τάρτιση και έκδοση ειδικής Υπουργικής Απόφασης του Υπουργού Υγείας, με την οποία και θα καθορίζεται το καθεστώς και οι διαδικασίες εκτέλεσής τους. Αρχές που διέπουν τον Τουρισμό Υγείας Κάθε δραστηριότητα Τουρισμού Υγείας, καθώς και το σύνολο του νομοθετικού πλαισίου που αφορά τα δικαιώματα ασθενών-επισκεπτών, οφείλει να δι- έπεται από μια σειρά ηθικών όσο και λειτουργικών αρχών, που κινούνται σε πολλαπλά επίπεδα και αφορούν ένα εντυπωσιακά ευρύ φάσμα ζητημάτων. Για παράδειγμα, θα πρέπει να διασφα- λίζεται η ίση πρόσβαση στις (κύριες) υπηρεσίες τουρισμού υγείας, ανεξάρτη- τα από εθνική καταγωγή, φύλο, ηλικία, κοινωνική κατηγορία. Επιπροσθέτως, αποτελεί υποχρέωση των παρόχων υγείας η συνεχής κατάρ- τιση του υγειονομικού προσωπικού με βάση σαφώς καθορισμένα εθνικά πρότυπα. Την ίδια στιγμή, θα πρέπει να εξασφαλίζεται η πρόσβαση του υγειονομικού δυναμικού σε συμβουλές για ορθές πρακτικές αναφορικά με την ποιότητα. Οφείλεται να ενθαρρύνεται η καινοτομία, η διάδοση των ορθών πρακτικών και η ανάπτυξη συστημάτων για την εξασφάλιση ορθής κλινικής διακυβέρνησης. Οι ασθενείς, από την πλευρά τους, θα πρέπει να κατανοούν ότι το σύστημα υγείας προσεγγίζει με συστηματικό τρόπο την ασφάλειά τους, συμπεριλαμβανομένης της παρακολού- θησης των παραγόντων κινδύνου, της κατάρτισης των επαγγελματιών στον χώρο της υγείας και της προστασίας από παραπλανητικές διαφημίσεις φαρ- μάκων, θεραπειών και ιατρικού πρωτο- κόλλου! Από τη στιγμή κατά την οποία ο πάροχος Τουρισμού Υγείας επιδιώκει να έχει στο επίκεντρο τον ασθενή, θα πρέπει να φροντίζει ώστε κι εκείνος να μετέχει στη θεραπεία του, να είναι δια- φανής απέναντί του και να προσφέρει επιλογές, όπου αυτό είναι εφικτό. Συν τοις άλλοις, θα πρέπει να παρέχει πληροφορίες στα άτομα για το καθε- στώς της υγείας τους και ενημέρωση για τη θεραπεία που τους παρέχεται ώστε να συναινούν στη θεραπεία αυτή. Οι δε ασθενείς θα πρέπει να έχουν δικαίωμα ένδικης προστασίας σε περίπτωση αρ- νητικής εξέλιξης. • “ Ο υψηλός βαθμός επαγγελματισμού εκ μέρους του ιατρικού προσωπικού, η ποιότητα των εγκαταστάσεων, όσο και των παρεχόμενων υπηρεσιών, η συνολικό- τερη κουλτούρα και το πλαίσιο φροντίδας και περίθαλψης, και φυσικά το κόστος παίζουν καθοριστικό ρόλο για την επιλογή μιας ξένης χώρας για τη θεραπεία ή την αποκατάσταση ενός ζητήματος υγείας. ”