Τουριστική Αγορά τ. 280

58 ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ καθοριστικά, αλλά και συνειδητά συμβάλλουμε τόσο στην οικονομική ισορροπία της χώρας, όσο και στον αντίστοιχο βαθμό ισορροπίας της Απασχόλησης– όσο, κυρίως, το γεγονός ότι δεν υφίσταται ανταποδοτικότητα με τον σχεδιασμό και την υλοποίηση έργων πνοής και υποδομής που περιφρουρούν κι αναβαθμίζουν το συνο- λικό προσφερόμενο τουριστικό προϊόν κάθε προορισμού. Επίσης, προβληματίζει το γεγονός ότι δεν επικρατεί δικαιοσύνη σε ό,τι αφορά τη γενικότερη συμμετοχή/οικονομική συνεισφορά όλων των τύπων τουριστικών καταλυμάτων στην κοινή προσπάθεια. Και δεν αναφέρομαι μόνο στις οικονομικές/φορολογικές μας υποχρεώσεις, αλλά και σε αυτές που καθορίζουν τις προδιαγραφές του τρόπου λειτουργίας μας. Αναφέρομαι λ.χ. σε θέματα–κλειδιά, τα οποία θεωρούνται μείζονος σημασίας, όπως αυτά της ασφάλειας, της καθαρι- ότητας, του προσωπικού κ.ο.κ. Θεωρώ πως είναι βασικό να υπάρχει δίκαιη κατανομή του βάρους και ταυτόχρονα να ενισχύεται η τουριστική δρα- στηριότητα με άμεσο αλλά και με έμμεσο τρόπο, λ.χ. με έργα πνοής κι εξειδικευμένης υποδομής στις τουριστικές περιοχές. Η διείσδυση των πλατφορμών που σχετίζονται με τις βραχυχρόνιες μισθώσεις ακινήτων απο- τελούν μια δεδομένη και εν πολλοίς «ενοχλη- τική» πραγματικότητα. Πολλώ δε μάλλον στην Αττική, όπου δείχνει να κινείται με εντυπωσι- ακούς ρυθμούς ανάπτυξης. Κατ’ αρχήν, θεω- ρείτε πως μπορείτε να συνυπάρξετε αρμονικά με πρακτικές της μορφής του Airbnb; Με τι είδους ρύθμιση (νομοθετική, φορολογική, πο- λιτική) θα ήταν ικανοποιημένοι οι ξενοδόχοι στην Αττική; Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε εξ’ αρχής πως σα- φώς και δεν είμαστε αρνητικοί! Οι όποιες ενστάσεις μας σχετικά με τον συγκεκριμένο τύπο διαμονής και την έκταση που λαμβάνει το εν λόγω φαινόμενο στη χώρα μας, και δη στην Αθήνα, αφορούν αφε- νός την άναρχη – χωρίς καμιά πρόβλεψη, μελέτη και σχεδιασμό– υπερεπέκταση αυτής της δραστη- ριότητας αφετέρου τον «θολό» κι ενίοτε παράνομο τρόπο που λειτουργεί μέχρι σήμερα η συγκεκριμέ- νη δραστηριότητα. Το «θολό» τοπίο αφορά θέματα νομικά, θεσμικά, φορολογικά, ασφαλιστικά, εργασι- ακά και κοινωνικά, όπως η έλλειψη στέγης για ενοι- κίαση, η ραγδαία αύξηση του ύψους των ενοικίων κ.ά. Τολμώ δε να πω, ακόμα και για τον τύπο του καταλύματος, κι αυτό, καθώς αναρωτιέμαι αν, τελι- κά, πρόκειται για ενοικιαζόμενα διαμερίσματα. Μή- πως είναι ενοικιαζόμενα δωμάτια σε διαμερίσματα; Ίσως ενοικιαζόμενες πολυκατοικίες; Ενδεχομένως να είναι κάτι διαφορετικό; Η αλήθεια είναι πως κάθε άλλο παρά ξεκάθαρη είναι η πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί…Πρόκειται για ζητήματα τα οποία χρειάζεται να ξεκαθαριστούν, καθώς δεν είναι σωστό να ισχύει η λογική των «δύο μέτρων και δύο σταθμών». Δεν γίνεται αλλού να απαιτού- νται αυστηρές προδιαγραφές τρόπου και τύπου λειτουργίας κι αλλού όχι. Πρέπει άμεσα να μπει μια τάξη στο εν λόγω θέμα. Πόσο μάλλον, από τη στιγ- ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ