Τουριστική Αγορά τ. 278

31 ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ κατά κεφαλήν τουριστική δαπάνη, στον αριθμό διανυκτερεύσεων και τον μέσο όρο διαμονής. Αυτά είναι τα στοιχεία που καταδεικνύουν τη βιω- σιμότητα, αλλά και την προοπτική του τουρισμού μας και, δυστυχώς, αυτά τα στοιχεία αποτελούν πηγή προβληματισμού σήμερα. Χρειαζόμαστε την ενεργοποίηση δορυφόρων λογαριασμών τουρι- σμού για να καταγράφουμε, με τη μέγιστη δυνατή ακρίβεια, τη συμβολή του τουρισμού σε άλλους τομείς της οικονομίας και της παραγωγικής δρα- στηριότητας, αποτυπώνοντας τα ποσοτικά και ποιοτικά δεδομένα της τουριστικής κατανάλω- σης σε αυτούς τους τομείς. Να έχουμε πλήρη και αξιόπιστη εικόνα για τις αφίξεις, τις πληρότητες ξενοδοχείων και καταλυμάτων, τα τουριστικά έσοδα, ακόμα και για την ημερήσια καταναλωτική τουριστική δαπάνη, και όχι απλώς τον αριθμό των αφίξεων, που με τον τρόπο που δίνονται σήμερα δεν αποτελούν αξιόπιστο και πραγματικό μέγεθος. Φαίνεται –τελευταία ολοένα και πιο έντονα– πως η διαπίστωση ότι ο εμπλουτισμός του τουριστικού προϊόντος με τη συνδυαστική ανάπτυξη διαφορετικών μορφών τουρισμού ξεφεύγει από τα «στενά» όρια μίας συγκεκρι- μένης γεωγραφικής περιοχής, ή ακόμη και περιφέρειας, και αφορά ολόκληρη τη χώρα. Πόσο απέχει από την πραγματικότητα μία τέ- τοια θεώρηση; Θα έλεγα πως πρόκειται για ένα ζήτημα που συνδέεται με τη διαφοροποίηση του τουριστικού προϊόντος σε συνάρτηση με τα συγκριτικά πλεο- νεκτήματα κάθε περιοχής. Αυτή είναι η ιδέα της πολυκεντρικής ανάπτυξης. Είναι δεδομένο ότι δεν μπορούν όλα τα νησιά να είναι προορισμοί για μα- ζικό τουρισμό, αλλά πρέπει να διαμορφώσουν το δικό τους αναπτυξιακό πρότυπο στον τουρισμό, να επενδύσουν σε εναλλακτικές μορφές τουρισμού και να αξιοποιήσουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστι- κά τους. Αυτό προϋποθέτει τη δημιουργία ενός ξεχωριστού και αυτόνομου destination brand για κάθε προορισμό, τόσο σε περιφερειακό όσο και σε τοπικό επίπεδο. Είναι δεδομένο πως όποιος παραμένει ακίνητος τον προσπερνά η εποχή του… Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να είμαστε προ- σκολλημένοι σε μοντέλα που θεωρούνται πλέον παρωχημένα ή εμφανίζουν σημάδια κόπωσης. Οι ταξιδιωτικές συνήθειες αλλάζουν, δημιουργούνται νέες απαιτήσεις, αλλά ταυτόχρονα «ανοίγουν» και νέες αγορές. Μία αναδυόμενη και μεγάλη τουρι- στική αγορά είναι, λ.χ., η Κίνα, με εντελώς διαφο- ρετικά χαρακτηριστικά αλλά και απαιτήσεις. Για παράδειγμα, οι Κινέζοι τουρίστες, που αυξάνονται θεαματικά σε ετήσια βάση, δεν κάνουν διακοπές την περίοδο αιχμής, αλλά σε άλλες περιόδους. Ταυτόχρονα, έχουν διαφορετικές αναζητήσεις ως επισκέπτες που θα πρέπει να τις καλύψουμε, για να είμαστε ελκυστικοί ως τουριστικός προορισμός. Ένα από τα ζητήματα που απασχολεί τους ορ- γανωμένους κλαδικούς φορείς της εγχώριας τουριστικής βιομηχανίας είναι η… πολυπλό- καμη και διαρκώς θέτουσα πάσης φύσεως εμπόδια διάσταση των συναρμοδιοτήτων μεταξύ πλήθους διαφορετικών υπουργείων και απειράριθμων υπηρεσιών. Υπάρχει ρεαλι- στικός τρόπος αντιμετώπισής του; Αναμφίβολα, μία σημαντική κίνηση που πρέπει να γίνει, και θα γίνει, είναι η κωδικοποίηση όλης της νομοθεσίας που αφορά στον τουρισμό, που σήμερα είναι διάσπαρτη. Σε δεύτερο επίπεδο, στο θέμα των αδειοδοτήσεων, η δέσμευσή μας είναι η απλοποίηση του πλαισίου. Προκειμένου “ Η κρουαζιέρα το 2017, αλλά και το 2018, βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση εξαιτίας της ανυπαρξίας μίας ολοκληρωμένης πολιτικής στήριξης της κρουαζιέρας. Και αυτό, καθώς δεν είμαστε, ως χώρα, ανταγωνιστικοί σε ό,τι αφορά το κόστος, αλλά και τις παρεχόμενες υπηρεσίες σε λιμάνια και αεροδρόμια. ”